Το νεότερο μέλος στην οικογένεια των premium μικρομεσαίων συναντά το παλιότερο και όπως αποδεικνύεται, τα δύο μοντέλα έχουν περισσότερα κοινά ακόμη κι από τα χρόνια που τα χωρίζουν.
Βρισκόμαστε στο 2004 και η BMW πραγματοποιεί στη Γερμανία την παρουσίαση της πρώτης γενιάς της Σειράς 1 στον Τύπο. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου, ένας δημοσιογράφος σχολιάζει τον ιδιαίτερα περιορισμένο χώρο για τους πίσω επιβάτες. Στο πρώτο άκουσμα, η απάντηση που ήρθε από το πάνελ των ανθρώπων της BMW φάνηκε απαξιωτική, δεν μπορούσε κανείς όμως να αρνηθεί πως ήταν ειλικρινής. «Δεν μας ενδιαφέρουν οι χώροι στις πίσω θέσεις»! Μέχρι που θα μπορούσες να πεις πως η φράση αυτή, αποτελούσε συμπυκνωμένη τη φιλοσοφία της γερμανικής μάρκας. Πιστή στο trademark της πίσω κίνησης και έχοντας σημαία τον fun to drive χαρακτήρα των μοντέλων της, η BMW είχε ανέκαθεν την πολυτέλεια να αδιαφορεί για την κριτική σε παραμέτρους, που άλλες μάρκες δεν θα μπορούσαν καν να διανοηθούν.
Fast forward στα τέλη του 2019 και στην 3η γενιά της Σειράς 1 που μόλις ήρθε στην αγορά. Η πίσω κίνηση αποτελεί παρελθόν και ένας προβοκατόρικος τίτλος θα μπορούσε να είναι «το κάστρο έπεσε». Είναι όντως έτσι; Μπορεί. Το βέβαιο είναι πάντως, πως πλέον οι άνθρωποι της BMW είναι πιο διαλλακτικοί στην τοποθέτησή τους σχετικά, απ’ ότι ήταν 15 χρόνια πριν. Η πίσω κίνηση προσθέτει βάρος, αφαιρεί χώρους και αποσκοπεί στη δημιουργία ενός διασκεδαστικού στην οδήγηση αυτοκινήτου.
Αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, οι εκδόσεις της Σειράς 1 που πραγματικά επωφελούνταν από την ύπαρξη πίσω κίνησης για να δώσουν στους οδηγούς τους αυτή την ξεχωριστή αίσθηση, ήταν οι κορυφαίες. Οι οποίες, τυχαίνει να ήταν και 6κύλινδρες. Πόσοι τις αγόραζαν; Ένας στους 20, σύμφωνα με την BMW. Το υπόλοιπο 95% των αγοραστών, ουσιαστικά έπρεπε να ζήσει με το έξτρα βάρος και τους μικρότερους χώρους, χωρίς την υπερστροφή ισχύος. Το ακόμη καλύτερο, είναι πως οι περισσότεροι από αυτό το 95% δεν γνώριζαν καν τον λόγο των παραχωρήσεων που καλούνταν να κάνουν, γιατί απλά δεν ήξεραν σε ποιους τροχούς γίνονταν η μετάδοση της κίνησης. Δεν το λέμε εμείς, αλλά οι Γερμανοί.
ΓΙΑ ΟΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ
Η BMW αποφάσισε λοιπόν να μεταφέρει την μετάδοση της κίνησης μπροστά και να δώσει στην πλειοψηφία των αγοραστών της Σειράς 1 τους χώρους που πάντοτε ήθελαν. Και για τους οποίους η BMW μέχρι πρότινος αδιαφορούσε. Το νέο μοντέλο, μοιράζεται το πάτωμα με τα Mini Clubman και Countryman, καθώς και τις Χ1, Χ2 και Σειρά 2 Active Tourer. Επιπλέον, η βασική έκδοση diesel που είχαμε στη διάθεσή μας, εφοδιάζεται με ένα 3κύλινδρο σύνολο 1.5 λίτρων απόδοσης 116 ίππων. Είναι σαφές πως τα μεγάλα νέα στη νέα Σειρά 1 αφορούν στα μηχανικά μέρη, καθώς αισθητικά ακολουθεί όπως αναμενόταν τα πρότυπα των υπόλοιπων μοντέλων της γκάμας.
Γυρίζοντας το βλέμμα σου από τη Σειρά 1 στο Α3, δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πως το μοντέλο της Audi μετρά 7 χρόνια στην αγορά. Εντάξει, υπήρξε ένα facelift το 2017 που περιελάμβανε κάποιες μικροαλλαγές στη μάσκα, φώτα LED πίσω, -προαιρετικά- ψηφιακό πίνακα οργάνων και νέα ονομασία των εκδόσεων (π.χ. η 1.6 TDI, έγινε 30 TDI), όμως τα βασικά παρέμειναν ίδια.
