Ο μέσος όρος των αυτοκινήτων στην Μ. Βρετανία παραμένει παρκαρισμένος το 96% του χρόνου. Αν για κάποιο λόγο, αυτά τα αυτοκίνητα ήταν ηλεκτρικά και είχαν συλλέκτες ηλιακής ενέργειας δεν θα χρειάζονταν να φορτιστούν και θα πραγματοποιούσαν όλες ή τις περισσότερες μετακινήσεις τους αποκλειστικά με την ηλιακή ενέργεια χωρίς κόστος, χωρίς εκπομπές και χωρίς επιπλέον χρεώσεις ενέργειας.
Η ιδέα των ηλιακών αυτοκινήτων είναι σίγουρα πρωτότυπη και δελεαστική. Όμως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η αποτελεσματικότητα και το κόστος των σημερινών ηλιακών συλλεκτών δεν αρκεί για να αποθηκεύσει αρκετή ενέργεια. Ωστόσο, τα πιθανά οφέλη των αυτοκινήτων με ηλιακή ενέργεια είναι ξεκάθαρα, καθώς ο ήλιος είναι μια άφθονη πηγή καθαρής και δωρεάν ενέργειας.
Με την τρέχουσα τεχνολογία, χρειάζονται πολλά ηλιακά πάνελ για να παραχθεί αρκετή ηλεκτρική ενέργεια, προκειμένου να τροφοδοτήσετε ένα αυτοκίνητο. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, Alastair Buckley εξηγεί πως για ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο που οδηγεί με μέση ισχύ ας πούμε 30 kW, θα χρειαστείτε ένα σύστημα 30 kWp με εμβαδόν τουλάχιστον 120 τετραγωνικών μέτρων. Αυτό δεν είναι εφικτό, ούτε εφαρμόσιμο, αφού ένα αυτοκίνητο έχει περίπου 8 ή 9 τετραγωνικά μέτρα εκ των οποίων μπορούν να καλυφθούν με πάνελ στο 60-80% της συνολικής επιφάνειας. Όπως αναφέρει υπάρχουν και μια σειρά από άλλες μεταβλητές. Για παράδειγμα η γωνία του ήλιου, η ηλιοφάνεια και η δυνατότητα συλλογής του συλλέκτη, που πρέπει να επιλυθούν.
Οι ηλιακοί συλλέκτες που καλύπτουν ολόκληρη την επιφάνεια του αμαξώματος ενός αυτοκινήτου θα μπορούσαν να παράγουν 1-2 kW στη μέγιστη ισχύ, αναφέρει ο καθηγητής Buckley που ουσιαστικά φθάνει μόνο για την λειτουργία ενός A/C. Ακόμη και αυτό αυξάνει κατά λίγα χιλιόμετρα την αυτονομία ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Σύμφωνα με υπολογισμούς θα χρειαζόταν, ίσως, περίπου μία εβδομάδα (περίπου 7 kWh ανά ημέρα ηλιακής ενέργειας) για να φορτιστεί πλήρως ένα αυτοκίνητο 60 kWh το καλοκαίρι. Αν γίνονταν αυτό το ετήσιο κόστος λειτουργίας ενός EV για οδήγηση στην πόλη θα μπορούσε να μειωθεί ίσως στο 20-30% του κόστους φόρτισης με τη σύνδεση στην πρίζα.
Η ηλιακή τεχνολογία πρέπει να εξελιχθεί, ώστε τα πάνελ να μπορούν να ενσωματωθούν σε μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένου του γυαλιού και να παραμείνουν ανθεκτικά στις συγκρούσεις και να λειτουργούν αποτελεσματικά σε μια σειρά από καιρικές συνθήκες, ενώ πρέπει να γίνουν και φθηνότερα. Το σίγουρο είναι ότι η τεχνολογία ηλιακών κυψελών βελτιώνεται συνεχώς.
Πολύ σύντομα θα υπάρξει ενσωμάτωση φωτοβολταϊκών συσκευών με ανθρακονήματα, με υλικά που σήμερα τα συναντάμε στην αεροναυπηγική. Από την άλλη, ο καθηγητής David Lidzey της ομάδας Electronic and Photonic Molecular Materials του Πανεπιστημίου Σέλφιντ αναφέρει ότι «η τεχνολογία θα μειώσει τη μάζα ενός οχήματος ενώ παράλληλα θα παράγει ηλεκτρική ενέργεια για την οδήγησή του, ενισχύοντας την αναλογία ισχύος προς βάρος». Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη για άλλα προηγμένα υλικά που μπορούν να αυξήσουν την απόδοση και να μειώσουν το βάρος των ηλιακών κυψελών. Ενώ η τυπική απόδοση των ηλιακών κυψελών που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι περίπου 20% μπορούν να χρησιμοποιηθούν προηγμένες κυψέλες που χρησιμοποιούνται σε διαστημόπλοια και δορυφόρους, ανεβάζοντας το ποσοστό στο 45%.
Μια τεχνολογία που αν δεν μπορέσει να αποτελέσει κύρια παροχή ενέργειας στο μέλλον, σίγουρα θα συμβάλει αποφασιστικά στην ενίσχυση της ηλεκτρικής ενέργειας που έχει αποθηκευμένη ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο.
