Τα 10 σπουδαιότερα αυτοκίνητα με το έμβλημα "GTR"

Η ονομασία GTR, που σημαίνει Gran Turismo Racer (ή κάτι παρόμοιο), χρησιμοποιείται σε μερικά από τα καλύτερα αυτοκίνητα που έχουν κατασκευαστεί ποτέ – εδώ είναι τα αγαπημένα μας:

Η ονομασία έχει χρησιμοποιηθεί σε μερικά ξεχωριστά homologation αυτοκίνητα. Όταν βλέπετε αυτά τα τρία γράμματα, ξέρετε ότι πρόκειται για ένα ξεχωριστό αυτοκίνητο. Αυτά, είναι τα 10 σπουδαιότερα, κατά τη γνώμη μας.

Nissan Skyline R34 GT- R

Ας το βγάλουμε από τη μέση. Ζητήστε από οποιονδήποτε που ασχολείται με αυτοκίνητα να ονομάσει το πρώτο GTR που του έρχεται στο μυαλό και τις περισσότερες φορές θα πει το Skyline R34.

Το τρίτο σε μια σειρά από αναγεννημένα, τετρακίνητα τέρατα με τον εξακύλινδρο κινητήρα RB26, το R34 GT-R δεν φανταζόταν ποτέ να φτάσει την παγκόσμια φήμη που κατέχει τώρα. Ωστόσο, ο χρόνος άφιξης του και οι εμφανίσεις του στα βιντεοπαιχνίδια Gran Turismo και τη ταινία 2 Fast 2 Furious έδωσαν στο αυτοκίνητο μια νέα ζωή.

Υπερτιμημένο αυτές τις μέρες; Πιθανώς – αλλά θα ήταν αδύνατο να μην είναι. Τούτου λεχθέντος, το R34 GT-R είναι ένα τεχνικό θαύμα της εποχής του. Αυτό είναι ένα αυτοκίνητο που είχε τετραδιεύθυνση, ηλεκτρονικούς αισθητήρες, μετρητές G-force και aero από ανθρακονήματα το 1999. Η επίσημη ισχύς ήταν 276 ίπποι λόγω της συμφωνίας μεταξύ των κατασκευαστών της Ιαπωνίας, αλλά όσοι γνωρίζουν έλεγαν ότι είχαν τουλάχιστον 60-70 ίππους παραπάνω.

McLaren F1 GTR

Αν και το ταχύτερο αυτοκίνητο της δεκαετίας του 1990 ήταν ήδη αρκετά σκληροπυρηνικό, η McLaren θεώρησε ότι χρειαζόταν …κάτι παραπάνω για να παραμείνει ανταγωνιστική στο Le Mans μετά τη νίκη της στον αγώνα 24 ωρών του 1995. Έτσι, γεννήθηκε η F1 GTR.

Οι περισσότερες αλλαγές επικεντρώθηκαν στην αεροδυναμική, προσθέτοντας επιμήκεις προεξοχές και στα δύο άκρα του αυτοκινήτου – δίνοντάς του μεγαλύτερη επιφάνεια για να παράγει κάθετη δύναμη. Τοποθετήθηκε μια νέα τεράστια πίσω πτέρυγα και εισήχθησαν πρόσθετοι αγωγοί ψύξης για την καλύτερη τροφοδοσία αέρα στο BMW V12 – το ίδιο με μια πλάκα περιορισμού για την κάλυψη της ισχύος στους 600 ίππους.

Εννέα GTR κατασκευάστηκαν για αγωνιστική χρήση, με το ένα να μετατράπηκε αργότερα σε αυτοκίνητο δρόμου. Η McLaren παρήγαγε επίσης δύο McLaren F1 νόμιμα, μακράς ουράς «GT» παραδείγματα για να εγκρίνει το GTR για χρήση σε πίστα.

Αν και το απόλυτο αυτοκίνητο δρόμου Mercedes AMG GT κορυφώθηκε με τη Black Series, η… δεύτερη έκδοση στη γκάμα εξακολουθεί να είναι ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο από μόνο του.

Παρουσιάστηκε ως μια ακόμα πιο σκληροπυρηνική έκδοση του κορυφαίου τότε AMG GT R, ο επαγγελματίας πρόσθεσε μερικές σοβαρές αλλαγές στο πλαίσιο του σκληροπυρηνικού σπορ αυτοκινήτου. Στη θέση των ηλεκτρονικά ελεγχόμενων του κανονικού αυτοκινήτου συμπεριλήφθηκαν χειροκίνητα ρυθμιζόμενα coilovers μαζί με μια ρυθμιζόμενη μπροστινή αντιστρεπτική μπάρα από ανθρακονήματα. Ένα διάφανο πάνελ από ανθρακονήματα προστέθηκε κάτω από το αυτοκίνητο για να βελτιωθεί η ακαμψία και ακόμη και οι βάσεις του κινητήρα επανασυντονίστηκαν.

