Κατοικίδια στο αυτοκίνητο: Εμένα με ξεχάσατε;

Οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου θα μας ακολουθούσαν ακόμα και μέχρι το τέλος του κόσμου. Οπότε, γιατί να τους στερήσουμε τη χαρά όταν πηγαίνουμε διακοπές;

Του Roberto Lo Vecchio Απόδοση: Άκης Τεμπερίδης, Lexartis

Φωτογραφίες: Camilla Albertini & Daniele Russo

Ταξίδι διακοπών με αεροπλάνο ή αυτοκίνητο; «Περί ορέξεως…», θα πείτε, όμως για μια οικογένεια με παιδιά και κατοικίδιο η δεύτερη λύση είναι και η πιο ενδεδειγμένη. Από πρακτική άποψη και μόνο. Διόλου τυχαία, τα road trips έχουν επανέλθει στο προσκήνιο μετά την πανδημία. Είτε λόγω ακρίβειας των αεροπορικών εισιτηρίων είτε επειδή αναβιώνουν εκείνο το ελεύθερο, σχεδόν νομαδικό πνεύμα των εκδρομών που κάναμε μικροί με τους γονείς μας. Με πιο σύγχρονα μέσα, με αυτοκινούμενα τροχόσπιτα ή απλά με μία hi-tech σκηνή οροφής. Ένα μεγάλο σκυλί δεν μπαίνει σε αεροπλάνο, οπότε αν η οικογένεια διαθέτει ένα, οι διακοπές με το αυτοκίνητο είναι μονόδρομος.

Προσωπικά, εδώ και οχτώ χρόνια που έχω σκύλο, μόνο δύο καλοκαίρια πήρα το αεροπλάνο για να πάω διακοπές. Τα υπόλοιπα, χάραξα μία διαδρομή προς τη θάλασσα ή το βουνό, αλλά και σε πόλεις όπως το Παρίσι, το Λονδίνο, το Βερολίνο ή το μακρινό Τροντχάιμ. Και νιώθω πολύ τυχερός που είχα πάντα μαζί μου τη Hop, ένα αυστραλέζικο λυκόσκυλο που τυγχάνει μέγας ταξιδευτής. Με το που της κάνω νόημα, πηδάει με τη μία στο πίσω κάθισμα και της τρέχουν τα σάλια για ταξίδι, μικρό ή μεγάλο. Και δεν αποτελεί εξαίρεση, σε αντίθεση με τις γάτες που απλά υπομένουν το αυτοκίνητο.

Τα περισσότερα σκυλιά τρελαίνονται γι’ αυτό, οπότε γιατί να τους στερούμε τέτοια χαρά, όταν η συντροφιά τους είναι απολαυστική για μικρούς και μεγάλους; Όμως πριν ξεκινήσουμε χρειάζεται κάποια προετοιμασία ώστε να μην το μετανιώσουμε. Μπορεί να πιστεύουμε ότι τα ξέρουμε όλα, όσον αφορά στο ταξίδι με κατοικίδιο, όμως κάποιες παραχωρήσεις με κοινή λογική, δηλαδή η προμήθεια φαρμάκων και ο σεβασμός σε κάποιους κανόνες, δεν κάνουν κακό.

ΣΚΥΛΟΣ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Κατ’ αρχάς, ας δούμε τι προβλέπει ο νόμος στην πιο απλή περίπτωση, αυτήν ενός κατοικίδιου ζώου. Στο άρθρο 14 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, αναφέρεται το εξής στην 1η παράγραφο: «Ζώα επιτρέπεται να οδηγούνται μόνο από ανθρώπους απόλυτα ικανούς γι’ αυτό, που είναι σε θέση να τα ελέγχουν πλήρως».

Σε αντίθεση με τον ιταλικό Κώδικα, στον ελληνικό δεν υπάρχει συγκεκριμένη οδηγία για το πού και πώς πρέπει να κάθεται ένα κατοικίδιο μέσα στην καμπίνα, οπότε χρειάζεται απλά να επιστρατεύουμε την κοινή λογική. Όπως και τα παιδιά, τα σκυλιά δεν κάθονται ποτέ στο μπροστινό κάθισμα αλλά μόνο στο πίσω. Δεμένα μάλιστα με ειδική ζώνη, της οποίας η μία άκρη προσαρμόζεται στο στηθόλουρο (σαμαράκι) και η άλλη κουμπώνει στο κλιπ της ζώνης.

