Δοκιμή Moto Guzzi V85 TT Strada: Η άλλη άποψη της περιπέτειας

Μια πραγματικά ξεχωριστή μοτοσυκλέτα με καλώς εννοούμενο «χαρακτήρα» που δεν αποτελεί κατ’ ανάγκη μια «αγορά με την καρδιά»

Του Κώστα Γαμβρούλη

Φωτογραφίες Δημήτρης Μανώλαρος

Τα Adventure ή On-Off όπως αποκαλούνταν παλιότερα, γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια μια εκρηκτική άνοδο. Αν κάποιος είναι δεκτικός στο να συμπεριλάβει και τα μοντέλα του τρίπτυχου «τροχοί 17 ιντσών – μεγάλες διαδρομές αναρτήσεων – όρθια θέση οδήγησης» υπό την ομπρέλα μιας ευρύτερης κατηγορίας, τότε θα διαπιστώσει ότι σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές έχουν τουλάχιστον ένα μοντέλο στη γκάμα τους.

Με κυβισμούς από τα 125 μέχρι τα 1300+ κ.εκ. και από τα «άγρια» χώματα, μέχρι την sport – touring έκφανση, αυτή η διευρυμένη κατηγορία είναι στα όρια του κορεσμού, κι όμως, συνεχώς εμπλουτίζεται με νέες προτάσεις, οι οποίες φιλοδοξούν να αποσπάσουν ένα κομμάτι από την δημοφιλέστερη εμπορική πίτα της αγοράς.

Για κάποιους, η παρουσία της Moto Guzzi μπορεί να φαντάζει ως άλλη μια «είδε φως και μπήκε» περίπτωση, όπως συμβαίνει με πολλούς νεόκοπους κατασκευαστές, ωστόσο η η ιταλική εταιρεία μόνο «νεόκοπη» δεν είναι (για όνομα δηλαδή…) και έχει κάθε λόγο να δραστηριοποιείται στην συγκεκριμένη κατηγορία για ιστορικούς αλλά και ουσιαστικούς λόγους.

«Δικαιού»

Η Moto Guzzi είχε από το 1981 εκφράσει τις «ανησυχίες» της στο πεδίο των διττής χρήσης μοντέλων, με το πρωτότυπο V50 TS (Τutto Strada – Για κάθε δρόμο) το οποίο δεν πέρασε ποτέ στην παραγωγή. Το 1984 όμως, παρουσίασε την σειρά V-TT (Τutto Terreno – Για κάθε έδαφος) σε δύο εκδόσεις κυβισμού, V35 TT & V 65 TT, (350 και 650 κ.εκ. δηλαδή).

Ακολουθώντας τις εξελίξεις της κατηγορίας, με την προσθήκη fairing και την σταδιακή αύξηση του κυβισμού, παρουσίασε τα NTX 350 & 650 το 1986, το NTX 750 το 1987 , το Quota 1000 το 1989 και το Quota 1100 το 1998. «Ήταν εκεί» λοιπόν όταν η κατηγορία των On-Off άρχισε να διαμορφώνεται και παρέμεινε στις επάλξεις για πολλά χρόνια ακόμη, πάντα με σήμα κατατεθέν τον εγκάρσια τοποθετημένο V2 κινητήρα της.

Συμμετείχε ακόμα και στο Paris – Dakar, τον αγώνα στον οποίο η κατηγορία των On-Off / Adventure χρωστά την ύπαρξη της, το 1985 και το 1986 και όσο και αν ακούγεται απίστευτο, υπήρξε και ένας τερματισμός ερασιτέχνη αναβάτη στην πρώτη χρονιά του Rally, το 1979, με Moto Guzzi!

Η εταιρεία συνέχισε να δίνει το παρών στην κατηγορία με τα Stelvio, μέχρι το 2017 όπου η σκυτάλη της On-Off / Αdventure εκπροσώπησης πέρασε στη σειρά V85 TT.

Δικαιούται λοιπόν!

Επικαιροποίηση του παρελθόντος

Το V85 TT ανακοινώθηκε το 2017 και δύο χρόνια μετά λαναρίστηκε στην αγορά. Είναι μια μοτοσυκλέτα που πέραν του ονόματος με τις ιστορικές ρίζες, σχεδιάστηκε συνδυάζοντας ρετρό και σύγχρονες λεπτομέρειες σε ένα αποτέλεσμα που είναι αδιαμφισβήτητα μοναδικό. Οι καθαρές γραμμές, το χαρακτηριστικό ρεζερβουάρ και ο εμβληματικός V2 κινητήρας δίνουν το στίγμα και δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το ποιόν και την καταγωγή της μοτοσυκλέτας. Η έκδοση Strada της δοκιμής αποτέλεσε προσθήκη στην πρώτη ανανέωση της σειρά των V85 TT και αποτελεί επίσης, τον πιο προσιτό τρόπο για να εισέλθει κανείς στα περιπετειώδη σαλόνια της Moto Guzzi.

