Εκτός δρόμου όχημα χωρίς περιορισμούς όπως πάντα αλλά μέσα από μία εντελώς μοντέρνα οπτική. Απεγκλωβισμένο από το ένδοξο παρελθόν του, το νέο Defender υιοθετεί τα τρία θεμελιώδη στοιχεία που έλειπαν από το παλιό: τεχνολογία, άνεση και ασφάλεια.
Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: το αυτοκίνητο που βλέπετε σ’ αυτές τις σελίδες δε φτιάχτηκε για να αναβιώσει το παλιό Defender. Τουλάχιστον δεν το επιδιώκει αυτό με τη στενή έννοια. Από το έπος 70 χρόνων του αρχέτυπου Land Rover, εδώ θα εντοπίσετε μόνο το πνεύμα και την ψυχή του. Είναι μία λεπτή γραμμή αυτή αλλά ουσιώδης. Όποιος ερωτεύτηκε και αγάπησε το προηγούμενο μοντέλο, το μυθοποίησε και το κατέστησε παγκόσμιο σύμβολο του off-road, ακόμη και εκείνοι που επένδυσαν μία μικρή περιουσία για να το αποκτήσουν σε κάποια από τις τελευταίες εκδόσεις του (που πωλήθηκαν σαν ζεστά Chelsea buns) θα δυσκολευτούν να βρουν την κληρονομιά του στο καινούριο.
Κατά βάθος, δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Οι σελίδες της ιστορίας μπορεί να γεννούν συναισθήματα και έντονες συγκινήσεις, δεν πρέπει όμως να ορίζουν και το μέλλον. Καλό είναι να μένουν εκεί που ανήκουν, στα ράφια μιας βιβλιοθήκης. Στην προκειμένη περίπτωση, οι Βρετανοί κλήθηκαν να επανασχεδιάσουν από την αρχή ένα από τα πιο εμβληματικά αυτοκίνητα της ιστορίας και να το φέρουν στα μέτρα του 21ου αιώνα.
Με άλλα λόγια δεν είχαν και πολλά περιθώρια να υποπέσουν σε συναισθηματισμούς. Και το νεογέννητο, σύγχρονο Defender είναι εδώ, έτοιμο να κινηθεί σε όλα τα εδάφη του πλανήτη Γη με μία εμφάνιση που φέρει έντονη σφραγίδα, η οποία παραπέμπει μεν στα σχεδιαστικά μοτίβα του ιστορικού κατασκευαστή αλλά με μία εικονοκλαστική και μεταμοντέρνα προσέγγιση. Το ότι πρόκειται για Land Rover το καταλαβαίνεις από την πρώτη ματιά και μάλιστα από μακριά. Ότι διαφέρει από όλα τα υπόλοιπα της γκάμας σήμερα δεν τίθεται θέμα, όπως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για Defender. Και αν θέλετε να προσθέσουμε εδώ μία υποκειμενική γνώμη – όπως συμβαίνει πάντα όταν μιλάμε για εμφάνιση – το αυτοκίνητο είναι πανέμορφο, τελεία και παύλα.
Το Defender πήρε τα απαραίτητα αναβολικά και δεν είναι πλέον μόνο ένα μεγάλο όνομα αλλά και ένα μεγάλο σε διαστάσεις αυτοκίνητο. Μαζί με την εξωτερική ρεζέρβα στο πίσω μέρος ξεπερνά οριακά τα 5 μέτρα μήκος ενώ φτάνει τα 2 μέτρα, τόσο σε πλάτος όσο και σε ύψος. Οι αριθμοί 90 και 110 ανέκαθεν περιέγραφαν την κοντή και τη μακριά έκδοση, καθώς αναφέρονταν στο μήκος του μεταξονίου σε ίντσες.
Η ονοματολογία έχει παραμείνει ίδια αλλά μόνο για χάρη της παράδοσης: η μακριά έκδοση 110 σήμερα έχει μεταξόνιο πάνω από τρία μέτρα (3.020 χιλ. για την ακρίβεια), τα οποία μεταφράζονται σε 119 ίντσες. Όμως δεν θα μπορούσε παρά να λέγεται Defender 110. Οι πρόβολοι είναι κοντοί εμπρός και πίσω προς όφελος τωνδυνατοτήτων εκτός δρόμου καθώς συνεπάγονται γωνίες προσβολής και διαφυγής 380 και 400 αντίστοιχα.
Τι λέγαμε; Το πνεύμα και η ψυχή. Αρκεί να ανοίξετε μία πόρτα για να μπείτε σε έναν εντελώς νέο κόσμο στην καμπίνα. Χρειάζεται πάντα να σκαρφαλώσετε στο κάθισμα το οποίο βρίσκεται στα 85 εκ. από το έδαφος ή στα 81 εκ. με τη λειτουργία «επιγονάτισης» των πνευματικών αναρτήσεων για ευκολότερη πρόσβαση στο εσωτερικό. Όσοι έχετε συμβιώσει με το παλιό Defender ξέρετε πώς ήταν: κάθισμα στριμωγμένο κοντά στην πόρτα, πεντάλ ακόμη πιο αριστερά, παράκεντρο τιμόνι και μηδέν χώρος ανάπαυσης για το αριστερό (ή το δεξί στα δεξιοτίμονα) πόδι. Στο νέο Defender καλό είναι να τα ξεχάσετε όλα αυτά.
