Ποια πράγματα να σιγουρευτώ ότι λειτουργούν, πριν ανοίξω το γκάζι

Η πρόληψη, λένε, είναι η καλύτερη θεραπεία. Τα λίγα λεπτά που χρειάζεται να αφιερώσουμε για ένα γρήγορο έλεγχο της μοτοσυκλέτας, πριν ξεκινήσουμε ακόμα και για μία μικρή διαδρομή, μπορούν να μας γλιτώσουν από τα χειρότερα, έως τα πολύ χειρότερα.

Του Ελευθέριου Γριμπάπη

Τα γνωρίζουμε; Λίγο – πολύ, ναι. Τα κάνουμε; Σχεδόν έως σχεδόν καθόλου. Πάμε να τα ξαναδούμε μαζί με μερικές συμβουλές για να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη… και ασφαλέστερη.

Από μακριά ακόμα, το πρώτο πράγμα που μπορούμε να δούμε είναι εάν υπάρχουν κηλίδες κάτω από τη μοτοσυκλέτα που δεν υπήρχαν όταν παρκάραμε ή οποιουδήποτε είδους σημάδια που να υποδεικνύουν κάποια διαρροή. Εάν υπάρχουν σημάδια κάτω από την περιοχή που βρίσκεται ο κινητήρας, το πιο πιθανόν είναι να υπάρχει κάποια διαρροή λαδιού ή ακόμα και βενζίνης. Εάν υπάρχουν σημάδια μεταξύ κινητήρα και μπροστινού τροχού, ίσως υπάρχει διαρροή ψυκτικού υγρού. Εάν υπάρχουν σημάδια κάτω από τον μπροστινό τροχό, ίσως υπάρχει διαρροή υγρού φρένων από τις δαγκάνες ή στην περίπτωση ανεστραμμένου πιρουνιού, διαρροή υγρού αναρτήσεων από τις τσιμούχες στεγανοποίησης. Εάν υπάρχουν σημάδια στο ύψος του πλαγιοστάτη, δεν χρειάζεται να ανησυχήσουμε αμέσως. το πιο πιθανό είναι να έχουμε ρίξει πολύ γράσο στην αλυσίδα και αυτό που περισσεύει να στάζει στο συγκεκριμένο σημείο. Εύκολος έλεγχος και γρήγορος.

Για τον έλεγχο της ανάρτησης, καλό είναι να πλησιάσουμε κοντά στις δύο μπουκάλες και να ελέγξουμε με το μάτι ή με το δάχτυλο εάν υπάρχει κάποιο “δάκρυ”, διότι η διαρροή μπορεί να είναι μικρή. Εάν υπάρχει έστω μικρή διαρροή υγρού αναρτήσεων, δεν την αγνοούμε καθώς μπορεί να βρει το δρόμο της προς τα τακάκια των φρένων και να μειώσει δραστικά την απόδοσή τους κατά το φρενάρισμα. Παρομοίως ελέγχουμε για διαρροή υγρού φρένων και την δαγκάνα του πίσω τροχού.

Όσο βρισκόμαστε κοντά στις δαγκάνες των φρένων, ρίχνουμε και μια ματιά στα τακάκια για να σιγουρευτούμε ότι έχουν αρκετό “ψωμί” ακόμα. Συμπληρωματικά μπορούμε να δούμε τη στάθμη των δοχείων του υγρού φρένου. Εάν έχει “πέσει” είναι μία ένδειξη που μαρτυράει τόσο το εάν έχουν φαγωθεί τα τακάκια, όσο και το εάν υπάρχει κάπου διαρροή. Σε αυτή τη περίπτωση δεν συμπληρώνουμε υγρά φρένων όπως έχουμε ακούσει πολλές φορές από διάφορους “ειδικούς” από δω και από εκεί. Υπάρχει πιθανότητα να αυξηθεί η πίεση των υγρών και η διαρροή να γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάμε το συντομότερο τη μοτοσυκλέτα μας στο συνεργείο.