Σε σχέση με τα V85 TT και V85 TT Travel είναι η πιο λιτή από πλευρά εξοπλισμού έκδοση, αν και το «λιτό» στην προκειμένη περίπτωση δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ένα «ξερό» μοντέλο.

Στην καρδιά του V85 TT Strada χτυπά φυσικά ένας αερόψυκτος δικύλινδρος σε διάταξη V 90 μοιρών, με τον στρόφαλό του παράλληλο στον διαμήκη άξονα της μοτοσυκλέτας. The Guzzi way. Tα 853 κ.εκ. της χωρητικότητας του παράγουν 79 ίππους στις 7.750 σ.α.λ. και 8,5 kg-m στις 5.100 σ.α.λ. Μην σας μπερδεύει το «αρχαϊκό» παρουσιαστικό του και η αερόψυξη, καθότι, όπως και στα υπόλοιπα μοντέλα της σειράς, το μοτέρ αυτό μπορεί να έχει μόνο δύο βαλβίδες ανά κύλινδρο αλλά ο χρονισμός τους είναι μεταβλητός, ώστε να ευνοείται η απόδοση τόσο στο χαμηλό όσο και στο υψηλό φάσμα περιστροφής.

Στα ηλεκτρονικά, απουσιάζει η IMU που φέρουν οι δύο άλλες εκδόσεις της σειράς, οπότε το ABS και το Traction Control είναι απλά και όχι «cornering» τύπου, ωστόσο standard είναι η TFT οθόνη 5 ιντσών, το cruise control και τρια riding modes (road, sport και rain) που μεταβάλουν την απόκριση του κινητήρα και όχι την κορύφωση της απόδοσης του.

Μια άλλη διαφορά πού έχει η έκδοση Standard, είναι οι χυτές ζάντες σε σχέση με τις ακτινωτές που φέρουν τα ακριβότερα V85 ΤΤ, ενώ απουσιάζουν επίσης οι χούφτες, οι χειρολαβές συνεπιβάτη, η ποδιά στον κινητήρα και η στρόφιγγα που ρυθμίζει χωρίς εργαλεία την προφόρτιση ελατηρίου στο πίσω αμορτισέρ.

Unpolitically correct με ένα… πολιτικά ορθό τρόπο

Αυτό το «ραφινέ» φίλτρο που βάζουν πλέον όλοι οι κατασκευαστές στα μοντέλα τους, απουσιάζει από το V85 TT Strada. Θέλει ζέσταμα τα κρύα πρωϊνά, το κιβώτιο έχει μεγάλες διαδρομές και ηχηρή «κλακ» υπόκρουση, ενώ ο κινητήρας βγάζει μια τραχύτητα. Παλιότερα, όταν όλα αυτά ενέπιπταν στο φάσμα του ενοχλητικού, συνήθως «χρύσωναν το χάπι» κοτσάροντας το «έχει χαρακτήρα» στα κείμενα τους.

Εγώ θα πω απλά πως η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα είναι «διαφορετική» μέσα σε έναν ωκεανό ομογενοποιημένων μοντέλων. Δεν επιχειρώ να προσδώσω μεγαλύτερη η μικρότερη διάσταση στην διαφορετικότητα της και -με κάθε ειλικρίνεια- σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι όλα αυτά αποτελούν πρακτικά η λειτουργικά προβλήματα.

Το πρόβλημα θα ήταν, αν απουσίαζαν. Βλέπετε η Moto Guzzi γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι το target group της και τι συνιστά η εμπειρία οδήγησης ενός μοντέλου της, οπότε –πολύ σωστά κατ΄εμέ- έχει μαεστρικά προσδώσει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στο V85 TT Strada ώστε να είναι όσο «Guzzi» πρέπει, χωρίς να προκαλεί τρόμο η αποστροφή σε όσους ανυποψίαστους το οδηγήσουν.

Στο δρόμο

Στην πράξη, είναι μια καθ΄όλα σύγχρονη μοτοσυκλέτα η οποία μπορεί να επιτελέσει στο ακέραιο όλες τις «υποχρεώσεις» της πολυδιάστατης κατηγορίας στην οποία ανήκει. Έχει ένα εξαιρετικό στήσιμο, απορία του ζυγίσματος από το πλαίσιο και των πολύ καλών –ρυθμιζόμενων- αναρτήσεων, έχει μια «καρατιμόνα» που κάνει τους ελιγμούς και τις αλλαγές κατεύθυνσης παιχνιδάκι και έχει και μια πολύ άνετη θέση οδήγησης, με καλή προστασία από την νέας σχεδίασης ζελατίνα.