Το ζώο συντροφιάς δεν πρέπει να θέτει σε κίνδυνο ή να ενοχλεί τον οδηγό. Γι’ αυτό και πρέπει να κάθεται πίσω, δεμένο με ζώνη. Και αν είναι παραπάνω από ένα, χρειάζεται να τοποθετήσετε ένα διαχωριστικό καμπίνας.

Το πίσω κάθισμα είναι η ιδανική θέση για ένα κατοικίδιο, ειδικά δε για ένα μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους σκύλο. Πράγματι, του εξασφαλίζει μεγαλύτερη άνεση απ’ ό,τι ο χώρος αποσκευών σε ένα πεντάπορτο αυτοκίνητο. Σε ένα sedan, αυτονόητα ο χώρος αποσκευών είναι απαγορευμένος για κατοικίδιο. Δεύτερον, η καμπίνα επιβατών προσφέρει τη μέγιστη παθητική ασφάλεια σε περίπτωση ατυχήματος, ενώ ο χώρος αποσκευών είναι πιο εκτεθειμένος. Τέλος, συντρέχουν και ψυχολογικοί λόγοι. Κακά τα ψέματα, κάθε κατοικίδιο έχει ανάγκη να βρίσκεται κοντά στην οικογένεια και αν απομονωθεί, αυτό του προκαλεί επιπλέον άγχος, ειδικά όταν δεν συμπαθεί τις μετακινήσεις με αυτοκίνητο.

Σκυλιά και γάτες ποτέ στο κάθισμα του συνοδηγού, επειδή ακόμη και δεμένα μπορεί να παρεμβληθούν στην οδήγηση και να προκαλέσουν ατύχημα.

Τι άλλο πρέπει να προσέξουμε; Ότι η ειδική ζώνη προσαρμόζεται σε στηθόλουρο και όχι σε περιλαίμιο και μάλιστα ότι έχει αρκετό μήκος ώστε να εξασφαλίζει ελευθερία κινήσεων. Να μπορεί δηλαδή το ζώο να αλλάξει θέση (από καθιστή σε ξαπλωτή), αλλά να το προστατεύει και σε περίπτωση απότομου φρεναρίσματος. Ένα μεγάλο ζώο που χτυπά βίαια στο μπροστινό κάθισμα δεν κινδυνεύει μόνο να τραυματιστεί, αλλά και να χτυπήσει άσχημα όποιον κάθεται μπροστά, καθώς το βάρος του πολλαπλασιάζεται με την ταχύτητα.

Γι’ αυτό ακριβώς ιδανικό στοιχείο εξοπλισμού είναι ένα ειδικό κάλυμμα με τη μία άκρη προσαρμοσμένη στην πλάτη του μπροστινού καθίσματος για τη δημιουργία μίας μαλακής «μπανιέρας», η οποία σε συνεργασία με τη ζώνη ασφαλείας συγκρατεί καλύτερα το ζώο. Υπάρχουν και καλύμματα που καλύπτουν το μισό κάθισμα, ώστε να μπορεί να φιλοξενηθεί δίπλα ένας επιβάτης.

ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΟ Ή ΚΛΟΥΒΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

Αν έχουμε δύο κατοικίδια στο σπίτι, οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες. Μπορούν να φιλοξενηθούν με τις ζώνες τους στο πίσω κάθισμα, μόνο που χρειάζεται και ένα μεταλλικό πλέγμα που να διαχωρίζει το πίσω μέρος της καμπίνας από το μπροστινό, όπου βρίσκεται ο οδηγός. Το διαχωριστικό δεν χρειάζεται στην περίπτωση μικρών σκύλων ή γατιών που βρίσκονται σε κλουβιά ή τσάντες μεταφοράς, αρκεί αυτά να είναι πάντα ασφαλισμένα στη ζώνη ασφαλείας του αυτοκινήτου. Υπάρχουν συστήματα συγκράτησης που θυμίζουν βρεφικά καθισματάκια, με σταθερή βάση, στέλεχος μπροστά και isofix κουμπώματα.

Κρατήστε το ζώο σας ανάλαφρο, δίνοντάς του μόνο λίγη ξηρή τροφή. Στην καμπίνα να έχετε πάντα νερό και στο ταξίδι να κάνετε στάση τουλάχιστον κάθε δύο ώρες για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του και να ξεμουδιάσει.