Συνεχίζουμε με την αλυσίδα. Ελέγχουμε με το χέρι και λίγο χαρτί κουζίνας, για να μη γίνουμε χάλια, ότι έχει τον προβλεπόμενο τζόγο στο κάτω και μέσο τμήμα της (μεταξύ των γραναζιών τροχού και κινητήρα), σύμφωνα με το εγχειρίδιο χρήσης της μοτοσυκλέτας. Εάν είναι πολύ σφιχτή κινδυνεύει να στραβώσει ο άξονας του κινητήρα ή να σπάσει η αλυσίδα, εάν είναι πολύ χαλαρή μπορεί να φύγει από το γρανάζι του τροχού με κίνδυνο να “φρακάρει” και να τον μπλοκάρει. Μία χαλαρή αλυσίδα είναι το πιο σύνηθες καθώς, τόσο οι αλυσίδες όσο και οι ιμάντες, έχουν την τάση να “ανοίγουν” παρά να σφίγγουν. Κόστος ελέγχου; Κάτι δευτερόλεπτα κι ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας.

Σειρά έχει η στάθμη λαδιού της αγαπημένης κινητήριας δύναμης της μοτοσυκλέτας. Εάν έχουμε βυθομετρικό δείκτη στάθμης (dipstick), βλέπουμε στο εγχειρίδιο ποιος είναι ο σωστός τρόπος μέτρησης, για παράδειγμα εάν ελέγχουμε με το “dipstick” βιδωμένο ή απλά ακουμπισμένο στο σπείρωμα. Εάν ο κινητήρας διαθέτει “τζαμάκι” η ζωή μας γίνεται λίγο πιο εύκολη. Εκτός εάν ο κατασκευαστής προτείνει τον έλεγχο με τη μοτοσυκλέτα σε όρθια θέση αλλά δε διαθέτουμε κεντρικό σταντ. Για παράδειγμα, εάν έχουμε μία super sport μοτοσυκλέτα και πρέπει να σκύψουμε χαμηλά, κρατώντας παράλληλα τη μοτοσυκλέτα όρθια με τα χέρια, μιλάμε για ένα κάπως δύσκολο “ακροβατικό”. Σε αυτήν την περίπτωση εξασφαλίζουμε, με τη βοήθεια κάποιου φίλου, ότι ο κινητήρας έχει τη σωστή ποσότητα λαδιού. Έπειτα “σημαδεύουμε” νοερά που βρίσκεται η στάθμη με τη μοτοσυκλέτα στο πλαϊνό σταντ και στη συνέχεια μπορούμε να ελέγχουμε εάν έχει κατέβει από αυτό το σημείο.

Όταν ο κινητήρας βρίσκεται σε θερμοκρασία λειτουργίας και δούμε μπλε καπνό να βγαίνει από την εξάτμιση, είναι μία ένδειξη ότι περνάει λάδι στο θάλαμο καύσης. Εάν δούμε λευκό καπνό σημαίνει πως ίσως υπάρχει διαρροή ψυκτικού υγρού στον κινητήρα ή ότι εκλέχθηκε νέος Πάπας, με το ένα από τα δύο να είναι πιο πιθανόν από το άλλο.

Ένας κινητήρας χρειάζεται ψύξη και ένας υγρόψυκτος κινητήρας χρειάζεται ψυκτικό υγρό, άρα ρίχνουμε μια ματιά και στο δοχείο του ψυκτικού υγρού. Υπενθύμιση! Το ψυκτικό υγρό πρέπει να αντικαθίσταται με καινούργιο, σύμφωνα με τα κριτήρια που προβλέπει ο κατασκευαστής της μοτοσυκλέτας, χρονικά και χιλιομετρικά. Παρόλα αυτά, αν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που χρειάζεται συμπλήρωμα το ψυκτικό υγρό, αντιθέτως με τα υγρά φρένου, μπορούμε να συμπληρώσουμε μέχρι να γίνει η επισκευή της μοτοσυκλέτας.

