H απόκτηση ενός roadster με τα σήματα της Mercedes ήταν για πολλούς ένα όνειρο. Η είδηση διακοπής της παραγωγής της SLK/SLC, αποτελεί το «ρέκβιεμ για ένα όνειρο» της αυτοκίνησης.
Σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο, τα roadsters θα ήταν η πρώτη κατηγορία σε πωλήσεις και όλοι οι κατασκευαστές θα είχαν τουλάχιστον ένα τέτοιο μοντέλο στη γκάμα τους. Γιατί; Επειδή σημειολογικά η χρήση ενός τέτοιου αυτοκινήτου, συνεπάγεται απουσία άγχους, ανεμελιά και εκδρομική διάθεση. Ναι, ο χώρος αποσκευών δεν χωράει πολλά, αλλά δεν θα πας με αυτό στο IKEA. Δεν έχει χώρο για παιδικό κάθισμα, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να έχεις παιδί (μαζί σου). Θα σε δυσκολεύει περισσότερο στο μπες-βγες απ’ ότι ένα SUV, αλλά έτσι κι αλλιώς είσαι αρκετά νέος, αυτό είναι κάτι που θα σε απασχολεί αρκετά χρόνια αργότερα. Αυτό που προηγήθηκε, ήταν μέρος της περιγραφής ενός κόσμου αγγελικά πλασμένου. Και προφανώς, όχι αυτού που ζούμε.
Στον κόσμο μας, η κατηγορία των roadsters είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με τις πωλήσεις να καταγράφουν διαρκή πτώση. Κι όμως, όταν πίσω στα mid 90s η Mercedes έφερνε στην αγορά την SLK ερχόμενη να συνταχθεί με το ρεύμα που είχε ήδη δημιουργήσει το ΜΧ-5, οι προοπτικές φάνταζαν τελείως διαφορετικές. Επιπλέον, ήταν και το γεγονός ότι η Mercedes ουσιαστικά δημιούργησε την (υπο)κατηγορία των μοντέλων με hard top. Εντάξει, υπήρξαν και στο μακρινό παρελθόν μοντέλα με σκληρή ανοιγόμενη οροφή, όμως είναι αμφίβολο αν κι αυτοί που θα κάνουν τη σχετική επισήμανση θυμούνται ποια ήταν. Επί της ουσίας, η Mercedes ήταν αυτή που τα έβαλε στον χάρτη.
Στα χρόνια που ακολούθησαν την παρουσίαση της SLK, αρκετοί κατασκευαστές έφεραν στην αγορά μοντέλα με hard top. Peugeot, Renault, Nissan, Mitsubishi, Opel, ακόμη και η BMW, όλες τους παρουσίασαν τη δική τους εκδοχή μοντέλων cabrio/roadster. Και όλες τους έχουν εδώ και καιρό σταματήσει την παραγωγή τους. Μάλιστα όπως έγινε γνωστό εδώ και λίγους μήνες, το ίδιο προτίθεται να κάνει και η Mercedes με την SLC, φέρνοντας στην αγορά την έκδοση Final Edition. Α, μιας και η αναφορά στο όνομα, στην τελευταία γενιά του μικρού της roadster, η Mercedes αλλαξε το όνομα από SLK σε SLC, όμως είναι σχεδόν βέβαιο πως κανείς δεν θα τη θυμάται με το τελευταίο. Το γερμανικό μοντέλο που δικαιωματικά θα πάρει τη θέση του στο πάνθεον των all time classics, θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη όλων ως SLK.
