Του Πάνου Ντάνου φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος
Το νέο Hyundai Bayon βουτάει στα βαθιά της «δύσκολης» κατηγορίας των compact crossover και αντιπαρατίθεται με την ιδιαίτερη αισθητική του Nissan Juke.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αυτοκινητική οξυδέρκεια για να συνειδητοποιήσεις που το πάει η Hyundai: παντού. Η εταιρία που τα τελευταία χρόνια πληθαίνει διαρκώς τη γκάμα της και επιτίθεται κατά μέτωπο σε ό,τι κατηγορία υπάρχει και δεν υπάρχει, επενδύοντας παράλληλα και στην ηλεκτροκίνηση αλλά και την οδηγοκεντρικότητα (βλ. εκδόσεις «Ν»), δεν άφησε ατάραχτη ούτε την «υποκατηγορία» των συμπαγών crossover και μετά βαϊων και κλάδων παρουσίασε το νέο Bayon, που συντάχθηκε με το εγνωσμένης αξίας Kona. Για να υπογραμμίσει δε τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα και τις προθέσεις της, το όνομα προέρχεται από την βασκική πόλη Bayonne.
H αποστολή του Bayon σε ένα segment που ακμάζει, κάθε άλλο παρά εύκολη είναι και ένα από τα μοντέλα που θα συναντήσει στο δρόμο του να του «παίζει φώτα», είναι το Juke, με την ιδιαίτερη αισθητική και την πρωτοτυπία του αμαξώματος. Έλα όμως που η σχεδιαστική ιδιοτυπία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της Nissan.
Ναι, το Bayon πέρα από τη φρεσκάδα και τη νεότητα του, προτάσσει και αυτό τα σχεδιαστικά του χαρίσματα όντας καινοτόμο και όσο δυναμικό χρειάζεται (και επιτάσσει η ανάγκη ανομοιομορφίας του στο segment). Το νέο μοντέλο βασίζεται στο πάτωμα του i20, όπως άλλωστε και το Kona, αλλά διαφοροποιείται σημαντικά από το τελευταίο -και όχι μόνο σε ό,τι αφορά τη σχεδίαση-, γεγονός που η Hyundai ελπίζει βάσιμα ότι θα ελαχιστοποιήσει την ενδοεταιρική αντιπαράθεση. Σε κάθε περίπτωση, το Bayon είναι τολμηρό, κυρίως αν απομονώσεις οπτικά το εμπρός ή το πίσω μέρος, ενώ ειδικά το δεύτερο είναι βέβαιο ότι θα εγείρει σχόλια. Καλό θα είναι ωστόσο να μην ξεχνάμε, ότι ναι μεν η σχεδιαστική τόλμη ενέχει ρίσκο, όμως αυτό είναι απολύτως απαραίτητη σε μια εποχή που η «εξατομίκευση» αποτελεί το άγιο δισκοπότηρο της αυτοκίνησης.
Μιλώντας βεβαίως για τόλμη, οφείλουμε να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και, σε ένα σύντομο flashback, να θυμηθούμε ότι πριν από περίπου δέκα χρόνια το Juke, υπερέβη τις κόκκινες γραμμές των σχεδιαστικών ειωθότων και κατέθεσε άποψη αδιαφορώντας για το «τι θα πει ο κόσμος». Πλέον στη δεύτερη γενιά του, που παρουσιάστηκε το 2019, ωρίμασε, αμβλύνθηκε και απομακρύνθηκε από την ακρότητα της πρώτης, αλλά διατηρεί στο ακέραιο το θάρρος και την πρωτοτυπία. Σχετικά με τις διαστάσεις, το μοντέλο της Nissan είναι κατάτι μεγαλύτερο καθ’ όλα σε σύγκριση με το Bayon, συμπεριλαμβανομένης της απόστασης από το έδαφος.
Πάντως αμφότερα τα αυτοκίνητα είναι κομψά, παρά το γεγονός ότι προσεγγίζουν την αισθητική με διαφορετικό τρόπο. Στο Bayon παρατηρούμε πολλαπλάσιες ακμές και γωνίες, τη στιγμή που το Juke ποντάρει περισσότερο στην καμπυλότητα του εμπρός μέρους και στον μικρό πρόβολο πίσω.
Το μοντέλο της Hyundai είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση εξαιρετικής εκμετάλλευσης των εσωτερικών χώρων. Είναι ενδεικτικό, ότι ο χώρος αποσκευών του και παρά το μικρότερο μεταξόνιο σε σχέση με το Juke, υπολείπεται ελάχιστα σε όγκο, αφού φτάνει τα 411 λίτρα, έναντι των 422 του Juke. Μάλιστα, με την αναδίπλωση των πίσω καθισμάτων η ζυγαριά γέρνει στην πλευρά του Bayon με 1.205 λίτρα (Juke: 1.088). Ο διαθέσιμος χώρος για τους επιβάτες είναι πολύ καλός και στις δύο περιπτώσεις, όπως επίσης και η ποιότητα της κατασκευής.
