Όχι, δεν χρειάζονται «ζέσταμα» τα αυτοκίνητα πριν ξεκινήσουν (πλέον)

Τα κρύα έφεραν μαζί τους και έναν από τους μεγαλύτερους μύθους, το αναγκαίο ζέσταμα του αυτοκινήτου το πρωί

Σίγουρα θα το έχετε ακούσει και πολλοί από εσάς ίσως το εφαρμόζετε κιόλας, σπαταλώντας καύσιμο και χρόνο, μέχρι που να ζεσταθεί το αυτοκίνητο όταν εκκινεί από στάση διάρκειας με το μοτέρ «κρύο».

Ειδικά τώρα που –επιτέλους- έχουν ξεκινήσει τα πρώτα κρύα, η πρακτική αυτή είναι αρκετά συνηθισμένη και στους δρόμους βλέπεις παρκαρισμένα αυτοκίνητα σε λειτουργία, με τους αγουροξυπνημένους οδηγούς τους να περιμένουν «να ζεσταθούν». Τα αυτοκίνητα, όχι αυτοί.

Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, όλο αυτό γίνεται… «τζάμπα», αφού δεν υπάρχει κανένας λόγος και καμία ανάγκη που να δικαιολογεί τη διαδικασία. Είναι μια τακτική που ακολουθούσαν οι οδηγοί πολύ παλιά, όταν τα κράματα και οι τεχνικές μεταλλουργίας ήταν άλλων εποχών.

Όντως, υπήρχε μια εποχή όπου οι κινητήρες ήταν φτιαγμένοι από… μαντέμι και άλλα τέτοια «δεινοσαυρικά» κράματα , με ατελή χύτευση και «στο περίπου» κοπές, ενώ οι ανοχές μεταξύ των κινούμενων μερών ήταν τεράστιες και αυτό εξυπηρετούσε και έναν άλλο σκοπό.

Τα μέταλλα αυτά διαστέλλονταν αρκετά όταν έφταναν σε θερμοκρασία λειτουργίας, έτσι, εκ των πραγμάτων δεν μπορούσαν να έχουν σε «κρύα» κατάσταση τις διαστάσεις που είχε ορίσει ο κατασκευαστής, στη «θεωρητική» σχεδίαση του μοτέρ.

Αν τις είχαν, με την διαστολή τους θα υπερέβαιναν τις τιμές ασφαλείας, κάτι που θα οδηγούσε σε πολύ μεγάλη αύξηση της τριβής και πολύ πιθανόν, σε «κόλλημα» του κινητήρα. Για αυτό το λόγο λοιπόν, επειδή έπρεπε να υπάρχει «τζόγος» (να το πούμε και έτσι) ώστε να αντισταθμίσει τη διαστολή, τα «κρύα» μοτέρ της εποχής εκείνης, είχαν απώλειες συμπίεσης, έκαιγαν λάδι και γενικά δεν λειτουργούσαν όπως έπρεπε.

Ευτυχώς για εμάς, τα πράγματα εδώ και δεκαετίες έχουν αλλάξει. Έχουν σημειωθεί άλματα προόδου στη μεταλλουργία και στη σύσταση των κραμάτων που χρησιμοποιούνται στους κινητήρες των αυτοκινήτων. Πλέον, οι θερμικές επεξεργασίες και οι αντιτριβικές επιστρώσεις που εφαρμόζονται, επιτρέπουν πολύ μικρότερες ανοχές, ενώ και τα μέταλλα τα ίδια παρουσιάζουν ασύγκριτα περισσότερες αντοχές στη διαστολή τους υπό θερμικό φορτίο.

Πέραν αυτού, οι αντλίες λαδιού και τα κυκλώματα λίπανσης είναι σαφώς πιο αποτελεσματικά, ενώ και τα λιπαντικά τα ίδια, προσφέρουν προστασία σε ένα μεγαλύτερο εύρος θερμοκρασιών. Τέλος, η εποχή που η τροφοδοσία, ήταν «αναλογική», μέσω καρμπιρατέρ, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί εδώ και δεκαετίες. Ένα σύνολο αισθητήρων και ψηφιακών «χαρτών» τροφοδοσίας, φροντίζου να παρέχουν την ιδανική ποσόστωση μίγματος στα μοτέρ, αναλόγως θερμοκρασίας και συνθηκών.

Συνοψίζοντας λοιπόν, όχι, δεν υπάρχει κανένα λόγος να «ζεσταίνετε» ένα αυτοκίνητο, μπορείτε να εκκινήσετε άμεσα, ούτε ζημιά θα πάθει ο κινητήρας, ούτε θα καταπονηθεί.