Για τη μεγάλη πλειοψηφία των κατόχων αυτοκινήτων, η χρήση ζώνης ασφαλείας στο εμπρός κάθισμα έχει γίνει συνήθεια σαν αποτέλεσμα της συνεχώς αυστηρότερης νομοθεσίας που εφαρμόζεται σε όλη την Ευρώπη και της αυξημένης επίγνωσης του κοινού σχετικά με τα πλεονεκτήματα ασφάλειας.
Όμως έρευνες δείχνουν ότι, 1 στους 3 Ευρωπαίους ρισκάρει τη ζωή του μη φορώντας ζώνη ασφαλείας στα πίσω καθίσματα του αυτοκινήτου. Η έρευνα φυσικά αφορά τον μέσο όρο των κατοίκων της Γηραιάς Ηπείρου, γιατί μια πρόχειρη ματιά στους ελληνικούς δρόμους αποδεικνύει πως, είναι ζήτημα αν 1 στους 3 Έλληνες φορά ζώνη ασφαλείας όταν κάθεται στο πίσω κάθισμα. Το γεγονός αυτό αφενός αποτελεί παράβαση της ισχύουσας εδώ και χρόνια νομοθεσίας, αφετέρου –κυρίως- εγκυμονεί μεγάλο κίνδυνο όχι μόνο για αυτόν που δεν φορά ζώνη, αλλά και για όσους συνταξιδεύουν μαζί του, έστω κι αν φορούν ζώνες.
Στην περίπτωση σύγκρουσης ή ανατροπής οχήματος οι δυνάμεις που αναπτύσσονται είναι μεγάλες και προς κάθε κατεύθυνση, με αποτέλεσμα ο λυτός επιβάτης (σε ορολογία bowling) να γίνει η μπάλα που θα κάνει strike ή spares πάνω στους συνταξιδεύοντες που θα γίνουν οι κορίνες αυτού του θανατηφόρου bowling. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τα παιδιά, που ναι μεν διαθέτουν μικρότερη μάζα, αλλά όταν μέσα στην καμπίνα αναπτυχθούν δυνάμεις 20 και 30 g (κάτι σύνηθες σε σφοδρές συγκρούσεις), ένα σώμα π.χ. 30 κιλών μετατρέπεται σε μια «πρέσα» ενός τόνου και …όποιον πάρει ο Χάρος. Έχουν συμβεί τραγικά δυστυχήματα, όπου γονείς που κάθονται μπροστά δεμένοι, έχουν χάσει την ζωή τους όταν το λυτό παιδί έπεσε πάνω στην πλάτη του καθίσματός τους σαν οδοστρωτήρας. Το πρόβλημα είναι σοβαρό και δύσκολα θα διορθωθεί αφού, ένας στους τέσσερις οδηγούς (συνήθως ηλικίας άνω των 40 ετών) δεν επιμένει οι πίσω επιβάτες να φορούν τις ζώνες τους. Επίσης, οι άνω των 40 ετών συνήθως δεν φορούν ζώνη ασφαλείας στα πίσω καθίσματα (46%).
Σαν αποτέλεσμα των παραπάνω περίπου το 60% των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων στους Ευρωπαϊκούς αυτοκινητόδρομους δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας. Πολλά από τα θύματα αυτά είναι παιδιά, τα οποία τις περισσότερες φορές ή είναι λυτά, ή είναι δεμένα με τις ζώνες ασφαλείας του αυτοκινήτου ενώ ο σωματότυπός τους δεν το επιτρέπει.
Αποκορύφωμα της εγκληματικής αμέλειας ή ασχετοσύνης, τα παιδιά που ταξιδεύουν εμπρός ή πίσω στην αγκαλιά άλλων επιβατών (δεμένων ή μη). Τα παιδιά αυτά άλλες φορές είναι δεμένα με την ίδια ζώνη αυτού που τα κρατά, ή λυτά, λειτουργώντας και στις δυο περιπτώσεις σαν ανθρώπινος …αερόσακος προστασίας του ενήλικα.
Ένα ακόμα ζήτημα για τα παιδιά, είναι το πώς τοποθετούμε το παιδικό καθισματάκι. Οι περισσότεροι το βάζουμε με το πρόσωπο του παιδιού να βλέπει εμπρός, αλλά αυτό είναι ανεπίτρεπτο για βρέφη ηλικίας έως –περίπου- δυο ετών, των οποίων η μυοσκελετική ανάπτυξη επιβάλλει να ταξιδεύουν με την πλάτη προς το εμπρός μέρος του οχήματος.
Όλα αυτά φυσικά αναγράφονται λεπτομερώς σχεδόν σε όλα τα βιβλία χρήσης των αυτοκινήτων, αλλά ποιος από εμάς αφιερώνει λίγα λεπτά που ενδεχομένως να σώσουν την ζωή αυτών που αγαπάμε περισσότερο στον κόσμο.
Όσο για το ότι, δεν είμαστε οι μοναδικοί άσχετοι ή ασυνείδητοι της Ευρώπης, η έρευνα θέλει τους Ρουμάνους να μην φορούν ζώνη στο πίσω κάθισμα σε ποσοστό 84%, την ώρα που το 97% των Γερμανών φορά. Οι Έλληνες πάντως δεν είμαστε τελευταίοι της Ηπείρου μας, αφού μόνο το 23% φορά ζώνες πίσω, ποσοστό καλύτερο από το 10% των Ιταλών και το 3% των Σέρβων.
Νίκος Τσάδαρης
