Την έξτρα ώθηση στις αποδόσεις των κινητήρων εσωτερικής καύσης την έδωσαν οι υπερσυμπιεστές – Turbo. H Renault ήταν ο πρώτος κατασκευαστής που κατέβασε στο πρωτάθλημα Formula 1, μονοθέσιο με κινητήρα Turbo κερδίζοντας το γαλλικό Grand Prix του 1979.
Όμως και στα μοντέλα μαζικής παραγωγής της εποχής, η Renault επένδυσε πολλά στην υπερτροφοδότηση. Μερικά από αυτά, τα οδηγήσαμε προσφάτως επί γαλλικού εδάφους, αποτίοντας τον θαυμασμό μας – τρόπον τινά – για τα 40 χρόνια συμπόρευσης της Renault, με την τεχνολογία Turbo
Υπάρχουν πολλές καλές ιστορίες που μπορείς να βάλεις σε ένα βιβλίο για την εξέλιξη της αυτοκίνησης. Μία από αυτές ανήκει και στην Renault όταν πριν από τέσσερις δεκαετίες «επέβαλε» το Turbo στους αγώνες της Formula 1. Η τεχνολογία των αγώνων μεταλαμπαδεύεται στα αυτοκίνητά μας κι έτσι δουλεύει, αναπαράγεται και εξελίσσεται το σύστημα.
Σαράντα χρόνια πριν, ήρθε η πρώτη νίκη μονοθέσιου της Renault στην Formula 1 με κινητήρα Turbo και πιλότο τον Γάλλο Jean-Pierre Jabouille. Ωστόσο η συμμετοχή της εταιρείας στην F1 με το μονοθέσιο Renault F1 RS 10 που είχε Turbo κινητήρα 1,5 λίτρων (στα τέλη των seventies τα περισσότερα μονοθέσια είχα 3λιτρους ατμοσφαιρικούς κινητήρες) ξεκίνησε με πολλές αποτυχίες το 1977 για να κερδίσει δύο χρόνια μετά το γαλλικό Grand Prix για πρώτη φορά με αυτή την τεχνολογία.
Η συνέχεια είναι λίγο έως πολύ γνωστή, με την Renault να φέρνει την τεχνολογία υπερτροφοδότησης στα αυτοκίνητα παραγωγής της επόμενης δεκαετίας (’80) παρουσιάζοντας τις σειρές R5, R9, R11, R18, R21, Safrane και Fuego με το logo Turbo πάνω τους, ως συνοδευτικό των κορυφαίων εκδόσεων σε ότι αφορά την απόδοση και τις επιδόσεις. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη όπου και ο ανταγωνισμός επένδυσε στους κινητήρες Turbo μέχρι τα μέσα των nineties (’90), οπότε την σκυτάλη πήραν τα 16βάλβιδα/πολυβάλβιδα μοτέρ όπου έγιναν κυρίαρχη τάση σε μοντέλα GTi, για πολλές εταιρείες. Στις μέρες μας, ωστόσο, οι βενζινοκινητήρες Turbo θριαμβεύουν και πάλι, σε μικρούς κινητήρες που φέρουν εξελιγμένα συστήματα τροφοδοσίας καυσίμου.
Επιστροφή στην Renault και στο ορόσημο των 40 χρόνων από την πρώτη νίκη στην Formula 1 με μονονοθέσιο Turbo, με την εταιρεία από τότε να έχει διαγράψει μία λαμπρή πορεία στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Έχει κατακτήσει δύο πρωταθλήματα κατασκευαστών και δώδεκα πρωταθλήματα ως προμηθευτής κινητήρων σε διάφορες ομάδες. Καλή ανταμοιβή για έναν κατασκευαστή που έχει επενδύσει τόσα πολλά στην Formula 1.
