Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ferrari από το Σπα και μετά είναι η απώλεια της θαυμαστής ισορροπίας των πρώτων αγώνων και η επακόλουθη αυξημένη φθορά των ελαστικών. Όπως φαίνεται οι αναρτήσεις φορτίζουν πολύ τα ελαστικά και ιδίως τα κινητήρια.
του Σπύρου Πέττα
“Οι πρώτοι πέντε γύροι στην Ιαπωνία ήταν εύκολοι καθώς οι αναρτήσεις φορτίζουν πολύ τα ελαστικά και τα θερμαίνουν γρήγορα. Στη συνέχεια όμως αυτά τρώγονται πολύ και αρχίζουν τα προβλήματα”, μαρτυρά σχετικά ο Λεκλέρ που έκανε το λάθος στον τελευταίο γύρο και έκοψε το τελικό σικέιν “Triangle”, με αποτέλεσμα να του επιβληθεί άμεση ποινή 5 δλ. επειδή απέκτησε πλεονέκτημα (αν και αυτό σηκώνει συζήτηση…) με αποτέλεσμα να υποβιβαστεί από δεύτερος – τρίτος πίσω από τον Πέρεζ.
Στη Σουζούκα η Ferrari χρησιμοποίησε ένα νέο δάπεδο που εν πολλοίς βασίζεται σε αυτό του Πολ Ρικάρ και έχει στόχο και δυνατότητα να αποδίδει μεγαλύτερα ποσά αεροδυναμικού φορτίου στις υψηλές ταχύτητες, γι’ αυτό και χρησιμοποιήθηκε στη Σουζούκα και όχι στη Σιγκαπούρη που έκανε το ντεμπούτο του στις ελεύθερες δοκιμές. Στη Ferrari ορκίζονται ότι η αεροδυναμική εξέλιξη οδεύει προς το σωστό δρόμο.
Όσο για τον Σάινθ; Πήρε μια εναλλακτική γραμμή για να αποφύγει το σπρέι του Πέρεζ και βγήκε από υδρολίσθιση, οδηγικό λάθος δηλαδή.
Ο Λεκλέρ, πάντως, παρηγόρησε τους τιφόζι με μια ωραία δήλωση: “Θα ήταν υπέροχο να οδηγώ για όλη μου την καριέρα στη Ferrari. Το να οδηγείς γι’ αυτήν αποτελεί το όνειρο κάθε οδηγού και εγώ το ζω. Είμαι σίγουρος ότι ο τίτλος θα έλθει σύντομα. Χρειάζονται βήματα μπροστά αλλά έχω πίστη στα προγράμματά μας…”.
