Δοκιμή Yamaha Tenere 700 Extreme: Με το βλέμμα στο χώμα

Η Yamaha, με το Tenere 700, έχει καταφέρει να προσφέρει στο αγοραστικό κοινό μια μοτοσικλέτα σε πολλές διαφορετικές εκδόσεις.

του Ηλία Λαΐτσα, φωτογραφίες Ναυσικά Βασιλειάδου

Μικρές πινελιές είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά μεταξύ των εκδόσεων, με σκοπό ο αγοραστής να αποκτήσει μια μοτοσικλέτα που είναι πολύ πιο κοντά στον τρόπο που θέλει ο ίδιος να τη χρησιμοποιήσει. Η Tenere 700 Extreme «φωνάζει» πως η εκτός δρόμου χρήση είναι ο λόγος που έχει κατασκευαστεί. Σε σχέση με την απλή Tenere, η Extreme διαφέρει σε σημαντικά σημεία που τη βοηθούν στην πιο αποτελεσματική διέλευσή της από μια εκτός δρόμου διαδρομή. Το εμπρός ψηλό φτερό, η προστασία του ψυγείου, η μεταλλική ποδιά και τα μεγάλα μαρσπιέ τιτανίου είναι κάποια από τα βασικά χωμάτινα χαρακτηριστικά της. Το πιο βασικό όμως είναι οι ψηλότερες αναρτήσεις της KYB που τις έχει πάρει από το «αδελφάκι» της, την Tenere World Raid.

Η πρώτη επαφή

Από τα πρώτα κιόλας λεπτά που ανέβηκα στην Tenere 700 Extreme, αυτό που έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το ύψος. Με 1,68 μ. ύψος (έχουμε πει και στο παρελθόν ότι δεν ήμουν και η πρώτη επιλογή στην ομάδα μπάσκετ του σχολείου), όσο και αν προσπαθούσα, δεν κατάφερα ποτέ και τα δύο πόδια να ακουμπήσουν στο έδαφος.

Tenere

Με το ένα πόδι να πατά στο δεξί μαρσπιέ και το άλλο με τη μύτη στο έδαφος, δεν είχα κανένα πρόβλημα να βολευτώ στη σέλα της Tenere. H κάθετη TFT οθόνη των 5” είναι τοποθετημένη ακριβώς στο σημείο που τη χρειάζεται ο αναβάτης, θυμίζοντας έτσι τις μοτοσικλέτες Dakar. Ένα μπαράκι πάνω από αυτή την οθόνη προσφέρει τη δυνατότητα στον αναβάτη να προσαρμόσει ένα GPS ή ένα κινητό τηλέφωνο με τη δυνατότητα φόρτισης της συσκευής από μια παροχή τοποθετημένη δίπλα στην οθόνη. Το τιμόνι επέτρεπε στα χέρια να έχουν μια φυσική θέση, οι μανέτες και οι διακόπτες βρίσκονταν σε πολύ βολική θέση, καθώς επίσης και η εργονομία του ρεζερβουάρ έμοιαζε ιδανική. Έμενε όμως όλα αυτά να τα δω και στην πράξη. Με το συμπλέκτη πατημένο, τοποθέτησα την πρώτη σχέση στο κιβώτιο. Άφησα ελαφρώς τον συμπλέκτη και με ένα μικρό άνοιγμα του γκαζιού το ψηλό 700άρι της Yamaha ξεκίνησε να τσουλάει. Από τα πρώτα κιόλας μέτρα η Yamaha Tenere 700 Extreme έδειξε το πόσο εύκολη ήταν στην οδήγηση.

