Από το 2012 που πρωτοπαρουσιάστηκαν τα «ομόσταυλα» Toyota GT86 και Subaru BRZ, οι εντυπώσεις ξεκίνησαν από διθύραμβοι, προχώρησαν σε γκρίνιες και μεταλλάχθηκαν ξανά σε επαίνους με την άφιξη του GR86. Όμως η βάση είναι ίδια.
Η Toyota με το GT86 είχε προβάλλει την ουσία της οδήγησης. Πίσω κίνηση, σύνδεση με τα δρώμενα, συμμετοχικότητα. Έστω κι αν όντως υπήρχε η αίσθηση πως το αυτό σασί θα μπορούσε με άνεση να διαχειριστεί επιπλέον ισχύ. Το «φάρμακο» ήρθε με το εικονιζόμενο GR86. Όμως η βάση είναι η ίδια.
Το GT86 ήταν το θεμέλιο το σωστό. Καλά ζυγισμένο coupe, χαμηλά τοποθετημένος κινητήρας (λόγω της επίπεδης διάταξης με κληρονομιά από τη Subaru), πίσω κίνηση, χειροκίνητο κιβώτιο, μπλοκέ διαφορικό και μία από τις καλύτερες σε αίσθηση ηλεκτρικές κρεμαγιέρες.
Ακόμα και η επιλογή των στενών ελαστικών ήταν μία θαρραλέα επιλογή των μηχανικών και επιτελικών της Toyota.
Σκοπό είχε να μάθει το ενδιαφερόμενο κοινό πως η υπερβολική πρόσφυση «σκοτώνει» το fun. Άντε τώρα να το εξηγήσεις αυτό σε κόσμο που βάζει 20άρη τροχό σε υπερμίνι.
Το GT86 διέθετε, επίσης, και ένα ενδιαφέρον σχήμα σε μία μοναδική πλατφόρμα. Σημειώστε το τελευταίο.
Είναι τελείως διαφορετικό να προσφέρεις μία παραλλαγή ενός κοινού σασί που κατασκευάζεται σε ένα σωρό εκδόσεις και τελείως άλλο να μπαίνεις στη διαδικασία ενός μοναδικού πλαισίου που δε «βγαίνει» από 1000 κυβικά μέχρι τρίλιτρο.
Διαβάστε τη συνέχεια στο 4drivers.gr πατώντας εδώ.
Όλες οι ειδήσεις
Ferrari 12 Cilindri: Δωδεκακύλινδρη όνομα και πράμα!
