Το ερωτηματολόγιο που στείλαμε απαντήθηκε από τον κ. Θανάση Οικονόμου, στέλεχος του ΚΚΕ και οδηγός της ΕΘΕΛ. Δείτε τι είπε:
Με μεγάλη χαρά λάβαμε το ερωτηματολόγιο που μας αποστείλατε και σας ευχαριστούμε θερμά, που μας δίνετε την δυνατότητα να αναπτύξουμε τις θέσεις μας πάνω τόσο στο ζήτημα της αυτοκίνησης, όσο και συνολικότερα του ζητήματος της μετακίνησης – μεταφορών σε αστικό περιβάλλον..
Συνήθως τα ζητήματα της μεταφοράς έρχονται στο προσκήνιο μέσα από την πραγματοποίηση τραγικών ατυχημάτων, είτε αυτά πρόκειται για την αυτοκίνηση είτε για μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως το πρόσφατο έγκλημα των Τεμπών.
Για τα ζητήματα της ηλεκτροκίνησης
Η προώθηση της Ηλεκτροκίνησης είναι ενταγμένη στη γενικότερη πολιτική της ΕΕ για τη λεγόμενη “πράσινη ανάπτυξη”, των λεγόμενων πράσινων επιχειρηματικών σχεδίων και της «πράσινης οικονομίας», η οποία στην ουσία έχει ως στόχους: Να δοθεί κερδοφόρα επενδυτική διέξοδος σε κεφάλαια που λιμνάζουν, να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση την ενεργειακή υπεροχή ΗΠΑ και Ρωσίας στον τομέα των υδρογονανθράκων και να προωθηθούν εμπορεύματα πράσινης τεχνολογίας, όπου η ΕΕ έχει συγκριτικό πλεονέκτημα. Πτυχή αυτής της πολιτικής είναι η προώθηση της ηλεκτροκίνησης, με σκοπό την απόσπαση μεγαλύτερου μέρους από την πίτα διεθνών αγορών αυτοκινητοβιομηχανίας και η ενίσχυση στον ανταγωνισμό με ΗΠΑ, Κίνα κ.λπ. Για την υλοποίηση αυτών των στόχων η Κομισιόν πήρε αποφάσεις για κίνητρα σε επιχειρηματικούς ομίλους, για να προωθηθεί η παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων και σε αυτούς τους στόχους συντονίζεται μέχρι σήμερα στην χώρα μας όλες οι κυβερνήσεις. Η ηλεκτροκίνηση παρουσιάζεται ως απάντηση σε περιβαλλοντικά προβλήματα, ενώ είναι αμφίβολο πόσο πραγματικά τα απαντάει. Η προώθησή της στοχεύει να τονώσει την παραγωγή σε συγκεκριμένους κλάδους, συγκαλύπτοντας τη δραστική αύξηση του κόστους μετακίνησης για τα λαϊκά στρώματα που συνεπάγεται. Οι πράσινες πολιτικές που φέρνουν οι κυβερνήσεις, πιάνοντας η μια το νήμα από εκεί που το άφησε η προηγούμενη, δεν έχουν σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος, το οποίο καταστρέφεται συστηματικά εξαιτίας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Για την κυκλοφορία στις πόλεις, τα ΜΜΜ , τα διόδια και τους αυτοκινητόδρομους
Ο κάτοικος της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων στη χώρα μας, βιώνει καθημερινά το άγχος της κυκλοφορίας, είτε χρησιμοποιεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) είτε – εφόσον αυτά δεν τον εξυπηρετούν (λόγω της χάραξης των δρομολογίων, της μικρής χρονικής συχνότητας και πυκνότητας δρομολογίων, των καθυστερήσεων κλπ.) – αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει το ιδιωτικό του αυτοκίνητο, μπλέκοντας στο κυκλοφοριακό χάος. Στη χώρα μας καμιά από τις -μέχρι σήμερα- κυβερνήσεις δεν έδωσε και δεν μπορεί να δώσει μορφή και λειτουργία στις πόλεις μας, που να είναι σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Τα πάντα καθορίζονται από τους νόμους της αγοράς και η πόλη γίνεται αντικείμενο αγοραπωλησίας της γης, υπηρεσιών, ακόμη και του περιβάλλοντος. Το κυκλοφοριακό πρόβλημα σήμερα αφορά όλες τις μεγάλες