Tenere

Η διέλευση στο αστικό περιβάλλον έμοιαζε με παιχνιδάκι και λόγω της ψηλής θέσης οδήγησης το βλέμμα μπορούσε να είναι πιο μακριά, με αποτέλεσμα τον πιο άμεσο εντοπισμό επικείμενων κινδύνων. Στο πρώτο κόκκινο φανάρι τα φρένα, αν και με μια αρκετά «σπογγώδη» αίσθηση, έμοιαζαν να είναι υπέρ αρκετά για να επιβραδύνουν τη μοτοσικλέτα, με το μπροστινό σύστημα βέβαια να «βουτάει» αρκετά. Σύνηθες φαινόμενο σε μοτοσικλέτες με χωμάτινο προσανατολισμό. Το πράσινο φανάρι άναψε και η μοτοσικλέτα δεν άργησε να ξεκινήσει, με την επιτάχυνση βέβαια να μην είναι τρομακτική. Τα 73 άλογα με τα 68 Nm ροπής στις 6.500 σ.α.λ. δεν τρομάζουν τον αναβάτη. Αυτό είναι καλό για τη χρήση στο χώμα, μιας και δεν υπάρχουν εκπλήξεις. Αυτό βέβαια είναι κάτι που θα το συζητήσουμε στη πορεία.

Το ρεζερβουάρ αποδείχθηκε πολύ καλό εργονομικά, με τα γόνατα να εφαρμόζουν άριστα επάνω του. Από την άλλη, μια ενόχληση στο δεξί πόδι μού κέντρισε τη προσοχή. Σαν κάτι να με εμπόδιζε να σφίξω καλά το πόδι πάνω στη μοτοσικλέτα. Το δεξί καπάκι του κινητήρα εξέχει περισσότερο από το αναμενόμενο και πολύ περισσότερο από το αριστερό. Το αποτέλεσμα ήταν τα πόδια να μην εφαρμόζουν τέλεια στην μοτοσικλέτα. Εδώ υπάρχει ένα σημείο βελτίωσης για την ιαπωνική φίρμα.

Στριφτερή συμπεριφορά

Από την πρώτη στιγμή που αντίκρισα τη Yamaha Tenere 700 Extreme, το μυαλό μου ήταν στο πότε επιτέλους θα πατήσω στο χώμα. Μέχρι να φτάσω εκεί όμως, έπρεπε να διανύσω μια αρκετά μεγάλη και στενή στριφτερή ασφάλτινη διαδρομή. Στις πρώτες στροφές υπήρχε ένας μικρός ενδοιασμός. Είχα στα χέρια μου μια μοτοσικλέτα η οποία είναι κατασκευασμένη κυρίως για να πατά στο χώμα και όχι για να είναι γρήγορη σε στριφτερά κομμάτια. Με ψηλές και μαλακές αναρτήσεις, με ελαστικά μικτής χρήσης Scorpion STR της Pirelli και όλα αυτά σε συνδυασμό με τον 21” τροχό εμπρός και 18” πίσω τροχό, ήταν λογικό να κρατάω μικρό καλάθι. Λάθος όμως! Η Tenere πέρασε με αρκετή άνεση και αίσθηση ασφάλειας όλο το στριφτερό κομμάτι.

Στα δυνατά φρεναρίσματα πριν την είσοδο στη στροφή, το ABS λειτουργούσε άψογα, ενώ παράλληλα το σώμα τοποθετούταν στο εσωτερικό της στροφής και η μοτοσικλέτα ακολουθούσε με ευκολία. Κάπου εκεί έκανα μια μικρή στάση για να πειράξω λίγο τα ηλεκτρονικά της αλλά και να απενεργοποιήσω το ABS από τον πίσω τροχό. Η Tenere 700 Extreme δεν επιτρέπει στον αναβάτη να κάνει την οποιαδήποτε παραμετροποίηση στα ηλεκτρονικά της όσο εκείνη βρίσκεται εν κινήσει. Προς έκπληξη ανακάλυψα πως η Yamaha προσφέρει μόνο μια χαρτογράφηση κινητήρα για την Tenere 700 Extreme, με τις επιλογές στα ηλεκτρονικά να περιορίζονται στις ρυθμίσεις του ABS και στις επιλογές θέασης των πληροφοριών της οθόνης. Αυτό με έκανε να απορήσω, μιας και ο ανταγωνισμός προσφέρει αρκετές παραμετροποιήσεις του κινητήρα. Από την άλλη όμως δεν με πείραξε και ιδιαίτερα. Άλλωστε, πόσες επιλογές χρειάζεται κάποιος για να κινηθεί στο χώμα; Η πιο old school νοοτροπία της Yamaha σε αυτό το κομμάτι με βρίσκει σύμφωνο.