Το έργο που βλέπαμε παραδοσιακά, είναι την Audi να τοποθετείται κάπου ανάμεσα στο κορυφαίο επίπεδο άνεσης μιας Mercedes και την σπορτίφ οδική συμπεριφορά μιας BMW. Αν είσαι αυστηρός μπορείς να το ονομάσεις έλλειψη χαρακτήρα, όμως δεν είναι απαραίτητα κακό. Το Α3 ήταν ανέκαθεν ένα ολοκληρωμένο αυτοκίνητο και εξακολουθεί να είναι λίγους μόλις μήνες πριν την αντικατάστασή του. Τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, είναι σχεδόν πανομοιότυπα με εκείνα της 116d. Ο κινητήρας του αποδίδει επίσης 116 ίππους και έχει να διαχειριστεί ένα αμάξωμα εφάμιλλων διαστάσεων και βάρους. Η μόνη διαφορά, είναι πως το μοτέρ του Audi έχει επιπλέον έναν κύλινδρο και 100 κ.εκ.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΛΛΑ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΗ
Αμφότερα τα δύο γερμανικά μοντέλα χαρακτηρίζονται από υψηλή ποιότητα κατασκευής, όμως στον τομέα της τεχνολογίας και εν γένει του εξοπλισμού, η BMW αναδεικνύεται νικήτρια όπως είναι το λογικό. Είναι το πιο νέο μοντέλο όχι μόνο σε σχέση με το Α3, αλλά με ολόκληρη την κατηγορία. Επιπλέον, το αυτοκίνητο δοκιμής ήταν εξοπλισμένο με το πακέτο M Sport, που περιλαμβάνει μια σειρά από στοιχεία που αναβαθμίζουν την αισθητική και τον εξοπλισμό του, αλλά και ανεβάζει την τιμή του κατά €6.148. Σε αυτά, προσθέστε και το αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη 7 σχέσεων, συγκριτικά με το χειροκίνητο 6 σχέσεων του Audi.
Αναφορικά με την οδική συμπεριφορά, το Α3 παραμένει ένα καλοστημένο αυτοκίνητο, που δύσκολα θα προβληματίσει τον οδηγό του. Τα περιθώρια πρόσφυσης είναι πολύ υψηλά, η ποιότητα κύλισης καλή και η άνεση επίσης σε αρκετά καλό επίπεδο. Το μεγάλο ερώτημα στο αντίπαλο στρατόπεδο, είναι το κατά πόσο η μπροστινή κίνηση έχει αλλοιώσει τον χαρακτήρα της BMW. Τα είπαμε και στην αρχή. Με 116 ίππους στο δεξί σου πόδι, δύσκολα καταλαβαίνεις αν στο πάτημα του γκαζιού η αίσθηση είναι πως σε τραβάνε ή σε σπρώχνουν προς τα εμπρός. Μικρή σημασία έχει. Ακόμη κι όταν ήξερες πως η κίνηση ήταν στους πίσω τροχούς, τα ηλεκτρονικά ήταν εκεί να κόψουν οποιαδήποτε απόπειρα πλαγιολίσθησης. Άλλωστε εδώ που τα λέμε, κανείς δεν αγοράζει μια 116d για να ντριφτάρει.
Η ουσία είναι πως πλέον, δίπλα στην κορυφαία ποιότητα κύλισης, το πολύ καλό τιμόνι και το επίσης πολύ καλό κιβώτιο, έρχονται να προστεθούν και οι χώροι, που για πρώτη φορά σε μια Σειρά 1 είναι ικανοποιητικοί. Ο κινητήρας τα καταφέρνει μάλλον καλύτερα απ’ ότι αφήνουν να εννοηθεί οι προδιαγραφές του, ενώ η καλή ηχομόνωση δεν αφήνει να φτάσει στην καμπίνα ο ήχος που θα προδιδε τον τύπο καυσίμου. Και για να μην μείνει αναπάντητο το ερώτημα, η απάντηση είναι πως ακόμη και με κίνηση μπροστά, η BMW εξακολουθεί να είναι το πιο συμμετοχικό μικρομεσαίο premium.
Συγκριτικά με το Α3 είναι καλύτερη, όμως είναι και αρκετά έως πολύ ακριβότερη, ανάλογα με την έκδοση και τον εξοπλισμό. Από την άλλη πλευρά, η διαφορά πέρα από την -προφανώς- πιο σύγχρονη εικόνα της 116d, δεν είναι τέτοια που να μαρτυρά απόσταση μίας γενιάς ανάμεσα στα δύο μοντέλα. Αλλά μην γελιέστε. Το πιθανότερο είναι πως το ίδιο θα συμβαίνει και με το νέο Α3, που αναμένεται στην αγορά στο πρώτο 6μηνο του 2020.