Η ισχύς παρέμεινε η ίδια με το κανονικό GT, με το 4,0-λίτρων twin-turbo V8 να παράγει 572 ίππους. Ωστόσο, για χρήση πίστας, οι βελτιώσεις του Pro απελευθέρωσαν κάθε κομμάτι των δυνατοτήτων του.

BMW M3 GTR

Με έναν V8 4 λίτρων και 444 ίππους, κίνηση στους πίσω τροχούς, ένα χειροκίνητο κιβώτιο έξι σχέσεων (με τον τρομερό ήχο των straight-cut ταχυτήτων) και 3,4 δευτερόλεπτα για το 0-100, η E46 M3 GTR ήταν θηρίο. Λόγω έλλειψης επιτυχίας στον μηχανοκίνητο αθλητισμό με το στάνταρ εξακύλινδρο κινητήρα, οι μηχανικοί της BMW ανέπτυξαν τον V8 του GTR μαζί με τον V10 που χρησιμοποιήθηκε τη σεζόν του 2001 από τη Williams F1.

Συμμετείχε στη κατηγορία GT του αμερικάνικου Le Mans, όπου ο V8 της επέτρεψε να ανατρέψει την πανίσχυρη 911 GT3-R που είχε νικήσει άνετα την αντίστοιχη, εξακύλινδρη M3 τον προηγούμενο χρόνο. Μάλιστα, η «πικραμένη» από την ήττα της Porsche παραπονέθηκε ότι η BMW παραβίασε τους κανόνες τοποθετώντας ένα παράνομο σύστημα μετάδοσης κίνησης στο αυτοκίνητό της, καθώς αυτό δεν βρισκόταν σε κανένα BMW παραγωγής. «Μην ανησυχείτε» είπε η BMW, και κατασκεύασε 10 συλλεκτικές εκδόσεις δρόμου με τον V8, για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγώνα.

Αν και διάσημο για τα κατορθώματά του στις πίστες, υποπτευόμαστε ότι είναι πιο πιθανό να το συσχετίσετε με την εμφάνισή του ως το εξώφυλλο του videogame Need For Speed Most Wanted.

Lamborghini Diablo GTR

Το Diablo GTR ήταν ένα εργοστασιακό αγωνιστικό μοντέλο, σχεδιασμένο για τη σειρά αγώνων Diablo Supertrophy. Ακολουθώντας τις τυπικές διαδικασίες περισσότερης ισχύος και μικρότερου βάρους, το GTR βασίστηκε στη Diablo GT και συμμετείχε σε πολλούς αγώνες της Αυστραλίας, τερματίζοντας 8η στο Bathurst το 2003.

Με 590 ίππους, το σκληροπυρηνικό supercar ήταν μια από τις τελευταίες εκδόσεις της Diablo πριν δώσει τη θέση της στη Murcielago. Το τέλειο κύκνειο άσμα για τη Diablo.

Mercedes CLK GTR

Όπως και η McLaren F1 που αναφέραμε προηγουμένως, η Mercedes CLK GTR είναι ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα της επιθυμίας για αγώνες. Μια χούφτα αναγνωρισμένων αυτοκινήτων δρόμου κατασκευάστηκαν προκειμένου να πληρούν τους κανονισμούς για τη συμμετοχή στο Πρωτάθλημα FIA GT, παρά το γεγονός ότι αυτά τα αυτοκίνητα εξακολουθούσαν να έχουν αμάξωμα από ανθρακονήματα και έναν κατά παραγγελία κινητήρα V12 που παράγει πάνω από 600 ίππους.

Είναι ενδιαφέρον ότι η AMG αγόρασε στην πραγματικότητα μια McLaren F1 GTR για να τη χρησιμοποιήσει ως benchmark για τον κινητήρα της αλλά και τις αεροδυναμικές της λεπτομέρειες, πριν το επαναφέρει στην αρχική κατάστασή του. Χρειάστηκαν μόλις 128 ημέρες για να περάσει το αυτοκίνητο από τα τεχνικά σχέδια στη φυσική ολοκλήρωση και η ομάδα της Mercedes κέρδισε τις McLaren στην εναρκτήρια σεζόν αγώνων της CLK GTR.

