Τελικά η πρόσφατη τεχνική ντιρεκτίβα TD018 που εξήγγειλε ο τεχνικός διευθυντής της FIA, Νικόλας Τομπάζης, και που προβλέπει πιο άκαμπτες αεροτομές δεν δείχνει να στερεί ποσώς ανταγωνιστικότητα από τη Red Bull Racing Honda, με τον κυρίαρχο στη Σουζούκα Μαξ Φερστάπεν αποσπά τη 16η φετινή νίκη σε 17 αγώνες, τη 14η για τον Ολλανδό, και τον τίτλο τον Κατασκευαστών, τον 6ο της ιστορίας της, μετά τους τέσσερις συνεχόμενους την περίοδο 2010-2013 συν εκείνον του 2022.
Του Σπύρου Πέττα
Πραγματικά, ο Φερστάπεν δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα να κυριαρχήσει στη Σουζούκα, επιβάλλοντας βαριές διαφορές στους διώκτες του, και συγκεκριμένα πάνω από 20 δευτερόλεπτα. Το προβάδισμα του Ολλανδού στην ιαπωνική πίστα, έδρα της Honda, δεν απειλήθηκε βάσιμα κυριολεκτικά σχεδόν ποτέ.
Αξιοσημείωτη και η επίδοση του δεύτερου Νόρις, με τη McLaren Mercedes, που στην πορεία του αγώνα προσπέρασε τον ομόσταβλο του Πιάστρι, αλλά και τον Ράσελ, για τη δεύτερη θέση.
Στον αγώνα, βλέπετε, “αλατοπίπερο” έριξε η απόφαση της Mercedes να σταματήσει στα πιτς για ελαστικά τον Ράσελ, μια συνολικά μονάχα φορά, έναντι των δύο όλων σχεδόν των άλλων οδηγών, μια ασυνήθιστη στρατηγική στη “λαστιχοφάγο” πίστα της Σουζούκα.
Ο ταχύς Άγγλος, εκμεταλλεύτηκε τον κερδισμένο χρόνο από τη μια λιγότερη στάση στα πιτς για να αναρριχηθεί έως τη δεύτερη θέση, αλλά η αυξημένη αναπόφευκτα φθορά των ελαστικών του τον έριξε τελικά έως την έβδομη θέση, καθώς πέραν του Νόρις, τον προσπέρασαν και οι Πιάστρι, Λεκλέρ, Χάμιλτον και Σάινθ.
Έτσι, στην τρίτη θέση τερμάτισε ο Πιάστρι, και αυτό ήταν το πρώτο πόντιουμ της καριέρας του ταλαντούχου Ιταλοαυστραλού, και τον ακολούθησαν από κοντά οι Λεκλέρ, Χάμιλτον, Σάινθ, με τον Ράσελ έβδομο, και τους Αλόνζο, Οκόν και Γκασλί, να συμπληρώνουν την πρώτη δεκάδα τερματίζοντας πιο πίσω.
Σημειωτέον ότι η Ferrari κατέβασε στη Σουζούκα ένα νέο δάπεδο, με το βλέμμα στο μονοθέσιο του 2024 που θα είναι αρκετά διαφορετικό για τη Scuderia, αλλά η Σουζούκα είναι καθαρά “αεροδυναμική” πίστα και η Ferrari υστερεί ακόμη σε τέτοιες.