Η σχεδίαση στο εσωτερικό του Bayon έχει έρεισμα στο i20, που, με δεδομένο ότι επίσης παρουσιάστηκε πρόσφατα, είναι επίκαιρη και σύγχρονη. Πρόκειται για έναν ευχάριστο και εργονομικό χώρο, με την οθόνη αφής όμορφα ενσωματωμένη στο ταμπλό και «αφιερωμένη» στον οδηγό. Ο ψηφιακός πίνακας οργάνων προσφέρεται «λίγο πάνω» από τη βασική εξοπλιστική έκδοση και πάντως ανήκει στις προαιρετικές παροχές, αλλά η επιλογή του μάλλον αποτελεί μονόδρομο αφού παρέχει άμεσα και ευκρινώς όλες τις απαραίτητες πληροφορίες στον οδηγό.
Στο Juke και αντίθετα με το αμάξωμα, τα πράγματα είναι σχεδιαστικά ηπιότερα, αλλά η καμπίνα των επιβατών εξίσου ευχάριστη και ευρύχωρη. Εδώ, η οθόνη αφής ξεχωρίζει -χωρίς να ενοχλεί- στο κέντρο της κονσόλας, τα υλικά είναι πολύ καλά και στον αναλογικό πίνακα οργάνων υπάρχει μια εύχρηστη ψηφιακή οθόνη.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗ ΒΕΝΖΙΝΗ
Θα αποφύγουμε την γκρίνια για τη σταδιακή εξαφάνιση των diesel αλλά ένα «κρίμα» είναι απαραίτητο. Έστω.
Οι γκάμες των Bayon και Juke αποτελούνται αποκλειστικά από κινητήρες βενζίνης και επί του προκειμένου έχουμε δύο τρικύλινδρα σύνολα, με χωρητικότητα 998 και 999 κ.εκ. και απόδοση 100 και 114 ίππους, αντίστοιχα. Η διαφορά στα απόλυτα νούμερα δεν είναι ευκαταφρόνητη, αλλά μετριάζεται σε επίπεδο αίσθησης στην οδήγηση. Ομολογουμένως, οι 14 επιπλέον ίπποι είναι «ευδιάκριτοι», αλλά η πολύ καλή απόκριση του συνόλου του Bayon εξομαλύνει την κατάσταση κατά τη σύγκριση. Σχετικά με τη λειτουργία, στο Juke παρατηρούμε πιο ραφιναρισμένη απόδοση, αλλά και μια υστέρηση στις μεσαίες στροφές. Το ίδιο συμβαίνει και στο Bayon (και στις δύο περιπτώσεις αναζητήστε την αιτία στον περιορισμένο κυβισμό σε συνδυασμό με την ικανοποιητική ισχύ «μέσω» της υπερτροφοδότησης), αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Οδηγικά, το Juke είναι πιο ευχάριστο και «ρυθμίσιμο» παρά τη συγκεκριμένη έκδοση και το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη που, κακά τα ψέματα, ευνοεί ιδιαίτερα την ευχρηστία, αλλά όχι τη συμμετοχικότητα. Στις υψηλές ταχύτητες η κύλιση είναι ποιοτική και ο θόρυβος περιορισμένος, ενώ στις στροφές η δυσκαμψία του πλαισίου λάμπει και η αρκετά σφιχτή ανάρτηση περιορίζει τις κλίσεις στο ελάχιστο χωρίς η άνεση να επηρεάζεται ιδιαίτερα.
Στο Bayon το χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η άνεση από την ανάρτηση, χωρίς τις συνακόλουθες κλίσεις που θα περίμενε κάποιος. Το χειροκίνητο κιβώτιο των 6 σχέσεων είναι ακριβέστατο και η κλιμάκωσή του εξαιρετική, ενώ το οδηγικό ποιόν του αυτοκινήτου ικανοποιεί καθ’ όλα, παρά την υποστροφή που παρουσιάζεται (και καταστέλλεται έγκαιρα από τα συστήματα ευστάθειας και ελέγχου της πρόσφυσης). Πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι ο περιορισμένος θόρυβος και η ποιότητα της κύλισης, σε συνδυασμό με τη χωροταξία του εσωτερικού, καθιστούν το Bayon ένα μικρό οικογενειακό αυτοκίνητο που τείνει στο ιδανικό.
Όλα τα παραπάνω, πρέπει να ιδωθούν και υπό το πρίσμα του κόστους αγοράς, που (ακόμη κι αν «εξισώσουμε» τις εκδόσεις και παρατηρήσουμε τις τιμές του Bayon με αυτόματη μετάδοση), ευνοεί το μοντέλο της Hyundai, μια εταιρία που τα τελευταία χρόνια δεν έχει πάψει να μας καταπλήσσει.