Nissan R35 GT-R Nismo

Μετά από τα Skyline GT-R, η Nissan αποφάσισε ότι ο τίτλος είναι άξιος ενός δικού της μοντέλου – του R35. Δεν χρειάζεται να σας δώσουμε την περίληψη της κληρονομιάς του, αλλά ο αποδεδειγμένος «δολοφόνος υπεραυτοκίνητων» καθιερώθηκε πραγματικά ως ένα από τα καλύτερα παραδείγματα μηχανικής αυτοκινήτων σε μια απρόσμενα μακρά περίοδο παραγωγής.

Η απόλυτη μορφή του ήταν το GT-R Nismo, με τους μάγους του τμήματος μηχανοκίνητου αθλητισμού της Nissan να βάζουν το «χέρι» τους. Μαζί με ένα αεροδυναμικό κιτ για τη βελτίωση της κάθετης δύναμης και πολλά μέτρα εξοικονόμησης βάρους, ο κινητήρας είδε τροποποιήσεις, συμπεριλαμβανομένης της προσθήκης υπερσυμπιεστών προδιαγραφών GT3 για αύξηση της ισχύος κατά 30 ίππους, στους 592 ίππους. Ομολογουμένως, έφερε επίσης μια αύξηση της τιμής κατά περίπου 100.00ο€ σε σχέση με ένα κανονικό GT-R, που σημαίνει ότι δεν το αγόρασαν πολλοί άνθρωποι, επομένως είναι δύσκολο να βρεθούν μεταχειρισμένα.

Porsche 924 Carrera GTR

Παρά το γεγονός ότι ήταν μοντέλο της Porsche, η 924 είχε μια σκληροπυρηνική παραλλαγή που έχει σχεδόν ξεχαστεί. Με μόνο 17 παραγόμενα μοντέλα, η Carrera GTR είναι μια από τις πιο σπάνιες Porsche στον πλανήτη. Απόλαυσε μια τεράστια αύξηση 275 ίππων από το βασικό μοντέλο 924, επιτρέποντας στη GTR να επιτύχει από τη στάση στα 100 σε μόλις 4,7 δευτερόλεπτα. Καθόλου άσχημα για ένα σπορ αυτοκίνητο της δεκαετίας του 1980 με τον κινητήρα στο εμπρός μέρος.

McLaren P1 GTR

Ενώ η F1 GTR γεννήθηκε από την ανάγκη για ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο, η P1 GTR είναι απλώς το έργο των μηχανικών που κατασκεύασαν την πιο ακραία έκδοση ενός hypercar ως ένα παιχνίδι για εκατομμυριούχους.

Παρά το γεγονός ότι δεν είναι ένα αναγνωρισμένο αγωνιστικό αυτοκίνητο, η P1 GTR είναι εντελώς απογυμνωμένη στις απολύτως απαραίτητες ανάγκες και με τρομερή αεροδυναμική. Έλαβε επίσης μια ώθηση ισχύος για το υβριδικό σύστημά του twin-turbo V8 3,8 λίτρων, με τη δύναμη να φτάνει τους 986 ίππους (από 903). Φυσικά, δεν θα το δεις ποτέ στο δρόμο. Τουλάχιστον όχι ένα από την ίδια τη McLaren, ούτως ή άλλως. Η Lanzante, η εταιρεία που είναι υπεύθυνη για το Kokusai Kaihatsu Racing F1 GTR που κέρδισε το Le Mans το 1995, έχει μετατρέψει μερικά για χρήση σε δημόσιους δρόμους.

Ultima GTR

Πολύ λίγα αυτοκίνητα-κιτ γίνονται ποτέ πραγματικά αξέχαστα, αλλά το Ultima GTR είναι μια πολύ σημαντική εξαίρεση στον κανόνα. Παρουσιάστηκε το 1999 και ήταν διαθέσιμο μέχρι το 2016: το Ultima σφυρηλάτησε τη φήμη ως ένα από τα πιο ακραία αυτοκίνητα που έφεραν ποτέ πινακίδα. Ένα σημείο που επιβεβαιώθηκε το 2007, με το ρεκόρ του στο Top Gear Test Track σε 1:12,8.

Α, και για να αναφέρουμε για τελευταία φορά τη McLaren F1, αυτό ήταν το αυτοκίνητο που ακολούθησε το Ultima Mk3 – παραδείγματα του οποίου χρησιμοποιήθηκαν ως mules για το θρυλικό supercar. Το ίδιο το GTR θα χρησίμευε αργότερα ως δοκιμαστική πλατφόρμα για το επόμενο αυτοκίνητο δρόμου της McLaren, την MP4-12C.