Με άλλα λόγια, η χρησιμοποιημένη άσφαλτος δεν είναι για πέταμα. Από τα υλικά ενός παλιού δρόμου μπορούμε να φτιάξουμε ένα νέο οδόστρωμα, μέσα από τις κατάλληλες διεργασίες. Καλό είναι να διαβάσουν αυτό το άρθρο, άνθρωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μήπως από έναν παλιό δρόμο μπορούμε να φτιάξουμε έναν άλλο; Δεν είναι ρητορικό το ερώτημα, αλλά πρακτικό και άπτεται της ανακύκλωσης της ασφάλτου. Αυτό το μίγμα πίσσας, χαλικιών, άμμου και ασφαλτούχου ασβεστόλιθου, από το οποίο φτιάχνονται οι δρόμοι όλου του κόσμου, είναι ανακυκλώσιμο σε ποσοστό 100%.
Κατά τη διάρκεια της απολέπισης μίας στρώσης ασφάλτου, το υλικό μπορεί να συνθλιβεί, να αλεθεί και να επαναχρησιμοποιηθεί, ακόμη και επί τόπου, εν θερμώ ή εν ψυχρώ. Σκεφτείτε ότι στην Ευρώπη υπάρχουν 5,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα οδικού δικτύου. Φανταστείτε λοιπόν πόσες πρώτες ύλες και χρήματα θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν με τέτοιες μεθόδους ανακύκλωσης. Στην Ιταλία, το 2023 επαναχρησιμοποιήθηκε μόνο το 60% της αλεσμένης ασφάλτου που προέκυψε από παλαιές στρώσεις. Από το υπόλοιπο 40%, μόνο ένα μικρό μέρος χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή αδρανών υλικών ή ασφάλτου εν ψυχρώ. Το μεγαλύτερο μέρος της ανακυκλωμένης ασφάλτου επαναθερμαίνεται. Το παραπάνω ποσοστό συνιστά αύξηση μόλις 2% σε σχέση με το 2021, ενώ η μέση επανάχρηση στην Ευρώπη είναι 68%. Στον τομέα πρωτοστατούν χώρες όπως η Ολλανδία (90%), η Γερμανία (85%) και η Γαλλία 77%), όμως ηγετική θέση κατέχουν οι ΗΠΑ με 95%.
Σύμφωνα με ανάλυση του ιταλικού συνδικάτου δρόμων και ασφάλτων SITEB, στη γείτονα χώρα το 30% των νέων οδοστρωμάτων είναι αλεσμένη και επαναχρησιμοποιημένη παλιά άσφαλτος. Το ποσοστό αυτό ήταν 25% το 2018 και μόλις 20% το 2014. Όμως η περαιτέρω αύξηση είναι μεγάλη υπόθεση. «Στην Ιταλία υπάρχουν δύο περιορισμοί. Από τη μία, οι προδιαγραφές των δημοπρατήσεων έργων περιορίζουν τη χρήση αλεσμένης ασφάλτου στο 20-30%. Από την άλλη, οι παραγωγοί που ενθαρρύνουν πράσινες προμήθειες δημόσιων έργων δεν επιβραβεύονται», μας λέει ο Πρόεδρος της SITEB, Alessandro Pesaresi. Τέτοιοι περιορισμοί απουσιάζουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και γι’ αυτό ο ίδιος ζητά «μία αναθεώρηση των κανονισμών προστασίας του περιβάλλοντος και των έργων, η οποία όμως να είναι προσανατολισμένη και στην αποτελεσματική διαχείριση της αλεσμένης ασφάλτου». Και αυτό επειδή τα μπάζα κοστίζουν, ενώ η ανακύκλωση συμφέρει. Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία, η χρήση 30% αλεσμένης ασφάλτου στους 35 εκατομμύρια τόνους ασφαλτικής μαστίχας που παράχθηκε στην Ιταλία το 2023, εξοικονόμησε 440 εκατομμύρια ευρώ, 10 εκατομμύρια τόνους αδρανών υλικών και 420.000 τόνους «παρθένας» πίσσας. Αν το ποσοστό μπορούσε να αυξηθεί στο 50%, θα μιλούσαμε για εξοικονόμηση 735 εκατομμυρίων ευρώ, 17,5 εκατομμυρίων τόνων αδρανών και 700.000 τόνων καθαρής πίσσας.
Όμως η ανακύκλωση της ασφάλτου δε σταματά εδώ. «Η χρησιμοποίηση της αλεσμένης ασφάλτου για οδικό υπόστρωμα συνιστά μία θαυμάσια ευκαιρία, όμως σύντομα θα είναι δυνατή και η χρησιμοποίηση των υλικών που προκύπτουν από την ανακύκλωση ελαστικών», μας λέει ο Giuliano Maddalena – Διευθύνων Σύμβουλος της SAFE, ενός ιταλικού κόμβου κοινοπραξιών στον τομέα κυκλικής οικονομίας. «Είναι μία καινοτόμα λύση στην οποία εργάζεται η κοινοπραξία μας Pneulife μαζί με το Πολυτεχνείο του Μιλάνου. Μία έρευνα στην οποία στηρίζουμε πολλά, διότι σήμερα οι ευκαιρίες ανακύκλωσης ελαστικών είναι περιορισμένες, παρότι αποτελούν πολύτιμες πηγές». Ορίστε λοιπόν πώς δύο διαβόητα μαύρα υλικά της εποχής του πετρελαίου, μετατρέπονται σε «πράσινες» πηγές.
Όλες οι ειδήσεις
Οδηγούμε το νέο Skoda Superb: Υπέροχο όπως πάντα!
Alfa Romeo Sprint: Από το νεκροταφείο του Group B στα σαλόνια!
