Σε ένα κόσμο αυτοκίνησης στον οποίο το ηλεκτρικό αυτοκίνητο μπήκε πολύ δυναμικά στη ζωή μας, ήταν επόμενο η μοτοσυκλέτα να ακολουθήσει έναν αντίστοιχο δρόμο. Ειδικά όταν πριν 4 χρόνια ξεκίνησε και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto E, που μάλιστα γίνεται μαζί με το διάσημο και πολυαγαπημένο του κοινού MotoGP, φάνηκε ότι τα πράγματα σοβαρεύουν προς ένα ηλεκτρικό μέλλον και στους 2 τροχούς.
Αρχικά μπορώ να παραδεχθώ ότι αντιμετώπισα με μια δόση ειρωνείας τον ερχομό supersport ηλεκτρικών μοτοσυκλετών και στις 23 Αυγούστου του 2019 είχα την ευκαιρία να οδηγήσω την Energica Ego Corsa, τη μοτοσυκλέτα παραγωγής της Ιταλικής εταιρίας πάνω στην οποία βασίστηκε η αγωνιστική της Moto E. Πέρα από το σοκ που έπαθα στον πρώτο μου γύρο, την ώρα που φρέναρα στην Copse (την 1η στροφή του Σίλβερστοουν), όπου παραλίγο να πέσω από την υπερβολική βύθιση του μπροστινού συστήματος, στο τρομερά δυνατό φρενάρισμα που αναγκάστηκα να κάνω για να μειώσω την ταχύτητα μιας πάρα πολύ βαριάς μοτοσυκλέτας – 280 κιλά ζύγιζε – στη συνέχεια άρχισα να καταλαβαίνω από τη μια μεριά τη λίγο διαφορετική οδηγική προσέγγιση που έπρεπε να έχω και μαζί και τον τρόπο να φρενάρω με τόσα κιλά!
Μερικούς μήνες αργότερα στις 18 Νοεμβρίου του 2019 είχα την ευκαιρία να οδηγήσω στην Βαλένθια την αγωνιστική Energica της Moto E, με… μόλις 260 κιλά και μάλιστα να κάνω την προσομοίωση ενός ολόκληρου αγώνα, που τότε ήταν στους 6 γύρους. Η διαφορά βέβαια ήταν τεράστια σε σχέση με τη μοτοσυκλέτα παραγωγής και η τελική αίσθηση είναι ότι οδηγούσα μια καλή supersport μοτοσυκλέτα, που απλά ήταν πιο βαριά από τις αντίστοιχες με θερμικό κινητήρα. Άλλωστε η απόδοση της ηλεκτρικής ήταν στους 140 ίππους, ελάχιστα μεγαλύτερη από τις SSP600 του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.
Τρία χρόνια αργότερα και με την Energica να κατεβάζει φέτος άλλα 15 κιλά το βάρος της αγωνιστικής της, έφτασαν στην Ελλάδα οι αμερικανικές Zero και αμέσως το πιο σπορ μοντέλο τους, η SR/F των 227 κιλών μου κίνησε την περιέργεια για να καταλάβω το αν πράγματι υπάρχει πρόοδος σε όλους τους τομείς της συμπεριφοράς και της χρήσης μιας ηλεκτρικής σπορ μοτοσυκλέτας. Στις 16 Απριλίου του 2022 βρέθηκα στη σέλα μιας Zero SR/F στην πίστα των Μεγάρων και μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά για τη δοκιμή μας στις επόμενες σελίδες. Εδώ επιγραμματικά να πω ότι πράγματι έχουν γίνει βήματα μπροστά στην οδηγική συμπεριφορά και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι τελικά δεν είναι ανέκδοτο το να μιλάμε για σπορ ηλεκτρική μοτοσυκλέτα. Άλλωστε αν ήταν έτσι δεν νομίζω ότι η Ducati θα έμπαινε στη διαδικασία να αναλάβει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto E, ως ο μοναδικός πάροχος μοτοσυκλετών από το 2023, εξελίσσοντας μάλιστα μια αγωνιστική μοτοσυκλέτα ειδικά για αυτόν το σκοπό.
Σημεία των καιρών θα έλεγα η ύπαρξη και των μεγάλων και ισχυρών ηλεκτρικών, αφού στον τομέα των σκούτερ και των μικρών μοτοσυκλετών για αστική μετακίνηση, τα ηλεκτρικά έχουν λαμπρό μέλλον. Η πρόβλεψή μου είναι ότι φυσικά δεν θα κυριαρχήσουν και για πολλά χρόνια ακόμη οι μοτοσυκλέτες με θερμικό κινητήρα θα είναι η πρώτη προτεραιότητα των μοτοσυκλετιστών. Όμως θα πάρουν ένα μερίδιο αγοράς και θα προσελκύσουν και τους πιο οικολογικά ευαίσθητους. Καλωσορίσατε λοιπόν στη ζωή μας, σπορ ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.
Δημήτρης Διατσίδης