Το κάθισμα βρίσκεται μεν προς τα αριστερά αλλά αυτό οφείλεται σε ένα συγκεκριμένο λόγο: ανάμεσα στα δύο μπροστινά καθίσματα υπάρχει μια φαρδιά κονσόλα ή οποία μπορεί να αντικατασταθεί από ένα τρίτο κάθισμα κατά παραγγελία. Και αυτή είναι μία σχεδιαστική επιλογή προς τιμήν της παράδοσης του μοντέλου.
Κατά συνέπεια μπορείτε να παραγγείλετε το Defender 110 ως πενταθέσιο – όπως το αυτοκίνητο της δοκιμής – ως εξαθέσιο με δύο σειρές καθισμάτων – όπως τον παλιό καλό καιρό στα Series 1 έως 3 – και ως επταθέσιο με τρεις σειρές καθισμάτων όπως το Discovery. Όχι όμως και ως οχταθέσιο, μιας και οι δύο παραπάνω χωροταξικές διατάξεις δεν μπορούν να συνδυαστούν. Στην επταθέσια διάταξη ο χώρος αποσκευών περιορίζεται δραστικά.
ΟΛΑ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ
Οδηγείς αφ’ υψηλού και αισθάνεσαι κυρίαρχος του δρόμου έχοντας καλή ορατότητα τριγύρω. Μόνο οι μπροστινές κολώνες, αν και δεν είναι ιδιαίτερα χοντρές, δημιουργούν κρυφές γωνίες προς τα εμπρός, όπως μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά στις επόμενες σελίδες.
Το ταμπλό έχει γραμμική, μινιμαλιστική θα λέγαμε, σχεδίαση. Όμως η ποιότητα κατασκευής και υλικών είναι εξαιρετική και σε κάποιες εκδόσεις μπορούμε να μιλάμε για πραγματική πολυτέλεια. Η επιγραφή μπροστά από τον συνεπιβάτη είναι σκαλισμένη σε μία λωρίδα που εκτείνεται σε όλο το πλάτος του ταμπλό παραπέμποντας στο αρχέτυπο μοντέλο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’70. Δεν λείπουν οι εξεζητημένες λεπτομέρειες όπως οι torx βίδες επί τούτου σε κοινή θέα στα πάνελ των θυρών. Το αυτοκίνητο της δοκιμής ήταν στην έκδοση S, ένα επίπεδο πάνω από το βασικό και αυτό που ίσως ενδείκνυται περισσότερο για όποιον θέλει το Defender για πραγματική σκληρή χρήση. Η έκδοση ισορροπεί θαυμάσια ανάμεσα στη λειτουργικότητα και την πολυτέλεια.
ΕΞΟΙΚΙΩΝΕΣΑΙ ΕΥΚΟΛΑ
Σε αντίθεση με τα μοντέλα Range Rover, το Defender διαθέτει – ευτυχώς θα λέγαμε – δύο μόνο ψηφιακές οθόνες. Μία σε ρόλο πίνακα οργάνων, με μεγάλες δυνατότητες προσαρμογής και μία στο κέντρο του ταμπλό για το σύστημα πολυμέσων και όχι μόνο. Η πρώτη δεν είναι και τόσο φιλική στο χρήστη καθώς χρειάζεται σχετική εξοικείωση μέχρι να μάθεις τις λειτουργίες της. Αντίθετα, η πλοήγηση ανάμεσα στα διαφορετικά μενού της δεύτερης είναι εύκολη υπόθεση. Συνδυάζεται μάλιστα με φυσικούς διακόπτες και δύο πολυλειτουργικούς περιστροφικούς στο τιμόνι που διευκολύνουν την επιλογή του επιθυμητού προγράμματος οδήγησης από το σύστημα Terrain Response 2.
Υπάρχει εξάλλου ειδικό πρόγραμμα για κάθε πιθανό έδαφος. Από εκεί μπορείς να μεταβάλεις το ύψος της πνευματικής ανάρτησης σε συνολική διαδρομή 145 χιλ., να μπλοκάρεις ηλεκτρονικά το κεντρικό και το πίσω διαφορικό και να ρυθμίσεις το βαθμό ολίσθησης των τροχών στην επιτάχυνση.
Στο δρόμο τώρα το Defender συμπεριφέρεται καλύτερα απ’ όσο μπορείς να φανταστείς. Ο 4κύλινδρος biturbo είναι αθόρυβος και πάντα έτοιμος για δράση, είτε του ζητήσεις ροπή χαμηλά, είτε δύναμη ψηλά. Συνεργάζεται δε άψογα με το 8τάχυτο αυτόματο κιβώτιο. Η όποια υστέρηση των turbo στο γκάζι μπορεί να είναι ανεπαίσθητη αλλά το κιβώτιο είναι πολύ ευαίσθητο και κατεβάζει υπερβολικά εύκολα ταχύτητα. Όμως όλα αυτά είναι λεπτομέρειες. Επί της ουσίας, το δίδυμο κινητήρα – κιβωτίου κινεί με μεγάλη άνεση το δυόμισι τόνων Βρετανικό αυτοκίνητο.
