Είναι ασφαλές να «αναμειγνύουμε» τα ελαστικά στο αυτοκίνητο μας;

Τι συμβαίνει αν τοποθετήσουμε νέα με παλιά ελαστικά ή διαφορετικές μάρκες ελαστικών ανά άξονα; Πότε μπορούμε να φέρουμε τα μπροστά πίσω;

Το πόσο σπουδαία είναι η συμβολή των ελαστικών στην ασφάλεια και στην συμπεριφορά ενός αυτοκινήτου δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να αναλυθεί. Από τη στιγμή που αποτελούν το μοναδικό σημείο επαφής ενός οχήματος με το δρόμο, όλες οι μεταβολές στη κινητική κατάσταση και η δυναμική συμπεριφορά, καθορίζονται από αυτά.

Η κατάσταση των ελαστικών αποτελεί λοιπόν ζήτημα υψίστης σημασίας και η αντικατάσταση τους όταν πρέπει είναι κάτι που πρέπει να ακολουθείται με ευλάβεια. Τι συμβαίνει όμως όταν για διάφορους λόγους πρέπει να αντικατασταθεί ένα μονάχα ελαστικό, ή ένα ζεύγος ελαστικών;

Για αρχή, να σημειώσουμε το ότι αν ένα ελαστικό έχει φθαρεί πρόωρα σε σχέση με τα υπόλοιπα, δεν είναι καλή ένδειξη, αφού σημαίνει ότι φορτίζεται περισσότερο για λόγους που μπορεί να έχουν να κάνουν με την ανάρτηση και την κατανομή βάρους του αυτοκινήτου. Σε κάθε περίπτωση είναι κάτι που θα πρέπει να διερευνηθεί. Μια άλλη περίπτωση αλλαγής ενός μόνο ελαστικού, είναι αυτό να έχει υποστεί ζημιά πέραν επισκευής, η οποία συνήθως είναι κάποιο σκίσιμο στα πλαϊνά του.

Αν χρειαστεί λοιπόν να πράξετε κάτι τέτοιο, ο μόνος δρόμος είναι η επιλογή ενός ελαστικού ακριβώς του ίδιου τύπου με τα υπόλοιπα. Μπορεί να είναι πιο «φρέσκο» σε σχέση με αυτά αλλά αν η κατάσταση τους είναι καλή, δεν θα υπάρξουν προβλήματα.

Γενικά αυτό που πρέπει να αποφεύγεται είναι η ανάμιξη ελαστικών διαφορετικού τύπου ή διαφορετικού πέλματος. Χαρακτηριστικά όπως το πόσο γρήγορα έρχεται σε θερμοκρασία λειτουργίας ένα ελαστικό και φυσικά τα ποσοστά πρόσφυσης πρέπει να είναι ομοιόμορφα και στους τέσσερις τροχούς.

Αν για κάποιος λόγους (οικονομικούς ή λόγω διαθεσιμότητας) η «ανάμιξη» δεν είναι δυνατόν να αποφευχθεί, καλό είναι να γίνεται κατά άξονα, δηλαδή τα νέα ελαστικά να είναι ζεύγος και να τοποθετούνται μπροστά ή πίσω και όχι «μονόπαντα», δεξιά η αριστερά.

Επιβάλλεται επίσης, τα ελαστικά αυτά να είναι στις προτεινόμενες από τον κατασκευαστή διαστάσεις και να συμμορφώνονται με τους δείκτες ταχύτητας που καλύπτουν το αυτοκίνητο σας. Είναι επιτρεπτό να τους υπερβαίνουν αλλά όχι –προφανώς- να μην τους καλύπτουν.

Σε κάθε περίπτωση, όπως ήδη αναφέρθηκε, το ζητούμενο είναι να υπάρχει «ισορροπία και στους τέσσερις τροχούς σε ότι αφορά στην απόδοση των ελαστικών.

Κλείνουμε με την πρακτική της αλλαγής της θέσης των ελαστικών, η οποία γίνεται φέρνοντας τα μπροστινά πίσω και τα πίσω μπροστά. Αν αυτό πραγματοποιείται όσο τα ελαστικά είναι ακόμα σε καλή κατάσταση, είναι κάτι θεμιτό, με τη σημείωση ότι πρέπει να γίνεται «χιαστί», δηλαδή:

Το μπροστά δεξί ελαστικό πάει πίσω αριστερά

Το μπροστά αριστερό ελαστικό πάει πίσω δεξιά

Το πίσω δεξί ελαστικό πάει μπροστά αριστερά

Το πίσω αριστερό ελαστικό πάει μπροστά δεξιά

Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ότι η φθορά θα είναι ομοιόμορφη αλλά προσοχή! Είναι κάτι που μπορεί να γίνει στο μέσο της «ζωής» των ελαστικών και όχι όταν αυτά πρέπει να αντικατασταθούν. Δεν κερδίζετε απολύτως τίποτα σε αυτή την περίπτωση και θέτετε τον αυτό σας και τους άλλους σε κίνδυνο.