Η πρώτη ταχύτητα ξαναμπαίνει στο κιβώτιο, με το ABS στον πίσω τροχό να είναι απενεργοποιημένο. Οι στροφές υποδέχονταν η μία την άλλη και η Tenere ακολουθούσε, σε πολλά σημεία πλαγιολίσθαινε χωρίς παράπονα.

Ώρα να λερωθούμε

Ύστερα από αρκετή ώρα με πολλές στροφές, επιτέλους έφτασε η ώρα για την Tenere 700 Extreme να πατήσει το τερέν για το οποίο είναι φτιαγμένη. Αφαίρεσα λίγη πίεση από τα ελαστικά της Pirelli και πλέον ήμουν έτοιμος να γευτώ την αίσθηση της «μπλε θύελλας», όπως την αποκαλεί και ένας πολύ καλός φίλος.

Tenere

Για μια ακόμη φορά, η πλοήγηση στο μενού της οθόνης ήταν απαραίτητη. Σκοπός ήταν η απενεργοποίηση του ABS και από τον εμπρός τροχό. Ναι! Η Yamaha Tenere 700 Extreme προσφέρει αυτή τη δυνατότητα. Γιατί; Είπαμε… χωμάτινος προσανατολισμός!

Η διαδρομή από την αρχή της αποδείχθηκε σχετικά δύσκολη, με αρκετό πέτρωμα να κάνει την εμφάνισή του μέσα από το έδαφος. Τα ελαστικά μικτής χρήσης και οι πλήρως ρυθμιζόμενες εμπρός αναρτήσεις 43 χλστ.. με 230 χλστ. Διαδρομή, καθώς και το πίσω αμορτισέρ με διαδρομή 220 χλστ. της KYB έκαναν τη διέλευση εξαιρετικά άνετη. Το γκάζι άνοιγε ολοένα και περισσότερο χωρίς να τρομάζει με αποτέλεσμα να μην κλείνει σχεδόν καθόλου. Αυτό μεταφράζεται σε περισσότερο fun to ride όπως λένε και στο χωριό μου! Όσο λιγότερο μας τρομάζει ένα όχημα τόσο περισσότερο έχουμε το γκάζι ανοιχτό και έτσι τις περισσότερες φορές αυτό μεταφράζεται σε περισσότερη διασκέδαση.

Tenere

Ο πίσω τροχός δεν σταματούσε να πλαγιολισθαίνει κατά την έξοδο της στροφής και το χαμόγελο σχηματιζόταν ολοένα και περισσότερο μέσα από το κράνος. Όταν χρειάστηκε να επιβραδύνω, τα φρένα της Brembo έκαναν τη ζωή μου ευκολότερη. Εξοπλισμένη με δύο τετραπίστονες δαγκάνες εμπρός και δύο δίσκους 285 χιλ., καθώς και με μια διπίστονη δαγκάνα πίσω με έναν δίσκο 254 χιλ., το φρενάρισμα ήταν μαλακό αλλά ταυτόχρονα αποδοτικό. Στα σημεία με έντονες ανηφόρες αλλά και κατηφόρες, και ενώ υπήρχε ένας μικρός δισταγμός, η Tenere 700 Extreme με έβγαλε ασπροπρόσωπο. Με το γκάζι μόνιμα ανοιχτό στις ανηφόρες και με μια σχέση μικρότερη στο κιβώτιο στις κατηφόρες, η μοτοσικλέτα μπόρεσε να «καταπιεί» ό,τι περνούσε.