ελληνικές πόλεις. Η εφαρμογή της ίδιας πολεοδομικής πολιτικής μέχρι σήμερα αναπαράγει και οξύνει τα προβλήματα και όσο κυριαρχεί η πολιτική κόστους – οφέλους, τόσο η κατάσταση και το ζήτημα των μεταφορών μέσα στην πόλη θα γέρνει την πλάστιγγα απέναντι από την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Στα πλαίσια αυτά και η πολιτική στον τομέα των συγκοινωνιών δεν έχει αλλάξει. Ισχύει η σκανδαλώδης πριμοδότηση στο ΙΧ και τις οδικές μεταφορές. Τεράστια ποσά δαπανώνται σε οδικά έργα, σε σχέση με αυτά που δαπανώνται για την υποδομή και τον εκσυγχρονισμό των ΜΜΜ. Είναι γεγονός ότι γίνονται κάποια έργα (οδικές αρτηρίες, ανισόπεδοι κόμβοι, μετρό και τραμ κλπ.) που ανταποκρίνονται -όχι ολοκληρωμένα πάντα – στις οξυμένες ανάγκες, τα οποία κάποιες φορές μπαίνουν στην διαδικασία να τα κατασκευάσουν για να αμβλύνουν τα προβλήματα. Όμως οι προτεραιότητες που δίνονται, η ελλιπής χάραξη των γραμμών, ο τρόπος ανάθεσης και κατασκευής τους, η μεγάλη καθυστέρηση έναρξής τους και οι επανειλημμένες παρατάσεις των προθεσμιών, η διαχείρισή τους, όταν επιτέλους τελειώσουν, δημιουργούν σοβαρά προβλήματα. Στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης και με τη μέθοδο της δήθεν «αυτοχρηματοδότησης», ο λαός χρυσοπληρώνει διπλά και τριπλά. Πληρώνει για τη χρηματοδότησή τους με την αντιλαϊκή φορολογία και ξαναπληρώνει για τη χρήση τους μέσα από τα διόδια, ενώ το κεφάλαιο, χωρίς να καταβάλλει ουσιαστικά δικά του χρήματα, διαχειρίζεται τα έργα, κερδίζει τεράστια ποσά και το κράτος εγγυάται για τα κέρδη του. Η πάγια θέση του ΚΚΕ είναι η κατάργηση των διοδίων, ενώ παράλληλα να προχωρήσει άμεσα η κατασκευή απαραίτητων σύγχρονων και ασφαλών αυτοκινητοδρόμων που η ανυπαρξία τους ή η λανθασμένη και ημιτελής κατασκευή τους, στοιχίζει σε ατυχήματα που θέτουν σε κίνδυνο την ζωή οδηγών και επιβατών.
Οι προτάσεις του ΚΚΕ για τις συγκοινωνίες είναι αναπόσπαστα συνδεμένες με την πρόταση για τη γενικότερη ανάπτυξη της χώρας, που έχει στο κέντρο της τον εργαζόμενο και τις σύγχρονες ανάγκες του.
Μια ανάπτυξη που το περιεχόμενό της δεν περιορίζεται σε κάποιους δείκτες, χωρίς να τους υποτιμούμε, αλλά αναπτύσσεται στο ολοκληρωμένο περιεχόμενό της που είναι κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, πολιτισμικό και απαντά, προς όφελος των εργαζομένων, στο ερώτημα: ποιος ωφελείται και ποιος χάνει σε αυτή την ανάπτυξη; Με αυτή την αφετηριακή θέση καταθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις για τις συγκοινωνίες ως στόχο στις σημερινές συνθήκες, που στηρίζονται στους παρακάτω βασικούς άξονες:
- Οι αστικές συγκοινωνίες και ο σχεδιασμός τους παρεμβαίνουν καθοριστικά στη λειτουργία των πόλεων.
- Οι υπηρεσίες των αστικών συγκοινωνιών πρέπει να έχουν κοινωνικό χαρακτήρα.
- Οι μεταφορές στην πόλη αποτελούν κοινωνικό δικαίωμα.
Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη στη σύγχρονη πόλη:
- Η χρήση του ΙΧ να περιοριστεί στο ελάχιστο αναγκαίο γιατί:
n Το ΙΧ για κάθε μεταφερόμενο πρόσωπο καταλαμβάνει 20-40m2 οδοστρώματος ανά επιβάτη, ενώ το λεωφορείο 1,9m2, το τρόλεϊ 1,2m2 όσο και το τραμ.
n Παράλληλα απαιτεί χώρο στάθμευσης που σήμερα είναι περίπου το 1/3 του χώρου κατοικίας, αλλά και άλλο χώρο στο τέρμα του προορισμού, έτσι που συνολικά καταλαμβάνει χώρο 30 φορές
μεγαλύτερο από ένα μέσο μαζικής μεταφοράς ανά μεταφερόμενο επιβάτη.
n Η κατανάλωση ενέργειας ανά μεταφερόμενο επιβάτη είναι 7-10 φορές περισσότερη από αυτή των μέσων μαζικής μεταφοράς.
n Η παραγωγή καυσαερίων είναι αντίστοιχη και η ηχορύπανση.
