Για το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, πλέουμε για το κοντινότερο -στην Αττική- Κυκλαδίτικο νησί, τη Τζιά ή επίσημα Κέα.
Μόλις μία ώρα από το Λαύριο, το νησί που την προηγούμενη δεκαετία γνώριζαν λίγοι, γνωρίζει συνεχή τουριστική ανάπτυξη, με πετρόχτιστες ξενοδοχειακές μονάδες και χαρακτηριστική Κυκλαδίτικη αύρα, προσφέρεται όχι μόνο για καλοκαιρινό προορισμό αλλά και για μονοήμερες εξορμήσεις. Παραλίες για όλα τα γούστα, καλντερίμια, ήσυχα δρομάκια και σε κάθε γωνιά του νησιού μια ξεχωριστή παραλία.
Κείμενο – Φωτογραφίες: Δημήτρης Μανώλαρος
Το όνομα του νησιού οφείλεται στον Κέω από την Ναύπακτο, ήρωα που κατέλαβε το νησί. Στις πηγές και τη βιβλιογραφία αναφέρεται και ως Υδρούσα, Κέως, Κεία, Cia, Cea. Όμως, εξαιτίας τοπικής διαλέκτου, έχει πλέον επικρατήσει η ονομασία Τζιά.
ΠΩΣ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΤΖΙΑ
Καθημερινά δρομολόγια μόνο από το λιμάνι του Λαυρίου.
- Αθήνα – Λαύριο μέσω Αττικής οδού: 61 χλμ. – 2,80 € κόστος διοδίων.
- Αθήνα – Λαύριο μέσω Λεωφ. Σουνίου (παραλιακή) – χωρίς διόδια
- Με ταχύπλοο πλοίο: Κόστος (με επιστροφή) 44 € το άτομο, 84 € το αυτοκίνητο και διάρκεια 40 λεπτά
- Με συμβατικό πλοίο: Κόστος 26 € το άτομο, 70 € το αυτοκίνητο και διάρκεια 1 ώρα και 10 λεπτά
Από τις πρώτες εικόνες πλησιάζοντας στο νησί είναι ο χαρακτηριστικός φάρος του Αγίου Νικολάου στην είσοδο του λιμανιού, ο οποίος είναι κτισμένος στα ερείπια του αρχαίου Ναού του Ποσειδώνα. Ήταν ο πρώτος φάρος που άναψε στις Κυκλάδες στις αρχές του 19ου αιώνα και λειτουργεί μέχρι και σήμερα. Το λιμάνι του νησιού στην περιοχή της Κορησσίας και στον κόλπο του Αγίου Νικολάου, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά προστατευμένα λιμάνια της Μεσογείου.
Η Κορησσία ήταν και ο πρώτος μας προορισμός, καθώς και η επιλογή μας για διανυκτέρευση. Είναι ένας οικισμός χτισμένος στη θέση της αρχαίας πόλης Κορησσού και η αρχιτεκτονική του θεωρείται παραδοσιακή, καθώς κυριαρχούν τα κατάλευκα κυκλαδίτικα σπιτάκια, που απλώνονται από την κορυφή του λόφου ως και την παραλία, ενώ χαρακτηριστική είναι και η εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Η Κορησσία είναι ένα από τα πιο τουριστικά μέρη του νησιού, στο οποίο αναπτύσσονται τουριστικά καταλύματα, εστιατόρια, και καφετέριες. Η αμμουδερή παραλίας ακριβώς δίπλα στο λιμάνι είναι εύκολα προσβάσιμη και παράλληλα ιδιαίτερα καθαρή.
Ακριβώς δίπλα στην Κορρησία, σε απόσταση δύο χιλιομέτρων προς τα βόρεια του νησιού, εκτείνεται ο οικισμός Βουρκάρι, παραδοσιακό ψαροχώρι, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί τουριστικά. Ο όρμος και το λιμάνι του Βουρκαρίου μπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει σκάφη αναψυχής, αποτελεί σταθμό για τη διεξαγωγή ιστιοπλοϊκών αγώνων, ενώ παραλιακά εκτείνονται καταλύματα και εστιατόρια.
Βορειότερα και 3.5 χιλιόμετρα από το Βουρκάρι, συναντάμε την μεγαλύτερη παραλία της Κέας, τον Οτζιά. Η περιοχή αυτή παλαιότερα ονομαζόταν «Άμμος του Οτζιά» και κατά την αρχαιότητα, ήταν λιμάνι φόρτωσης μίλτου, πολύτιμου μεταλλεύματος που εξαγόταν εκεί και το μετέφεραν στην Αθήνα για την κατασκευή ερυθρόμορφων αγγείων. Σήμερα, ο Οτζιάς αποτελεί μία από τις ομορφότερες παραλίες στο νησί, με εξοχικές κατοικίες και τουριστικές μονάδες κατά μήκος της παραλίας και τα χαρακτηριστικά εκκλησάκια του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Σώστη να στέκουν αντικριστά ακριβώς στις άκρες του όρμου.