Tenere

Ο CP2 κινητήρας της Yamaha, αν και τον τοποθετεί και στο MT-07, στην περίπτωση της Tenere, μοιάζει να είναι φτιαγμένος για αυτή τη μοτοσικλέτα και αυτή τη χρήση. Απαλός και ευέλικτος, χωρίς εκπλήξεις και κομπιάσματα, είναι ιδανικός για κύλιση στο χώμα. Στα πιο αργά και στενά κομμάτια βέβαια η θερμοκρασία του κινητήρα δεν άργησε να ανέβει, με το βεντιλατέρ να δουλεύει υπερωρίες. Μετά από αρκετό παιχνίδι, με μια λάθος επιλογή μονοπατιού, βρέθηκα σε ένα μικρό αδιέξοδο. Ο μόνος τρόπος για να φύγω ήταν να γυρίσω προς τα πίσω. Εκεί το ύψος μου και ο σωματότυπός μου έδειξε πως η Extreme είναι πράγματι μια ψηλή μοτοσικλέτα. Χρειάστηκε να κατέβω από τη μοτοσικλέτα και η όλη διαδικασία ήθελε το χρόνο της. Το αποτέλεσμα ήταν ο CP2 να ζεσταθεί αρκετά. Έτσι, ήταν κάπως δύσκολο να βρω τη νεκρά, ώστε να μπορέσω να κυλίσω τη μοτοσικλέτα προς τα πίσω, μιας και υπήρχε μια μικρή τάση κύλισης προς τα εμπρός.

Εκεί, λόγω των 205 της κιλών (γεμάτη), σε συνδυασμό με το δικό μου 1,68 ύψος και 65 κιλά, η μοτοσικλέτα δεν κινούταν εύκολα! Η μόνη λύση ήταν να τη σβήσουμε, να περιμένουμε ελάχιστο χρόνο μέχρι να βρούμε τη νεκρά και να τη γυρίσουμε. Έτσι κι έγινε. Τη βάλαμε αμέσως μπρος και μετά από αρκετό ιδρώτα κατάφερα να νιώσω τον αέρα να περνά μέσα από τη στολή και έτσι να πέσει και η δική μου θερμοκρασία! Κουραστήκαμε; Με σιγουριά θα απαντήσουμε ένα μεγάλο ΝΑΙ! Μας πείραξε; Με σιγουριά θα απαντήσουμε ένα μεγάλο ΟΧΙ! Άλλωστε, τι νόημα θα είχε να κάνεις χωμάτινη διαδρομή χωρίς να τύχει και κάποια δυσκολία και χωρίς να αποκτήσεις και μια εμπειρία από αυτή;

Κατά την επιστροφή, αφού πατήσαμε πάλι άσφαλτο, το κουμπί με την ένδειξη ABS διπλά στην οθόνη, ενεργοποίησε και πάλι το ABS χωρίς να χρειαστεί να σταματήσουμε.

Κατανάλωση

Η Yamaha για την Tenere 700 Extreme ανακοινώνει επίσημα τα σχεδόν 4,2 λίτρα/100 χλμ. Εμείς, με συνολικά πάνω από 300 χλμ. μικτής χρήσης, ο αριθμός που είδαμε στην οθόνη της μοτοσικλέτας ήταν περίπου τα 6,0 λίτρα/100 χλμ.

Συμπέρασμα

Η Yamaha Tenere 700 Extreme είναι μια μοτοσικλέτα με ξεκάθαρο Off-Road χαρακτήρα. Ψηλή για να μη βρίσκει κάτω στο ανώμαλο χωμάτινο τερέν και με αρκετά Off-Road χαρακτηριστικά, είναι ιδανική για κάποιον που θέλει μια μοτοσικλέτα με την οποία θα διανύσει τα περισσότερα χιλιόμετρα εκτός δρόμου. Για κάποιον που θα ήθελε μια μοτοσικλέτα με πιο τουριστικό χαρακτήρα, ίσως θα ήταν σοφότερη η επιλογή μιας πιο απλής έκδοσης Tenere.

Αυτό που θα μπορούσε να εξελίξει η ιαπωνική εταιρία θα ήταν να παρέχει αποσπώμενο υποπλαίσιο. Το αποσπώμενο υποπλαίσιο είναι ένα χαρακτηριστικό που το έχουν οι περισσότερες Off-Road μοτοσικλέτες και βοηθά στην άμεση και ευκολότερη επισκευή του σε περίπτωση μιας πτώσης που μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο πίσω μέρος της μοτοσικλέτας.

Τι μας άρεσε