- Η αποφασιστική ενίσχυση, προνομιακή λειτουργία των ΜΜΜ.
Είναι μεγάλης σπουδαιότητας η σημασία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και ιδιαίτερα των μέσων σταθερής τροχιάς (προαστιακός, μετρό και τραμ), που πρέπει να αποτελούν το βασικό δίκτυο, με το οποίο να συνεργάζονται τα άλλα μέσα (λεωφορεία και τρόλεϊ). Αυτά τα μέσα μπορούν να αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα, μεταφέρουν πολλαπλάσιους επιβάτες, δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον, έχουν μικρότερα ποσοστά ατυχημάτων, καταλαμβάνουν μικρότερο χώρο ανά επιβάτη. Περιορίζουν την κάλυψη του εδάφους. Η επιλογή των κατάλληλων ΜΜΜ πρέπει να γίνεται με κύριο στόχο την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και με επιστημονικά κριτήρια, τα βασικότερα των οποίων είναι: Ο φόρτος κυκλοφορίας που καλείται να εξυπηρετήσει η συγκεκριμένη γραμμή ή δίκτυο, η μεταφορική ικανότητα του μέσου, το κατασκευαστικό και λειτουργικό κόστος του κάθε μεταφορικού μέσου.
- Να ληφθούν όλα τα μέτρα, ώστε να ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις για μια σωστή συγκοινωνία, που είναι: ασφαλείς σύγχρονες συγκοινωνίες, με στόλο εκσυγχρονισμό, με προσωπικό επαρκές, με σταθερή σχέση εργασίας, με δικαιώματα. Με στόλο, για παράδειγμα, που να μην γράφει εκατομμύρια χιλιόμετρα, με λεωφορεία που να κλείνουν οι πόρτες. Με ΜΜΜ που θα είναι μακριά από την λογική του κέρδους του ιδιώτη, αλλά υποταγμένα στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Για την Uber και τις άλλες εταιρείες
Παρά τα μεγάλα λόγια που ακούστηκαν τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις, καμία δεν κατάργησε τις γνωστές εταιρίες διαμεσολάβησης τύπου uber, taxibeat. Όχι μόνο δεν απαγόρευσαν τη χρήση επιβατηγών ΙΧ στην επιβατική μεταφορά, όπως πολλοί υπόσχονταν, αντίθετα διαμόρφωσαν το νομικό πλαίσιο λειτουργίας τους και τις κατοχύρωσαν και τυπικά, στα πλαίσια της νέας “απελευθερωμένης” αγοράς που διαμόρφωσαν οι νόμοι 4070/12, 4093/12, 4199/13 και 4313/14. Την ίδια ώρα έδωσαν συνέχεια στην πολιτική της απελευθέρωσης, μέσω της δραστικής μείωσης του ελάχιστου χρόνου εκμίσθωσης ΕΙΧ στις 3 ώρες, προσφέροντας έτσι νέες ευκαιρίες επέκτασης σε όλες τις μεγάλες εταιρίες που έχουν δραστηριοποιηθεί στον κλάδο. Όλες οι κυβερνήσεις δεν νομοθέτησαν για λογαριασμό του αυτοαπασχολούμενου “ταξιτζή” και γι΄ αυτό διατήρησαν σε πλήρη ισχύ, τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων, που απελευθέρωσαν το μεταφορικό έργο και οδήγησαν στη σημερινή διαρκή μείωση του εισοδήματος. Όλα τα προηγούμενα χρόνια είδαμε έναν κοινό σχεδιασμό ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, με στόχο την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και της χώρας σε διεθνή κόμβο μεταφορών, ως βασικό πυλώνα για την ενίσχυση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Στο πλαίσιο αυτών των στόχων βάζουν από κοινού τη σφραγίδα τους και στη συγκέντρωση της επιβατικής μεταφοράς, προκειμένου να εξυπηρετηθούν καλύτερα οι συνολικότερες ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου και όχι του επαγγελματία αυτοκινητιστή.
Σας ευχαριστούμε ξανά, προσπαθήσαμε να αναπτύξουμε όσο πιο συγκεκριμένα και σύντομα γινόταν την θέση του ΚΚΕ στα σημεία που μας ζητήσατε.