Ειδικά διασκευασμένο Renault 20 για τις ανάγκες του αγώνα αντοχής Paris-Dakar. To συγκεκριμένο μοντέλο συμμετείχε στον αγώνα του 1981 όμως η νίκη ήρθε ένα χρόνο αργότερα με πλήρωμα τους αδελφούς Marreau. Το μοντέλο εφοδιαζόταν με τον κινητήρα 1.565 κ.εκ. του Renault 18 Turbo με ισχύ 110 ίππων και είχε πολλές μετατροπές στις αναρτήσεις, στο σύστημα εξαγωγής αλλά και στο ντεπόζιτο που ήταν χωρητικότητας 200 λίτρων.
Με το Renault 5 Turbo, o Jean Ragnotti κέρδισε το 49ο ράλι του Μόντε Κάρλο το 1981. Το μοντέλο φορούσε έναν κινητήρα 1.397 κ.εκ. όπου μέσω ενός υπερτροφοδότη T3 Garrett παρήγαγε ισχύ 160 ίππων στους πίσω τροχούς. Ο συγκεκριμένος συνδυασμός συμμετείχε σε πολλούς αγώνες ενώ αποτέλεσε και το εφαλτήριο για μία ισχυρή μποσθιοκίνητη έκδοση παραγωγής του Renault 5 Turbo.
Ευρύτερα γνωστό και στην Ελλάδα, το Renault 5 GT Turbo του 1985 ήταν το όνειρο κάθε νέου εκείνης της εποχής. Εφοδιαζόταν με τον υπερσυμπιεστή Garrett T2 από το Renault 11 Turbo με την ισχύ να βρίσκεται στους 115 ίππους και την τελική ταχύτητα να προσεγγίζει τα 200 χλμ./ώρα.
Ένα από τα πιο ιδιαίτερα σπορ μοντέλα της Renault, το Fuego, απέκτησε Turbo κινητήρα στις αρχές της δεκαετίας των eighties χρησιμοποιώντας το ίδιο συνδυασμό με αυτόν του Renault 18 Turbo – κινητήρας 1.565 κ.εκ. με Garrett T3 υπερσυμπιεστή. Η απόδοση έφθανε τους 132 ίππους με το Fuego Turbo να επιτάχυνε από στάση σε 100 χλμ./ώρα σε 9,5’’ και να ανέπτυσσε τελική ταχύτητα 200 χλμ./ώρα.
To δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του ’80, η Renault επέκτεινε την τεχνολογία Turbo σε όλη τη γκάμα μοντέλων της. Η κορυφαία σειρά Renault 21 απέκτησε έκδοση Turbo με τον πρώτο υπερσυμπιεστή Garrett T3 που είχε υδρόψυξη και ελεγχόταν ηλεκτρονικά προσαρμοσμένο πάνω σε έναν δίλιτρο κινητήρα που απέδιδε 175 ίππους (162 ίππους η καταλυτική έκδοση) και ροπή 270 Nm στις 3.000 σ.α.λ. Η τελική ταχύτητα του μοντέλου ήταν στα 227 χλμ./ώρα. Στους αγώνες, μία διασκευασμένη έκδοση του Renault 21 Turbo με 430 ίππους και οδηγό τον Jean Ragnotti κέρδισε το γαλλικό πρωτάθλημα αυτοκινήτων τουρισμού του 1987.
Αυτό είναι το πιο αποδοτικό μοντέλο που έχει παρουσιάσει στην ιστορία της η Renault. Πρόκειται για το κορυφαίο – από πλευράς επιδόσεων – Megane R.S. Trophy R που πραγματοποίησε ρεκόρ στην πίστα 20,6 χλμ. του Nordschleife με χρόνο 07’40’’100. Με εξάτμιση Akrapovic, φρένα Brembo, αναρτήσεις Öhlins/Sabelt και ελαστικά Bridgestone, το κορυφαίο Megane είναι έτοιμο για δράση στις πίστες έχοντας ως σύμμαχο έναν κινητήρα 300 ίππων.