Η εναλλακτική λύση είναι η κλασική, στο χώρο αποσκευών, μόνο όμως σε πεντάθυρο hatchback, station wagon ή SUV. Και πάλι θα πρέπει να υπάρχει διαχωριστικό πλέγμα ανάμεσα στο χώρο και στην καμπίνα. Η καλύτερη λύση είναι ένα κλουβί, το οποίο εξασφαλίζει προστασία σε περίπτωση πρόσκρουσης. Τα καλύτερα είναι μεταλλικά, όπως εκείνα που χρησιμοποιούν επαγγελματίες εκπαιδευτές ή σωματεία κυνόφιλων, και όχι πλαστικά. Αυτός είναι ένας τρόπος ταξιδιού που χρειάζεται να συνηθίσει το ζώο από μικρό, κάτι που προϋποθέτει κάποια εκπαίδευση.

Η ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΥ

«Συνήθως το σκυλί αποδέχεται το αυτοκίνητο», μας λέει η κτηνίατρος Clara Palestrini. «Το αυτοκίνητο λειτουργεί σαν κρησφύγετο, έτσι όπως είναι διαποτισμένο με τις μυρωδιές του ίδιου και των αφεντικών του. Όμως αν του προκαλεί δυσφορία, πρέπει να το εξοικειώσουμε σιγά σιγά, με μικρά ταξίδια, τα οποία να συνδέονται με θετικές εμπειρίες, όπως δωράκια και ευχάριστους προορισμούς. Σε περίπτωση που το ζώο αισθανθεί άγχος ή ιλίγγους, υπάρχουν ειδικά αντιεμετικά φάρμακα που μπορεί να συνταγογραφήσει ο κτηνίατρος. Με βάση την ουσία μαροπιτάντη, αν και για πιο ελαφριά συμπτώματα υπάρχουν και φυσικά φάρμακα με βάση το τζίντζερ. Προσωπικά προτείνω το valium, 30 λεπτά πριν την αναχώρηση. Όσον αφορά τις γάτες, αν θέλετε να αντιμετωπίσετε τον εκνευρισμό τους στο κλουβί μεταφοράς, αφήνετέ το πάντα ανοιχτό στο σπίτι με κάποια ευχάριστα αντικείμενα μέσα».

ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Πριν ξεκινήσετε, μην ξεχάσετε το βιβλιάριο υγείας και το διαβατήριο του κατοικιδίου, εξοπλιστείτε με πρακτικό πνεύμα και απολαύστε το ταξίδι. Τα σκυλιά αποβάλλουν πιο δύσκολα τη θερμότητα από τον άνθρωπο, οπότε φροντίστε να τα διατηρείτε δροσερά και ενυδατωμένα. Αν χρειαστεί να αφήσετε το ζώο στο αυτοκίνητο για μερικά λεπτά, παρκάρετε στη σκιά και αφήστε τα παράθυρα μισάνοιχτα. Και επιστρέψτε γρήγορα.

Το καλοκαίρι, η θερμοκρασία στην καμπίνα φτάνει τους 60°C σε λίγα λεπτά. Πάρτε το ζώο πάντα μαζί σας σε κάθε στάση, εκτός και αν το αυτοκίνητο διαθέτει «dog mode». Για σύντομες στάσεις, παρκάρετε σε παχιά σκιά με μισάνοιχτα παράθυρα.

Το καλοκαίρι, η θερμοκρασία στην καμπίνα μπορεί να ξεπεράσει τους 60°C σε λίγα λεπτά. Δεν διακινδυνεύετε απλά την υγεία -αν όχι την ίδια τη ζωή- του ζώου, αλλά θα αντιμετωπίσετε και το νόμο για κακοποίηση. Εκτός και αν το ηλεκτρικό αυτοκίνητό σας διαθέτει λειτουργία «dog mode», όπως τα Tesla και Smart, οπότε εξασφαλίζει λειτουργία του κλιματισμού για 20-30 λεπτά με τον κινητήρα σβηστό, αρκεί η στάθμη φόρτισης να είναι πάνω από 20%. Στη συγκεκριμένη λειτουργία, η κεντρική οθόνη παραμένει ενεργή και έχει ένδειξη θερμοκρασίας, όπως και ενδεχόμενης άφιξης του ιδιοκτήτη, ώστε να μην καλέσει κάποιος την αστυνομία ή σπάσει τα παράθυρα για τη διάσωση του ζώου.