Επόμενα στη λίστα είναι τα ελαστικά μας. Εκτός από σημάδια εμφανής φθοράς, που μαρτυρούν ότι χρήζουν αντικατάστασης, καλό είναι να ελέγξουμε και τις πιέσεις. Ένας φθηνός μετρητής πίεσης ελαστικών είναι ιδανικός για να ελέγξουμε εύκολα και γρήγορα εάν η πίεση βρίσκεται μέσα στα προβλεπόμενα όρια. Στην περίπτωση που χρειάζεται να συμπληρώσουμε αέρα αλλά μας δυσκολεύει το να τρέχουμε κάθε τρεις και λίγο στα βενζινάδικα, υπάρχουν φορητά κομπρεσεράκια με μπαταρία για αυτόν τον σκοπό. Είναι μικρά, ελαφριά και μπορούμε να τα έχουμε στο σακίδιο πλάτης, ενδεχομένως γλυτώνοντας την αναμονή της οδικής βοήθειας στην περίπτωση που “πάθουμε λάστιχο” στο δρόμο.

Εντάξει; Τελειώσαμε; Μπορούμε να φύγουμε τώρα; Λίγη υπομονή, κοντεύουμε.

Πριν βάλουμε μπροστά, πιέζουμε τη μανέτα του φρένου και σπρώχνουμε τη μοτοσυκλέτα για να σιγουρευτούμε ότι λειτουργεί το μπροστινό φρένο. Εάν η μανέτα είναι πολύ “μαλακή” ή τερματίζει στο γκριπ του τιμονιού, σημαίνει ότι το σύστημα φρένων χρειάζεται εξαέρωση ή αλλαγή υγρών φρένων ή και τα δύο. Αντίστοιχα επαναλαμβάνουμε το ίδιο για το πίσω φρένο.

Ελέγχουμε ότι το γκάζι ανοίγει εύκολα και αφήνοντάς το, ότι κλείνει αυτόματα. Θέτουμε σε λειτουργία τον κινητήρα, στρέφουμε το τιμόνι τέρμα αριστερά και τέρμα δεξιά και παρατηρούμε εάν αυξάνονται μόνες τους οι στροφές του κινητήρα. Εάν συμβαίνει αυτό ελεγχουμε μήπως υπάρχει κάποια δυσλειτουργία η οποία προκαλείται από το τέντωμα καλωδίων. Ταυτόχρονα διαπιστώνουμε εάν το τιμόνι περιστρέφεται ελεύθερα από άκρο σε άκρο, χωρίς “κομπιάσματα”. Εάν όχι, μάλλον έχει έρθει ο καιρός για αλλαγή ρουλεμάν τιμονιού.

Είμαστε εντάξει τώρα; Αφού ολοκληρώσουμε όλους τους ελεγχους, αυτό που μένει να σιγουρευτούμε, είναι το αν είμαστε διακριτοί από τους υπόλοιπους οδηγούς. Κάνουμε έναν γρήγορο έλεγχο ότι ανάβουν τα φώτα -εμπρός και πίσω-, ότι τα στοπ λειτουργούν όπως πρέπει, ότι τα φλασάκια κάνουν αυτό που χρειάζεται και είμαστε πανέτοιμοι. Μία ακόμη λεπτομέρεια. Εάν κατά τη διάρκεια της πορείας μας στο δρόμο, διαπιστώσουμε ότι η δέσμη φωτός φτάνει στο ύψος των καθρεπτών του προπορευόμενου οχήματος, τότε φτάνει και στα μάτια του οδηγού, δυσχαιρένοντας τη νυχτερινή οδήγηση. Θα ήταν καλό για όλους το να ρυθμιστούν.

Ίσως η διαδικασία ελέγχου που προτείνει ο κατασκευαστής της μοτοσυκλέτας να έχει μικρές αποκλίσεις αλλά αυτά είναι τα απολύτως απαραίτητα, ανεξαρτήτως κατασκευαστή. Χρονική διάρκεια ελέγχου; Μικρότερη από όση χρειάστηκε για την ανάγνωση αυτού του άρθρου. Πρόληψη λοιπόν, πριν τη θεραπεία για καλά και ασφαλή χιλιόμετρα.