Συνεργασία Nissin και Showa: Ενσωματωμένη δαγκάνα φρένων στο πιρούνι

Το πιθανότερο είναι να έχετε ακουστά τη Nissin και τη Showa. Εάν όχι, πρόκειται για δύο ιαπωνικές εταιρείες, θυγατρικές της επίσης ιαπωνικής, Hitachi Astemo

Του Ελευθέριου Γριμπάπη

Η Nissin, με έτος ίδρυσης το 1953, ειδικεύεται στα συστήματα φρένων. Η Showa από την άλλη, με έτος ίδρυσης το 1938, είναι μια από τις κορυφαίες εταιρείες κατασκευής αναρτήσεων. Μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου, οι δύο αυτές κατασκευάστριες εταιρείες συνεργάστηκαν στενά με τη νεοσύστατη τότε Honda. Πλέον έχουν εξελιχθεί σε πολυεθνικές, με εγκαταστάσεις σε όλο τον κόσμο.

Το “πάντρεμά” τους λοιπόν “γέννησε” μία νέα εξέλιξη που παρουσιάστηκε στο τέλος του περασμένου έτους στη διεθνή έκθεση μοτοσυκλέτας του Μιλάνου (EICMA). Ενιαία δαγκάνα φρένου και πιρούνι μπροστινής ανάρτησης. Όλες οι μοτοσυκλέτες παραγωγής με δισκόφρενο αυτή τη στιγμή, εξοπλίζονται είτε με αξονικές (axial), είτε με ακτινικές (radial) δαγκάνες φρένων. Οι αξονικές συναντώνται συνήθως σε πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες, ενώ οι ακτινικές συναντώνται σε πιο ακριβά μοντέλα και μοντέλα υψηλών επιδόσεων.

Η εμφανής διαφορά μεταξύ τους είναι στον τρόπο που βιδώνουν στη βάση του πιρουνιού. Η πρακτική διαφορά τους είναι ότι οι ακτινικές δαγκάνες φρένου ευθυγραμμίζονται καλύτερα με τη δισκόπλακα και έχουν μεγαλύτερη ακαμψία. Το αποτέλεσμα είναι καλύτερο αρχικό “δάγκωμα”, μεγαλύτερη ισχύς φρεναρίσματος και βελτιωμένη αίσθηση κατά την εφαρμογή δυνατών φρένων.

Η πρωτοφανής αυτή ένωση της δαγκάνας των φρένων και του κάτω μέρους της ανάρτησης, αναφέρεται πως έχει μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής μεταξύ των δύο αυτών μερών κατά 30%. Αυτό συνεπάγεται σε αύξηση της ακαμψίας καθώς και στα πλεονεκτήματα που τη συνοδεύουν. Συμπληρωματικά προσφέρει μεγαλύτερη απαγωγή θερμότητας από το σύστημα φρένων, με αποτέλεσμα τη μείωση της θερμοκρασίας κατά 5%. Το νέο σχέδιο της Nissin και της Showa υπόσχεται επίσης μείωση του βάρους κατά 200 γραμμάρια σε σχέση με μία παραδοσιακή δαγκάνα φρένων.

Σίγουρα έχουμε μέλλον μέχρι να δούμε το νέο σύστημα πέδησης σε μοτοσυκλέτα παραγωγής. Το πιθανότερο είναι να κάνει πρώτα την εμφάνισή του σε κάποιο αγωνιστικό μοντέλο, πριν από οπουδήποτε αλλού.

Ένα ερώτημα είναι το πόσο εύκολα θα γίνεται συντήρηση σε τέτοιου τύπου δαγκάνα ή για παράδειγμα, το αν θα πρέπει να λύνεται η ανάρτηση κάθε φορά που θα χρειάζεται αλλαγή ελαστικού η μοτοσυκλέτα. Επίσης, η λογική υποδεικνύει πως αν σε περίπτωση πτώσης υπάρξει σημαντική φθορά ή κάποια σοβαρή βλάβη σε ένα από τα δύο “τμήματα”, θα είναι αναγκαστική η αντικατάσταση και του λειτουργικού “τμήματος”. Συνεπώς θα αυξάνεται και το κόστος.

Ένα δευτερεύων ερώτημα είναι το ποια θα είναι άραγε η ονομασία του στα ελληνικά συνεργεία. Εάν θα μου επέτρεπε η Hitachi Astemo να γίνω ο Έλληνας νονός του νέου αυτού συστήματος φρένου θα το ονόμαζα “πιρουνόφρενο”. Μένει να φανεί το εάν θα το εγκρίνει ή εάν θα στείλει τη Yakuza να ξεβιδώσει τις βαλβίδες εξαερισμού από τις δαγκάνες μου. Αυτός βέβαια είναι ένας καλός λόγος να σιγουρευτώ για την καλή και ορθή λειτουργία της μοτοσυκλέτας μου, πριν ανοίξω το γκάζι και ξεκινήσω…