Ο κινητήρας έχει γεμάτη απόδοση από χαμηλά και τις εξαιρετικές μεσαίες για τις οποίες φημίζονται τα Guzzi, ενώ αποδείχθηκε αρκετά ελαστικός, με την ροπή να επιτρέπει οδήγηση με μια ή ακόμα και δύο ταχύτητες «πάνω» μέσα στην πόλη ή στις βόλτες.

Η συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας παραμένει ουδέτερη ακόμα και όταν πιέζεται σε δρόμους με στροφές. Αλλάζει κατεύθυνση πρόθυμα, κρατά υποδειγματικά την τροχιά της και το μπροστινό της προσφέρει πληροφόρηση και αίσθηση. Ναι, στατικά, όταν ανοίγει κανείς το γκάζι με νεκρά, υπάρχει το χαρακτηριστικό τράγημα προς τα δεξιά, ωστόσο εν κινήσει, ακόμα και σε χαμηλές ταχύτητες, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Τα φρένα συμπλέουν με την πολύ καλή εικόνα του υπόλοιπου συνόλου, έχουν δύναμη και αίσθηση, με το ABS να τίθεται σε λειτουργία όταν είναι απολύτως απαραίτητο και να αποδεικνύεται γρήγορο και αποτελεσματικό.

Στον ανοικτό δρόμο, το V85 TT Strada αποδείχθηκε σταθερότατο με την κάλυψη από τον αέρα να είναι ικανοποιητική, χωρίς όμως να φτάνει στα επίπεδα των μοντέλων της κατηγορίας που φέρουν fairing. Η σέλα άνετη και η θέση οδήγησης εντελώς φυσική, χωρίς να κουράζει μέση καρπούς και αρθρώσεις, προσφέροντας μάλιστα χώρο, ώστε να βολευτούν όλοι οι σωματότυποι. O κινητήρας μπορεί να κρατά νόμιμες ταχύτητες για… μέρες, «γουργουρίζοντας» γύρω από τις 5.000 σ.α.λ. και με την κατανάλωση να μην ξεπερνά ποτέ τα 7 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Η μέση κατανάλωση που μετρήσαμε ήταν 6,3 λίτρα, τιμή η οποία μπορεί να πέσει χαμηλότερα, αν κάποιος είναι προσεκτικός με το γκάζι.

Στο χώμα, τα πράγματα έχουν όπως και με τις περισσότερες μοτοσυκλέτες της κατηγορίας. Για απλές διασχίσεις και εξερευνήσεις σε σχετικά καλής κατάστασης χωματόδρομους δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Όσο η ταχύτητα αυξάνεται και το τερέν δυσκολεύει αρχίζουν οι απαιτήσεις για ελαστικά με τακούνια και τεχνική, καθότι τα 226 (γεμάτα) κιλά την έχουν την αδράνεια τους.

Τα κιλά ωστόσο δεν φαίνονται καθόλου μέσα στην πόλη, όπου το V85 TT Strada μπορεί να «χωθεί» χωρίς δεύτερη σκέψη. Προφανώς λόγω εγγενών περιορισμών που προκύπτουν από το μέγεθος δεν θα πάρετε στο κατόπι τα παπιά και τα scooter, ωστόσο τα 830 χλστ. που χωρίζουν την σέλα από το έδαφος η ελαφριά αίσθηση και η άφθονη ροπή του κινητήρα στο χαμηλομεσαίο φάσμα κάνουν την αστική εμπειρία απροβλημάτιστη και ευχάριστη.

Και μυαλό και καρδιά

Αν έχετε μείνει ακόμα στις εποχές που τα Moto Guzzi απευθύνονταν σε λίγους και πιστούς, οι οποίοι αγόραζαν με γνώμονα το τι τους λέει η καρδιά τους, καιρός να αναθεωρήσετε. Εδώ και χρόνια οι μοτοσυκλέτες της εταιρείας δεν χρειάζονται υπερβάσεις και σίγαση στην λογική για να αποκτηθούν και το V85 TT Strada ανήκει φυσικά σε αυτές. Μπορεί να κάνει ότι και ένα ανταγωνιστικό μοντέλο αλλά έχει τον δικό τρόπο που δεν είναι «δύστροπος» ή «προβληματικός» αλλά ξεχωριστός. Το θέμα πλέον έγκειται στα γούστα του καθενός και αν είστε «στη γύρα» για να ψωνίσετε στην συγκεκριμένη κατηγορία, πρέπει να εντάξετε και το V85 TT Strada στα προς διερεύνηση μοντέλα. Οδηγείστε ένα, πριν το απορρίψετε «στα χαρτιά», λόγω ιδεοληψιών και λογικής. Που ξέρετε; Μπορεί η καρδιά σας να πει άλλα.

Gallery