Πίσω από την αίγλη και τη φανφάρα της μοτοσυκλέτας, κρύβεται ένας μικρός σιωπηλός ήρωας – το διπλό σταντ.
του Μάρκου Πυλαρινού
Όταν επιλέγουμε μια μοτοσυκλέτα, πολλοί από μας τείνουμε να δίνουμε βάση στην εμφάνιση, την ιπποδύναμη, τα έξτρα, το χρώμα, το κόστος. Αλλά αμφιβάλλω πως αφιερώνουμε πάνω από μερικά δευτερόλεπτα να σκεφτούμε τι κρατάει τη μοτοσυκλέτα όρθια όταν δεν κινείται. Όμως πίσω από την αίγλη και τη φανφάρα της μοτοσυκλέτας, κρύβεται ένας μικρός σιωπηλός ήρωας – το διπλό σταντ.
Παλαιότερα, το διπλό σταντ ήταν κάτι που συμπεριλαμβάνονταν σε όλων των ειδών τις μοτοσυκλέτες, αν και σήμερα, έχει σε ένα μεγάλο βαθμό εξαλειφθεί ή παρέχεται ως έξτρα κατά την αγορά της μοτοσυκλέτας. Πλέον το συναντάμε πιο συχνά σε μεγαλύτερες μοτοσυκλέτες τουρισμού και μοτοσυκλέτες Adventure.
Αν και λίγο δυσκολότερο στη χρήση του από το πλαϊνό, το διπλό σταντ είναι ένα εκθετικά πιο χρήσιμο εργαλείο. Μπορεί να παρέχει πιο σταθερή στήριξη σε κακό έδαφος αλλά και να μας προσφέρει τις υπηρεσίες ενός μικρού, φορητού συνεργείου. Μπορεί να ακούγεται λίγο τραβηγμένο, αλλά ας απαριθμήσουμε κάποιες από τις πιθανές χρήσεις του διπλού σταντ.
Γενική Χρήση
Αρχικά, πολλές στατικές πτώσεις προκαλούνται από ολισθηρό ή μαλακό έδαφος που δεν μπορεί να υποστηρίξει το πλαϊνό σταντ με αποτέλεσμα την πτώση της μοτοσυκλέτας, και τις επακόλουθες υλικές ζημιές. Αυτό το πρόβλημα εξουδετερώνεται με το διπλό σταντ μιας και έχουμε δύο πέλματα τοποθετημένα κάτω από την κεντρική μάζα της μοτοσυκλέτας. Μπόνους πλεονέκτημα είναι πως η μοτοσυκλέτα σε διπλό σταντ πιάνει λιγότερο χώρο δεξιά και αριστερά της, μιας και δεν χρειάζεται να πλαγιάσει στο πλαϊνό σταντ.
Το διπλό σταντ μπορεί επίσης να εξυπηρετήσει και τον χώρο της εκπαίδευσης, μιας και επιτρέπει σε κάποιον εκπαιδευτή να δείξει διάφορες τεχνικές οδήγησης σε έναν μαθητή όταν η μοτοσυκλέτα στέκεται σε πιο φυσική κατακόρυφη στάση.
Συντήρηση
Στον τομέα της μηχανικής συντήρησης, το διπλό σταντ είναι ακόμη πιο ευέλικτο. Μια από τις πιο απλές και σημαντικές εργασίες συντήρησης που οφείλει να εκτελεί τακτικά ένας ιδιοκτήτης είναι η λίπανση της αλυσίδας. Χωρίς διπλό σταντ πρέπει είτε να σηκώσουμε τη μοτοσυκλέτα σε πρόσθετο πίσω σταντ, ή να την κυνηγάμε γύρω από την αυλή σαν να προσπαθούμε να ταΐσουμε το μωρό λαχανικά. Με το διπλό σταντ απλά σηκώνουμε τη μοτοσυκλέτα και έχουμε πλήρη πρόσβαση στην αλυσίδα και τα γρανάζια για καθαρισμό και λίπανση. Άλλο ένα μπόνους είναι πως μπορούμε να ζυγίσουμε τη μοτοσυκλέτα προς τα εμπρός ή πίσω για να σηκώσουμε τον αντίστοιχο τροχό στον αέρα για πλήρη καθαρισμό, ή και για να τρίψουμε τις δισκόπλακες.
Ανεβάζοντας τον πήχη των εργασιών με διπλό σταντ, μπορούμε επίσης να αλλάξουμε μπρος ή πίσω λάστιχο, ή ακόμη και να λύσουμε όλο το μπροστινό σύστημα ανάρτησης για σέρβις ή ευθυγράμμιση. Παρόμοιες εργασίες είναι εφικτές και στον πίσω τροχό, ζυγίζοντας την μοτοσυκλέτα ανάλογα.
Τεχνική
Ωραία όλα αυτά βέβαια, αλλά πως σηκώνουμε σωστά τη μοτοσυκλέτα στο διπλό σταντ; Ίσως πιο σημαντικά, πως το κάνουμε με άνεση, ασφάλεια και χωρίς βοήθεια;
Πολλοί αναβάτες στην αρχή τείνουν να παλεύουν με το διπλό σταντ, ειδικά αν προσπαθούν να σηκώσουν την μοτοσυκλέτα τραβώντας την προς τα πίσω. Με σωστή τεχνική δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια ή δύναμη, ακόμη και αν πρόκειται για μεγαλύτερες μοτοσυκλέτες.
Συνοπτικά, η τεχνική έχει ως εξής:
1 Σηκώνουμε τη μοτοσυκλέτα κάθετα και την κρατάμε από την αριστερή λαβή του τιμονιού και από ένα σημείο προς το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας (συνήθως κάποια λαβή για αυτή τη χρήση ή κάποιο μέρος του πλαισίου)
2 Κατεβάζουμε το σταντ με το δεξί πόδι και το πατάμε προς τα κάτω στηρίζοντας τη μοτοσυκλέτα και στα δύο πόδια του σταντ όπου και σταθεροποιείται σχεδόν μόνη της
3 Με μια γρήγορη και θετική κίνηση, πατάμε ταυτόχρονα το σταντ προς τα κάτω και τραβάμε τη μοτοσυκλέτα προς τα πάνω από την πίσω λαβή και η μοτοσυκλέτα θα έρθει σχεδόν μόνη της και θα κάτσει πάνω στο σταντ
Και έτσι, το διπλό σταντ, από μια δεύτερη επιλογή στήριξης, γίνεται μια μικρή φαρέτρα με βέλη για κάθε είδους χρήση.
Καλές βόλτες!
