Τι πάει στραβά με τη Jaguar;

Η Jaguar υιοθέτησε νωρίς τα EV και τα τελευταία χρόνια είχε μια εντυπωσιακή γκάμα μοντέλων. Γιατί λοιπόν ακόμη και σήμερα δεν κερδοφορεί;

Η Jaguar κατασκευάζει αυτοκίνητα τα τελευταία 82 χρόνια, αλλά η πορεία της είναι ακριβώς το αντίθετο του φυσιολογικού. Από το 1966 η εταιρεία έχει αλλάξει τέσσερις ιδιοκτήτες, με τους δύο πιο πρόσφατους -τη Ford και τη Tata Μotors- να δυσκολεύονται πολύ στο να δημιουργήσουν κέρδη.

Το πρόβλημα δεν είναι η εταιρική ταυτότητα της Jaguar. Εδώ και πολλές δεκαετίες, η μάρκα αποτελεί ορόσημο για τα κομψά coupe της και τις γρήγορες, πολυτελείς της λιμουζίνες. Το πρόβλημα είναι πως κανένας μοντέρνος κατασκευαστής δεν μπορεί να επιβιώσει με παρουσία μονάχα σε αυτές τις δύο κατηγορίες: ακόμη και η Porsche, σώθηκε από τη Cayenne.

jaguar xe

Παραδόξως, η Jaguar είχε αντιληφθεί αυτή τη τάση πριν γίνει τόσο ευρεία. Η Tata Motors, αφού αγόρασε τη Jaguar, τη συνδύασε με τη Land Rover το 2008, η γκάμα μοντέλων σχηματίστηκε κάπως βιαστικά. Μια σειρά από τρία sedan για να ανταγωνιστούν τους Γερμανούς σε κάθε κατηγορία -συμπεριλαμβανομένης της εξαιρετικής XE-, η διαχρονική, πανέμορφη F-Type και το ηλεκτρικό crossover i-Pace. Με τη Land Rover να ασχολείται περισσότερο με τα σκληροτράχηλα SUV, η JLR έδειχνε να καλύπτει πλήρως την αγορά πολυτελών αυτοκινήτων.

Για περισσότερο από μία δεκαετία, η Jaguar ήταν σε μια εξαιρετική πορεία και πολλά μοντέλα είχαν βγει μπροστά από τον ανταγωνισμό. Οι πωλήσεις της είχαν ανέβει σημαντικά από το 2011 μέχρι το 2018. Αλλά το 2022, οι πωλήσεις είχαν επιστρέψει στα αρχικά τους νούμερα και πλέον, η JLR έχει καταργήσει επισήμως όλα τα μοντέλα της Jaguar, εκτός από την F-Pace – του οποίου οι μέρες είναι επίσης μετρημένες. Ο λόγος που τους οδήγησε σε αυτό αποκαλύφθηκε πριν από περίπου 2 μήνες, όταν ανακοινώθηκε η λήξη παραγωγής όλων αυτών των μοντέλων.

Jaguar

Εν συντομία, ο βασικός λόγος για τα προβλήματα της Jaguar είναι πως τα μοντέλα της ανήκουν σε κατηγορίες που η μάρκα δυσκολεύτηκε να προσφέρει ανταγωνιστικές τιμές, με αποτέλεσμα να μην γίνει ποτέ πραγματικά κερδοφόρα, ενώ η απόπειρα να βελτιώσει τα αποτελέσματα της πουλώντας SUV (που έχουν υψηλότερο περιθώριο κέρδους) αποκλείστηκε από την αδερφική της Land Rover. Αλλά αυτό, δεν είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας.

Οι κατασκευαστές συχνά θέτουν ως στόχο να κυριαρχήσουν σε μια κατηγορία, αλλά το ίδιο συχνά αποτυγχάνουν, προσφέροντας ένα μέτριο προϊόν. Σκεφτείτε πόσες εταιρείες έχουν προσπαθήσει να «ρίξουν» τη BMW Σειρά 3 από το «θρόνο» της: μέσα σε μια δεκαετία -και χωρίς να υπολογίζουμε τον κλασσικό Γερμανικό ανταγωνισμό Audi/Mercedes- είδαμε απόπειρες από τις Lexus, Cadillac, Alfa Romeo και φυσικά, η Jaguar.

