Μία street gallery με έργα τέχνης παντός τύπου, έχει στήσει ένας ιδιοκτήτης βενζινάδικου – περιμετρικά του χώρου -, στην Ορμύλια Χαλκιδικής.
Ένα από τα πιο ιδιαιτέρα πρατήρια καυσίμων στη χώρα έχει δημιουργηθεί στην Ορμύλια Χαλκιδικής, όπου δεκάδες έργα τέχνης από «σκουπίδια», γυάλινα μπουκάλια, χάλκινα κέρματα του ευρώ και λάστιχα από αυτοκίνητα, ποδήλατα και τρακτέρ ομορφαίνουν τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και το εσωτερικό του καταστήματος.
«Ξεκίνησα να φτιάχνω τέτοιες κατασκευές πριν 15 χρόνια, όταν απέκτησα δηλαδή, το συγκεκριμένο πρατήριο καυσίμων στη Χαλκιδική. Αρχικά, έφτιαχνα διάφορες κατασκευές από παλιά πράγματα που έβρισκα και μετά το εξέλιξα. Ξεκίνησα μ’ ένα σπίτι και μετέπειτα άρχισα να φτιάχνω έργα τέχνης από λάστιχα, διότι ο γαμπρός μου έχει κατάστημα ελαστικών και αντί να πετάει τα παλιά λάστιχα στα σκουπίδια, τα έπαιρνα εγώ και τα έφτιαχνα» τονίζει στο GRTimes.gr ο ιδιοκτήτης του βενζινάδικου, Γιάννης Βέκης.
Ο κ. Βέκης όπως θα δείτε στις φωτογραφίες του GRTimes.gr έχει δημιουργήσει από λάστιχα τρακτέρ και αυτοκινήτων κροκόδειλους, σκύλους, δράκους, πελαργούς, διάφορα έντομα, όπως ένα μυρμήγκι 70 πόντων που έγινε από λάστιχο ποδηλάτου, ελέφαντες, μία γέφυρα και ένα κάστρο από ξύλο, κατασκευές από κέρματα, αλλά κι έναν μεγάλο ανεμόμυλο 3×2 μέτρων από γυάλινα μπουκάλια, όπου βρίσκεται στην είσοδο του πρατηρίου και αναπαριστά τον διατηρητέο ανεμόμυλο της Ορμύλιας.
Ο ανεμόμυλος από μπουκάλια
«Ο ανεμόμυλος είναι φτιαγμένος εξ ολοκλήρου από 2.000 γυάλινα μπουκάλια, ωστόσο τα πιο δύσκολα πράγματα που έχω κατασκευάσει είναι αυτά με το λάστιχο, διότι έχουν μέσα «συρματάκια», με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να τα διαμορφώσω όπως θέλω κι έτσι να πρέπει να κοπούν μόνο με τροχό» προσθέτει o Γιάννης Βέκης.
Τα περισσότερα από τα έργα τέχνης, έχουν τοποθετηθεί περιμετρικά του βενζινάδικου, σε διάφορα σημεία του σπιτιού του, ενώ στο εσωτερικό της επιχείρησης υπάρχουν μόνο τα ξύλινα, ώστε να μην φθαρούν από τις καιρικές συνθήκες.
Τέλος, ο ίδιος λέει πως χρειάζεται περίπου δύο ημέρες για να φτιάξει κάποιο από τα έργα τέχνης που κοσμούν την επιχείρησή του, ενώ συμπληρώνει ότι σε αυτή την προσπάθεια αρωγός είναι και οι συνδημότες του, οι οποίοι γνωρίζουν την αγάπη του για τις χειροτεχνίες.
«Ο κόσμος στην περιοχή μου ξέρει ότι μαζεύω άχρηστα αντικείμενα και γενικώς ότι καταλήγει στα σκουπίδια, οπότε γι’ αυτό μου τα φέρνει, προκειμένου να μην καταλήξουν εκεί. Αν και γκρινιάζει η γυναίκα μου, εγώ συνεχίζω να τα μαζεύω και να φτιάχνω έργα που μου αρέσουν».