Η άνεση είναι φυσικά από άλλο πλανήτη αν επιχειρήσουμε μία σύγκριση με το προηγούμενο μοντέλο και υψηλού επιπέδου γενικότερα. Η καμπίνα είναι αθόρυβη καθώς ελάχιστοι αεροδυναμικοί θόρυβοι περνούν μέσα, παρότι το αμάξωμα δεν έχει και το χαμηλότερο δυνατό συντελεστή Cx. Οι αναρτήσεις από την πλευρά τους απορροφούν ικανοποιητικά κάθε ανωμαλία του δρόμου. Σε υψηλές ταχύτητες το Defender δεν πλέει όπως ένα Wrangler, ούτε «ψαρεύει» όπως μία Mercedes G Class. Στην πρώτη του πραγματική μετενσάρκωση, το Defender αποδεικνύεται ο απόλυτος χιλιομετροφάγος ενώ διατηρεί την όμορφη εκείνη αίσθηση ότι μπορείς να το οδηγήσεις οπουδήποτε, ανεξάρτητα από την κατάσταση του δρόμου. Αυτό δεν θα το απαρνιόμασταν με τίποτε. Τα μεγάλα ταξίδια, πάντως, σε άσφαλτο, χώμα ή οποιοδήποτε άλλο τερέν, είναι αναμφισβήτητα κομμάτι του dna αυτού του αυτοκινήτου.
Στο δρόμο το Defender είναι ευχάριστο και ξεκούραστο και αυτό οφείλεται και στο τιμόνι που είναι όσο γρήγορο πρέπει ενώ είναι επίσης ακριβές και προοδευτικό. Σε καθημερινή οδήγηση σε κάνει να ξεχνάς το βάρος και τις διαστάσεις του αμαξώματος αλλά θα σου τα θυμίσει στο όριο ή σε ελιγμούς αποφυγής κινδύνου. Τα ηνία αναλαμβάνει τότε το ESP με υπερβάλλοντα θα λέγαμε ζήλο για να σταθεροποιήσει το αυτοκίνητο. Η παρουσία του είναι έντονη κάθε στιγμή σε βαθμό να παρεμβαίνει κάποιες φορές στο έργο του οδηγού. Με αξιέπαινο πάντως τρόπο.
Όταν πάλι ο μέσος οδηγός αποφασίσει να βγει από την άσφαλτο αναζητώντας εκτός δρόμου περιπέτειες, θα νιώσει υπόχρεος απέναντι στα ηλεκτρονικά συστήματα του αυτοκινήτου. Συχνά, θα τον βγάλουν από δύσκολες καταστάσεις που δεν θα μπορούσε να φανταστεί από πριν. Είπαμε, το Terrain Response διαθέτει προγράμματα για όλα τα εδάφη του πλανήτη.
Επιλέγοντας το κατάλληλο και ακολουθώντας τις οδηγίες στην κεντρική οθόνη, η οδήγηση εκτός δρόμου εξελίσσεται σε παιχνίδι γα μεγάλα παιδιά. Τι θέλετε; Μεγάλες κλίσεις, κατωφέρειες που να σου κόβουν την ανάσα, πέτρες ή βράχους; Τίποτα δεν είναι αδύνατο όπως μπορείτε να δείτε σε άλλες σελίδες της δοκιμής. Μπορείτε ακόμη και να διασχίσετε ένα βαθύ ποτάμι με απόλυτη σιγουριά. Το όριο που δίνει ο κατασκευαστής είναι 90 εκ. κάτι που κανένα αυτοκίνητο παραγωγής δεν μπορεί να πλησιάσει. Και ενώ θα βρίσκεστε μέσα στο νερό θα βλέπετε σε πραγματικό χρόνο το βάθος εκείνη τη στιγμή μέσα από την οθόνη. Και αυτό είναι κάτι που εμπνέει μεγάλη εμπιστοσύνη.
Αυτό το παράδειγμα συνιστά μία ακόμη απόδειξη ότι η ψυχή και το πνεύμα του αρχέτυπου Defender παραμένει ζωντανό: μόνο που και τα δύο έχουν προσαρμοστεί στις επιταγές ενός ψηφιακού κόσμου ώστε να αντέξουν στις απαιτήσεις της τρίτης χιλιετίας ή έστω του 21ου αιώνα. Εξάλλου, οι σύγχρονες εκδοχές του Μini, του Beetle και του Fiat 500 έχουν καμία σχέση με τους προγόνους τους;
Tων Marco Perucca Orfei και Alessio Viola , Aπόδοση: Άκης Τεμπερίδης, Lexartis Φωτογραφίες: Wolfango