Είναι εύστοχο να πούμε ότι οι εκδόσεις υψηλών επιδόσεων αυτών των αυτοκινήτων είναι από μόνες τους αξιοσέβαστες. Πράγματι, η CT4-V Blackwing, που ακολούθησε τη ATS-V, προσφέρει μια οδηγοκεντρική εναλλακτική στις M3 και M5. Ωστόσο, οι κανονικές εκδόσεις αυτών των Cadillac δεν είναι καν κοντά στη Σειρά 3. Το Lexus IS ήταν πολύ μαλακό, η Cadillac ATS/CT4 δεν είχε ποτέ τον σωστό κινητήρα και η Alfa Romeo Giulia ήταν… μια Alfa Romeo.

Όμως, η Jaguar XE ξεχώρισε σε αυτό τον έντονο ανταγωνισμό.

Η βασική XE ήταν, σχεδόν από κάθε άποψη, καλύτερη από τη Σειρά 3, ειδικά στα υψηλότερα επίπεδα εξοπλισμού. Το εσωτερικό ήταν καλύτερο, ο κινητήρας ήταν πιο ισχυρός, ακόμα και το αυτόματο κιβώτιο οκτώ σχέσεων – βασικό στοιχείο των σύγχρονων BMW – ήταν ρυθμισμένο καλύτερα από ό,τι μπορούσαν να διαχειριστούν οι Γερμανοί. Ήταν πιο σφιχτή σε επαρχιακούς δρόμους και ο υπερτροφοδοτούμενος V6 του ήταν ακόμη πιο γλυκός από τον τετρακύλινδρο της Βαυαρίας. Άλλες μάρκες θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τη BMW σε ένα ή δύο σημεία. Η Jaguar XE έκανε ακριβώς αυτό.

Παρόμοιοι έπαινοι μπορούν να αποδοθούν στην F-Type. Γεφύρωσε το κενό ανάμεσα στους δύο γίγαντες της κατηγορίας: την Porsche 911 και τη Chevrolet Corvette. Οι πωλήσεις της ήταν ασήμαντες συγκριτικά, αλλά ολοκλήρωσε το κλασικό χαρτοφυλάκιο της Jaguar με έναν υπέροχο V8 και κίνηση στους δύο ή και τους τέσσερις τροχούς.

Και όλα αυτά χωρίς να αναφέρουμε τα σεντάν XF και XJ ή την I-Pace, που έκαναν τη γκάμα της Jaguar ακόμα πιο ελκυστική. Οι εκθέσεις της μάρκας (στο παρελθόν) ήταν γεμάτες αυτοκίνητα που ήταν ανταγωνιστικά, στραμμένα στο μέλλον και πραγματικά επιθυμητά. Και ξαφνικά, όλα αυτά έγιναν παρελθόν.

Το ρίσκο της Jaguar

Η απόφαση να σχηματίσουν αυτό το ισχυρό lineup ήταν ένα ρίσκο που δεν απέδωσε και τώρα, η JLR ανταποκρίθηκε αναδιοργανώνοντας τη Land Rover στο όνομα της κερδοφορίας και αναλαμβάνοντας… άλλο ένα τεράστιο ρίσκο για την Jaguar. Αντιδρά σε ένα αποτυχημένο στοίχημα με ένα ακόμη στοίχημα: η Jaguar θα γίνει πλήρως ηλεκτρική και θα τοποθετηθεί απέναντι στη Bentley και την Porsche. Καθώς το κάνει αυτό, η εταιρεία παρακολουθεί τη Lotus να προσπαθεί –μάταια– να κάνει σχεδόν ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Για περισσότερα από 10 χρόνια, η Jaguar προχωρούσε σε μια φαινομενικά ασταμάτητη πορεία. Δεν υπάρχει άλλη εταιρεία αυτοκινήτων με μια πιο ενδιαφέρουσα δεκαετία από την Jaguar. Η μάρκα είναι ταυτόχρονα ένα λείψανο του 20ου αιώνα και μια εταιρεία που κάποτε ήταν αδύνατον να αγνοηθεί. Ανέβηκε γρήγορα, συναγωνίστηκε με μερικούς από τους καλύτερους και τώρα έχει επιστρέψει στις ρίζες της.

Κατά κάποιο τρόπο, όλα έχουν νόημα. Η Jaguar δεν εξελίχθηκε αργά (και σταθερά) στη δεκαετία του 2010 όπως έκαναν άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες, αλλά αντίθετα, εξερράγη στη δεκαετία με πολλά τολμηρά νέα μοντέλα. Είναι δίκαιο να αποκαλέσουμε ολόκληρο το παιχνίδι της Jaguar αποτυχία όταν κάθεσαι εδώ τώρα – η εταιρεία δεν κέρδισε χρήματα – αλλά η φιλοδοξία τους καθόρισε μια ολόκληρη δεκαετία του αυτοκινήτου. Όπως βέβαια και η αποτυχία τους…