Καθώς οδηγούμε στον παραλιακό δρόμο στα βόρεια του νησιού, το βλέμμα μας πέφτει μακριά στον ορίζοντα, σε έναν λόφο όπου στέκει αγέρωχο το μοναστήρι της Παναγίας Καστριανής, κυριολεκτικά στην άκρη του γκρεμού. Η θέα από τον προαύλιο χώρο είναι μαγευτική: στα βόρεια η περιοχή της Καρύστου και ακριβώς απέναντί μας στα ανατολικά, η Γυάρος, η Άνδρος και η Τήνος. Η Παναγία η Καστριανή που είναι και η προστάτιδα του νησιού, βρίσκεται στη βορειονατολική πλευρά του νησιού. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, θαύμα της Παναγίας υπέδειξε την τοποθεσία προσκυνήματός της πάνω στον επιβλητικό λόφο Καστρί.
Στο σημείο αυτό βρέθηκε το 1700 η εικόνα της, από βοσκούς που παρατήρησαν τη νύχτα μια λάμψη στην κορυφή του υψώματος. Το 1708 έκτισαν εκεί εκκλησάκι, όπου μέχρι σήμερα φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα χτίστηκε από πάνω του μεγαλύτερος ναός. Η Παναγία τιμάται πολλές φορές τον χρόνο, ιδίως, όμως, τον Δεκαπενταύγουστο, όπου και πλήθος πιστών συρρέουν από όλο το νησί για να συμμετέχουν στις λατρευτικές ακολουθίες.
Οδηγούμε στην ενδοχώρα του νησιού και καταλήγουμε στην γραφική Ιουλίδα ή Χώρα. Είναι η πρωτεύουσα του νησιουύ και έδρα της Περιφερειακής Ενότητας Κέας-Κύθνου και αποκαλείται και “Χώρα” όπως όλες οι πρωτεύουσες των νησιών στις Κυκλάδες. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στην ενδοχώρα του νησιού, στους λόφους Κάστρου και Μύλων, στην ίδια θέση με την αρχαία Ιουλίδα.
Βρίσκεται πέντε χιλιόμετρα από το λιμάνι της Κέας και εξαιτίας των στενών πλακόστρωτων δρόμων, οι οποίοι διατηρούνται μέχρι και σήμερα, μέσα στον οικισμό κυκλοφορούν ελάχιστα οχήματα, κυρίως δίκυκλα ή μικρού μεγέθους αυτοκίνητα. Η ατμόσφαιρα της Ιουλίδας είναι ιδιαίτερη. Οι μικρές πλατείες, τα κεραμοσκεπή κτήρια, τα χαρακτηριστικά σοκάκια και η γαλήνη που επικρατεί, παρακινεί τον επισκέπτη να δει κάθε σπιθαμή της Ιουλίδας. Η μοναδική προσοχή που χρειάζεται για τους επισκέπτες είναι η δύσκολη στάθμευση, πέριξ του οικισμού, κυρίως τους μήνες της τουριστικής περιόδου.
Κινούμαστε πλέον νότια και ανάμεσα στους εκατοντάδες μικρούς κόλπους ξεχωρίζουμε τον Κούνδουρο, τον οικισμό και την ομώνυμη παραλία που κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Νηρησσός. Ο Κούνδουρος αποτελεί έναν από τους βασικότερους οικισμούς του νησιού, στον οποίο αναπτύσσονται ξενοδοχειακές μονάδες με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και τα απόκρημνα βράχια στην άκρη της παραλίας, δημιουργούν ένα ιδιαίτερο περιβάλλον.
Τελευταίος μας προορισμός το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος είναι ο παραθαλάσσιος οικισμός Ποίσσες. Βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Κέας σε απόσταση 16 χιλιομέτρων από το λιμάνι και η στορφοδιαδρομή μέχρι εκεί είναι ήσυχη, με εναλλαγές στο τοπίο μεταξύ δάσους και κοιλάδων. Θεωρείται ένας από τους παραδοσιακούς αλλά και παλαιότερους του νησιού, καθώς, τοποθετείται εκεί που άλλοτε βρισκόταν μια από τις τέσσερις πόλεις-κράτη του νησιού, η Ποιήεσσα. Η περιοχή φημίζεται και για την παραλία της, η οποία είναι ιδιαίτερα δημοφιλής και συγκεντρώνει πολλούς επισκέπτες .Πρόκειται για έναν προστατευμένο όρμο, στο τέλος ενός κατάφυτου ελαιώνα, περικυκλωμένο από δυο βουνοπλαγιές. Στις 6 Αυγούστου, την ημέρα εορτασμού της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, στην παραλία διοργανώνεται παραδοσιακό πανηγύρι.