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Με αυτά τα νέα δεδομένα, προφανώς δεν έχει και τόσο νόημα η αναφορά στο πόσο καλό αυτοκίνητο είναι ή δεν είναι η SLC 180, στο πόσο κοστίζει και τι καταφέρνει απέναντι στον ανταγωνισμό, ή στο πόσο πολύ ελαττώνεται ο χώρος αποσκευών όταν η οροφή είναι ανοιχτή. Περισσότερο νόημα έχει η αναφορά στο τι υπήρξε η SLK, η πρώτη γενιά της οποίας ήταν ένα πρωτοποριακό αυτοκίνητο, η δεύτερη γενιά υπήρξε η πιο όμορφη και ολοκληρωμένη και η τελευταία, μάλλον αυτή με το λιγότερο συναίσθημα. Παρέμεινε ελκυστική σε εμφάνιση, όμως το εσωτερικό της δείχνει εδώ και αρκετό καιρό ξεπερασμένο. Η οθόνη infotainment είναι -και δείχνει- αρκετά μικρή, ενώ τα κουμπιά στην κονσόλα είναι τόσα, που υπάρχει μέχρι και πλήρες πληκτρολόγιο τηλεφώνου. Μπροστά στο εσωτερικό ενός Audi TT, το αντίστοιχο της SLC μοιάζει να βρίσκεται μια γενιά πίσω.
Ο κινητήρας βενζίνης της SLC 180, είναι 1.6 λίτρων, 4κύλινδρος (πλέον με τόσους 3κύλινδρους πρέπει να διευκρινίζεται και αυτό), με απόδοση 156 ίππων. Συνδυάζεται με χειροκίνητο κιβώτιο 6 σχέσεων ή αυτόματο 9 σχέσεων G-Tronic, όπως στην περίπτωση του αυτοκινήτου δοκιμής. Σίγουρα ο κινητήρας δεν αποτελεί το highlight, όμως αν διατηρείς τις στροφές ψηλά πιέζοντάς τον, μπορείς να κινηθείς σβέλτα, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.
Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΟΡΟΦΗΣ
Ναι, η SLC είναι πισωκίνητη, όμως μην περιμένεις συμπεριφορά τύπου AMG. Τα περιθώρια πρόσφυσης είναι υψηλά, τα ηλεκτρονικά βοηθήματα είναι εκεί και η ισχύς δεν είναι τόσο μεγάλη έτσι κι αλλιώς. Παρ’ όλα αυτά, η εμπειρία οδήγησης της SLC έχει ξεκάθαρα θετικό πρόσημο. Πρώτα και κύρια επειδή προορίζεται για να οδηγείται ανοιχτή και αυτό από μόνο του συμβάλλει στη δημιουργία μιας μοναδικής αίσθησης. Κατά δεύτερον, επειδή η συνολική της οδική συμπεριφορά, δεν έχει κάποιο ουσιαστικό μειονέκτημα.
Δεν αποτελεί επιλογή με κριτήριο την παράμετρο fun to drive, αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα που έχει απαντηθεί αναφορικά με τα μοντέλα (όχι συγκεκριμένες εκδόσεις) της κατηγορίας, καθώς η παραπάνω διαπίστωση αποτελεί τον κανόνα. Όπως συμβαίνει με όλα τις περισσότερες Mercedes, έτσι και η SLC 180 διαθέτει προγράμματα οδήγησης που προσαρμόζουν τη λειτουργία κινητήρα/κιβωτίου, αλλά δεν είναι αρκετά για να αλλάξουν τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου από cruiser σε sport. Εδώ που τα λέμε, δεν θα είχε και νόημα.
Με τιμή που ξεκινά κοντά στις 50.000 ευρώ και την επιδημία των SUV να κατακλύζει την αγορά, η επιβίωση ενός roadster μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι, ακόμη κι αν έχει στο αμάξωμά του ένα από τα logo με το υψηλότερο πρεστίζ στην αγορά. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, είναι αμφίβολο αν θα βλέπουμε κάποιες στο δρόμο. Αυτό που είναι βέβαιο, είναι πως θα βλέπουμε αρκετές SLK να μας θυμίζουν πως έστω και για λίγο, η κατηγορία των ανοιχτών αυτοκινήτων με σκληρή οροφή, γνώριζε άνθηση. Και ποιος ξέρει; ίσως κάποτε επιστρέψει η κανονικότητα και στην αγορά αυτοκινήτου.
