Των Roberto Boni, Roberto Lo Vecchio και Andrea Stassano Απόδοση: Νίκος Μαρινόπουλος
Ο πρόεδρος της Toyota δεν κρατήθηκε. Η ανεξέλεγκτη βιασύνη προς την ηλεκτρική ενέργεια θα βάλει φωτιά στην ίδια τη βιομηχανία. Ο διευθύνων σύμβουλος της Stellantis, ο Tavares, υπενθύμισε στις κυβερνήσεις ότι δίχως τις επιδοτήσεις, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι απρόσιτα (οικονομικά) για τη μεσαία τάξη. Κατά πόσο είναι σωστές αυτές οι απόψεις; Ως συνήθως, τις «δοκιμάζουμε» στην πράξη.
Από τη μία πλευρά, σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές πιέζουν σκληρά για τη μετάβαση στην ηλεκτρική εποχή του αυτοκινήτου. Για την κατάκτηση του Έβερεστ της ηλεκτροκίνησης, όπως τόσοι πολλοί σέρπα έκαναν στο παρελθόν. Τα διάφορα νέα μοντέλα, σαν και τα οποία δεν έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, μοιάζουν με τα διαφορετικά μονοπάτια που οδηγούν στην κορυφή, πάντα με σεβασμό προς το περιβάλλον. Από την άλλη πλευρά, ένα από τα ισχυρότερα στελέχη της αυτοκινητοβιομηχανίας, ο επικεφαλής της Toyota Akio Toyoda, δεν μπόρεσε να κρατηθεί άλλο κι έσπασε τη σιωπή του.
ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ
Ο επικεφαλής του ιαπωνικού κολοσσού, σε μία έκρηξη ειλικρίνειας («τα ηλεκτρικά οχήματα είναι υπερτιμημένα»), εκδήλωσε όλη την εχθρότητά του όχι προς την τεχνολογία των μηδενικών εκπομπών (την οποία υποστηρίζει η εταιρεία του), αλλά προς τη βιασύνη για την ταχύτατη μετάβαση στην ηλεκτρική εποχή. Μια βιασύνη, η οποία είναι σε θέση να οδηγήσει την ιαπωνική και κατ’ επέκταση την παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία στην κατάρρευση. Ο λόγος είναι ότι η αυτοκινητοβιομηχανία είναι ακόμα συνδεδεμένη με τις παραδοσιακές διαδικασίες παραγωγής. Εάν κάτι τέτοιο συμβεί, οι επιπτώσεις στην απασχόληση θα είναι τεράστιες. Ο Toyoda δεν μασάει τα λόγια του, καθώς δεν διστάζει ν’ αναφέρει ότι «όταν οι πολιτικοί αποφασίζουν να μας «απελευθερώσουν» από τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα, καταλαβαίνουν άραγε τι πραγματικά σημαίνει αυτό;». Με αφορμή την πρόθεση της ιαπωνικής κυβέρνησης ν’ απαγορεύσει την πώληση βενζινοκίνητων αυτοκινήτων από το 2035, ο Toyoda την προειδοποιεί ότι δεν εκτιμά πλήρως τις αρνητικές συνέπειες αυτής της απόφασης στο σύστημα παραγωγής, στους καταναλωτές (λόγω την υψηλών τιμών των ηλεκτρικών αυτοκινήτων) και στο περιβάλλον (τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν εκπέμπουν μεν διοξείδιο του άνθρακα κατά την κίνησή τους, λαμβάνοντας όμως υπόψιν τον κύκλο ζωής τους, σαφώς και ευθύνονται για εκπομπές ρύπων).
Βέβαια, ο Toyoda είναι επικεφαλής μιας εταιρείας που έχει στοιχηματίσει σχεδόν τα πάντα στα υβριδικά αυτοκίνητα. Αν και σχεδιάζει να προσθέσει ορισμένα ηλεκτρικά αυτοκίνητα στη γκάμα της από τη φετινή χρονιά, μεσοπρόθεσμα θα συνεχίσει να βασίζεται κυρίως στα υβριδικά μοντέλα, με μία γκάμα που είναι ήδη σύμφωνη με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους ρύπους. Είναι, λοιπόν, φυσιολογικό να μην ασπάζεται την ξέφρενη πορεία προς την αμιγώς ηλεκτρική κίνηση. Ο Ιάπωνας δεν είναι ο μόνος που εκφράζει τον προβληματισμό του. Ο Carlos Tavares, διευθύνων σύμβουλος της Stellantis, εξέφρασε τη δική του άποψη πάνω στο θέμα. «Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να πάρουν αποφάσεις, γιατί με τις υπάρχουσες λύσεις (εννοώντας τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και το κόστος τους), η μεσαία τάξη δεν είναι σε θέση να πληρώσει το λογαριασμό». Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι πέρα από τις όποιες υποκειμενικές απόψεις, τίθεται και ένα πραγματικό ζήτημα επάρκειας (ηλεκτρικής ενέργειας) σε γενικό επίπεδο. Ένα ζήτημα που θα πρέπει να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση. Έχει δίκιο ή άδικο ο επικεφαλής της Toyota;