Σχεδιασμένη από τον Αλέξανδρο Λιώκη, Senior Excecutive Designer στο Centro Stile, η Alfa Romeo Tonale τραβά τα βλέμματα των περαστικών και όχι άδικα. Ο δυναμικός σχεδιασμός με στιλιστικές και ιστορικές αναφορές από κλασσικές Alfa, το ιδιαίτερο χρώμα και τα χαρακτηριστικά φωτιστικά του σώματα, την ξεχωρίζουν σχεδιαστικά από τα υπόλοιπα της αγοράς. Στην εθνική οδό από και προς το Λαύριο, η ηχομόνωση και η πολύ καλή ποιότητα κύλισης κυριαρχούν, ενώ τα εξαιρετικά ηχεία αποτελούν ευχάριστο στοιχείο στη συνολική premium εικόνα του εσωτερικού.
Η καμπίνα είναι ευρύχωρη, υπάρχουν πολλές θήκες για μικροαντικείμενα και ασύρματος φορτιστής, τα εμπρός καθίσματα είναι άνετα και παρέχουν καλή πλευρική στήριξη, οι πίσω επιβάτες έχουν αρκετό χώρο στη διάθεσή τους, ενώ στο πορτπαγκάζ υπάρχουν διαθέσιμα 500 λίτρα αποθηκευτικού χώρου, που στην περίπτωση της διήμερης εκδρομής μας, χώρεσε με ευκολία τις τσάντες και τον φωτογραφικό μας εξοπλισμό. Ο ψηφιακός πίνακας οργάνων 12.3″ παρέχει στον οδηγό πολλές επιλογές διαμόρφωσης και παράλληλα, η κεντρική οθόνη αφής 12.5″ με το νέο λογισμικό σύστημα Uconnect 5, που έχει όλες τις ασύρματες επιλογές συνδεσιμότητας είναι πολύ εύχρηστο.
Στον αυτοκινητόδρομο, η Tonale στην έκδοση των 160 ίππων, σε συνδυασμό με το υβριδικό σύστημα 48V και το κιβώτιο αυτόματου συμπλέκτη, κινείται πολύ άνετα και επιτρέπει εύκολες προσπεράσεις, ακόμα και σε μεγαλύτερες ταχύτητες. Στις επαρχιακές διαδρομές της Κέας, η αρχική εικόνα δείχνει το πλαίσιο της Tonale να μην παίρνει καθόλου κλίσεις και να έχει τρομερή πρόσφυση, ο κινητήρας αποδίδει μέχρι σχεδόν τον κόφτη και τα τεράστια μεταλλικά Paddles προσφέρουν ιδιαίτερη εμπειρία στον οδηγό, ενώ το τιμόνι είναι ακριβές και με σωστή πληροφόρηση, ωστόσο είναι ελαφρύ.
Συνολικά, η ανάρτηση της Tonale έχει κάπως σφιχτή ρύθμιση, χωρίς όμως να κουράζει, το αυτόματο κιβώτιο λειτουργεί ομαλά στην καθημερινή και ήπια χρήση, ενώ όταν θέλουμε να κινηθούμε πιο γρήγορα, πραγματοποιεί άμεσες αλλαγές. Όσο για την κατανάλωση καυσίμου, κατά την διήμερη εξόρμησή μας, η Tonale «έκαψε» 7.6 l/100, με μικτή οδήγηση. Στα επιμέρους τμήματα, στον αυτοκινητόδρομο, η κατανάλωση κυμάνθηκε περίπου στα 6.5 l/100, ενώ στις στροφοδιαδρομές της Κέας και με πιο σβέλτη οδήγηση δεν ξεπέρασε τα 9.2 l/100. Οι αριθμοί αυτοί θα ήταν σίγουρα μεγαλύτεροι αν δεν υπήρχε ο ηλεκτροκινητήρας απόδοσης 20 ίππων και 55 Nm ροπής μέσα στο αυτόματο κιβώτιο, ο οποίος μπορεί στην ουσία να εκκινήσει το αυτοκίνητο χωρίς τη χρήση του βενζινοκινητήρα (Silent Start) και να κινηθεί αμιγώς ηλεκτρικά όταν υπάρχει συμφόρηση (e-Queing), στο άφημα του γκαζιού (e-Creeping) και στις μανούβρες του παρκαρίσματος (e-Parking).
