Mε επίκεντρο το Πόρτο Χέλι , η Ερμιονίδα μπορεί να ικανοποιήσει το γούστο κάθε επισκέπτη όλες τις εποχές του χρόνου
Κείμενο-Φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος
Το Πόρτο Χέλι είναι από τα πιο «κοσμικά» μέρη της Ελλάδος, κάτι που οφείλει τα τελευταία χρόνια στην επίσκεψη και διαμονή διασημοτήτων που προσελκύει το φυσικό λιμάνι, τα διαφανή νερά της θάλασσας, τα δέντρα που αγκαλιάζουν τις παραλίες και τα φημισμένα πολυτελή θέρετρα. Έτσι πλέον είναι πόλος έλξης πολλών κοσμικοτήτων αλλά και άλλων επισκεπτών που θέλουν να γευτούν στο έπακρο τον ελληνικό ήλιο και τη θάλασσα αλλά και την έντονη νυκτερινή ζωή. Βέβαια είναι η τοποθεσία που έκανε από αρκετά νωρίς διάσημο το Πόρτο Χέλι καθώς στο κόλπο εμπρός από το παραθαλάσσιο οικισμό μπορούσαν να βρουν καταφύγιο τα πολυτελή γιότ και τα ιστιοφόρα, ενώ σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν εξαιρετικές παραλίες όπως τα Λιμανάκια, ο Άγιος Αιμιλιανός και η Κόστα. Και σε συνδυασμό με ονόματα όπως του Σον Κόνερι, που αγόρασε το 2013 μια εξοχική βίλα, δεν είναι δύσκολο πως η φήμη ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα.
Μερικά χιλιόμετρα μακρύτερα βρίσκεται και η Ερμιόνη, μια μικρογραφία του Πόρτο Χελίου, αλλά χωρίς την έντονη ζωή καθώς δεν είναι τόσο γνωστή. Η χερσόνησος Μπίστι, κατάφυτη από πεύκα, στην άκρη της Ερμιόνης, δημιουργεί ένα επίσης φυσικό λιμάνι, που την καθιστούσαν από την αρχαιότητα σημαντική πόλη, όπως αναφέρει ο Στράβων και μαρτυρούν τα υπολείμματα των ναών της Αθηνάς και του Ποσειδώνα στην χερσόνησο.
Μπορεί το Πόρτο Χέλι και -λιγότερο- η Ερμιόνη να δέχονται πάρα πολλούς επισκέπτες τους καλοκαιρινούς μήνες είναι όμως το Κρανίδι, η πρωτεύουσα του δήμου, που μπορεί να μην βρίσκεται στα φώτα των προβολέων αλλά θα εντυπωσιάσει τον ταξιδιώτη με τη γραφικότητά του. Κτισμένο αμφιθεατρικά σε δύο λόφους έχει διατηρήσει πολλά από τα αρχοντικά και το παραδοσιακό ου χρώμα, περιμένοντας σε να βρεις εντυπωσιακές εικόνες ανάμεσα στα στενά δρομάκια. Την ίδια γραφική αίσθηση μπορεί κανείς να αποκομίσει και κατά την επίσκεψή του στους Φούρνους, ένα ημιορεινό χωριό κοντά στο Κρανίδι, που μπορείς να απολαύσεις ένα καφέ ή φαγητό μακριά από την παραζάλη των παραθαλάσσιων σημείων.
Είπαμε η Ερμιονίδα είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας, μια χώρας που περιέχει τα πάντα (ακόμα και αμμόλοφους στη Λήμνο). Έτσι ακόμα και οι ταξιδιώτες που τους αρέσουν οι ορεινές διαδρομές ή αξιοθέατα, μπορούν να βρουν πολλά σημεία για να επισκεφτούν πριν ή μετά από μια δροσιστική βουτιά σε κάποια από τις πολλές παραλίες γύρω από το Πόρτο Χέλι. Κοντά στο χωριό Θερμησιά υπάρχει το «Κάστρο της Ωριάς», χτισμένο σε δύο βράχους διακοσίων τριάντα μέτρων, επισκέψιμο μέσω ενός μονοπατιού που οι ντόπιοι έχουν σηματοδοτήσει (υπάρχει ένας μικρός δρόμος που ξεκινά από το χωριό και οδηγεί μέχρι τους πρόποδες των βράχων). Δίπλα στη Θερμησιά υπάρχει και η λιμνοθάλασσα όπου αποτελεί ένα σημαντικό υδροβιότοπο με πολλά και ενδιαφέροντα είδη πτηνών, δηλαδή ένα πολύ καλό σημείο για τους φωτογράφους πουλιών. Για τους λάτρεις της πεζοπορίας εκεί κοντά υπάρχει το φαράγγι Καταφύκι, όπου σύμφωνα με τους θρύλους σε μία από τις σπηλιές του οδηγούσε στον Άδη και στο σπίτι του μυθικού Κένταυρου. Η πεζοπορία στο φαράγγι τελειώνει στη «Φούρκα του διαβόλου», ένα ξερό κορμό δέντρου στο ψηλότερο σημείο που σύμφωνα με άλλο μύθο ο διάβολος κρεμάει τα ντουφέκια του.
Αφήσαμε τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντικά, τα σπήλαια των Διδύμων. Κοντά στο ομώνυμο χωριό υπάρχει ένα περίεργο γεωλογικό φαινόμενο, με όχι ένα αλλά δύο εντελώς κυκλικά σπήλαια. Το ένα ορατό καθώς βρίσκεται στην πλαγιά ενός μικρού βουνού, και το άλλο σε μικρή απόσταση, εντελώς αόρατο από το γυμνό μάτι. Το συγκεκριμένο είναι και εύκολα επισκέψιμο καθώς ένα λαξεμένο άνοιγμα με σκαλοπάτια μέσα στο βράχο οδηγεί στο εσωτερικό του σπηλαίου, που πλέον έχει γίνει καθίζηση της οροφής του και απλά πλέον μοιάζει με μια τεράστια τρύπα. Στα τοιχώματά του, λαξεμένα βρίσκονται δύο εκκλησάκια της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και του Αγίου Γεωργίου, ενώ ένα μονοπάτι επιτρέπει στον επισκέπτη να κάνει το γύρο τους σπηλαίου.
Για την περιήγησή μας στην Ερμιονίδα είχαμε στη διάθεσή μας το νέο Hyundai Tucson, που αποδείχτηκε ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο για μια άνετη διαδρομή, χάρη στην ευκολία να ταξιδεύει στον αυτοκινητόδρομο , αλλά και τη καλή συμπεριφορά στο γεμάτο στροφές δρόμο μέχρι την Αρχαία Επίδαυρο, το αυτόματο κιβώτιο που συνεργάζεται άψογα με το συνδυασμό θερμικού/ηλεκτρικού κινητήρα ακολουθώντας ανά πάσα στιγμή τις εντολές του γκαζιού για χαλαρή ή σπορ οδήγηση, ενώ η λειτουργία «Sport» βοηθούσε σε άμεσες προσπεράσεις. Και όλα αυτά με μία μέση κατανάλωση στα 6,1 λίτρα/100 χλμ. Αγαπήσαμε τα αναπαυτικά αεριζόμενα/θερμαινόμενα δερμάτινα καθίσματα αλλά και τη μεγάλη ανοιγόμενη ηλιοροφή που δίνει άλλη αίσθηση όταν ταξιδεύεις.
