Φώτης Ραΐσης
Ο κόσμος δεν είναι εξαρτημένος από το πετρέλαιο αλλά από τον ηλεκτρισμό.
Στο σπίτι, στη δουλειά αλλά και στις μετακινήσεις μας, η ηλεκτρική ενέργεια κυριαρχεί. Στην αυτοκίνηση πρωτοεμφανίστηκε πριν από 120 χρόνια, τότε που τα ηλεκτρικά οχήματα που κυκλοφορούσαν ήταν περισσότερα από το αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης. Ήταν καθαρά, αθόρυβα και δεν απαιτούσαν εξεζητημένη συντήρηση. Όμως δεν επικράτησαν στους δρόμους, σε μια εποχή όπου και η τεχνολογία δεν τα ευνόησε.
Το όχημα με τεχνολογία κινητήρα εσωτερικής καύσης εδραιώθηκε διότι το πετρέλαιο ήταν μια φθηνή πηγή ενέργειας και λόγω της ευρηματικότητας κάποιων πρωτοπόρων της εποχής, όπως ο Henry Ford, που τα ενέταξαν στη μαζική παραγωγή μειώνοντας το κόστος τους. Το 1920, ο κινητήρας εσωτερικής καύσης είχε κερδίσει κατά κράτος τον ηλεκτροκινητήρα στην αυτοκίνηση. Έπρεπε να περάσει μισός αιώνας για να βρεθεί η ανθρωπότητα μπροστά στην πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας ’70 αλλά και να παραδεχθεί το μέγεθος του προβλήματος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Για κάθε 5 λίτρα βενζίνης που καίει ένα αυτοκίνητο προσθέτουμε στην ατμόσφαιρα 9 κιλά διοξειδίου του άνθρακα (CO2), δράση που επιτείνει το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Το πρόβλημα γιγαντώθηκε τις αμέσως επόμενες δεκαετίες, λόγω και της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού και την ανάλογης αύξησης των πωλήσεων αυτοκινήτων, μολονότι στο παιχνίδι της τεχνολογίας μπήκαν οι καταλύτες και τα φίλτρα συγκράτησης μικροσωματιδίων. Κάποιες απόπειρες μαζικής παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων στις αρχές του 21ου αιώνα στέφθηκαν με αποτυχία όμως αποτέλεσαν το εφαλτήριο για την δημιουργία υβριδικών μοντέλων – εσχάτως μετεξελίχθηκαν σε επαναφορτιζόμενα υβριδικά – που αποτέλεσαν μια αξιόλογη βάση εκκίνησης για την τεχνολογία των ηλεκτρικών οχημάτων, όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Ηλεκτρικά οχήματα μηδενικών ρύπων, πλήρως λειτουργικά και ευρύχωρα με συσσωρευτές ιόντων λιθίου και εντυπωσιακές επιδόσεις που πλέον προβάλλουν αυτονομίες άνω των 350 χλμ. ανά φόρτιση.
Σήμερα, ο μισός πληθυσμός της γης κατοικεί και δουλεύει σε πόλεις και κωμοπόλεις. Το 2050 αναμένεται αυτό το ποσοστό να εκτιναχθεί στο 68%. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, οι αστικές περιοχές, που βρίσκονται στο επίκεντρο της μεγαλύτερης οικονομικής δραστηριότητας, αντιπροσωπεύουν το 64% της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας και ευθύνονται για το 70% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Η μείωση των αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων των πόλεων αποτελεί καθήκον και ευθύνη όλων μας και εάν επιτευχθεί είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν τεράστια οφέλη. Σε όλο τον κόσμο, έξυπνες και ενεργειακά αποδοτικές τεχνολογίες χαμηλού αποτυπώματος σε άνθρακα έχουν ήδη αναπτυχθεί για να μειώσουν σημαντικά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πόλεων. Μια έξυπνη πόλη είναι ένα συνεχώς εξελισσόμενο οικοσύστημα, που δίνει τη δυνατότητα στα άτομα να ζουν, να εργάζονται και να μετακινούνται με ασφαλέστερο, πιο έξυπνο και πιο βιώσιμο τρόπο. Ως εκ τούτου, η διεύρυνση και τελικώς επικράτηση της ηλεκτροκίνησης αποτελεί μονόδρομο για ένα καθαρό περιβάλλον αρκεί η ενέργεια να προέρχεται και αυτή από ανανεώσιμες πηγές.
