Tου Carlo Bellati, Aπόδοση: Άκης Τεμπερίδης, Lexartis
Ένα αυτοκινητάκι αποκλειστικά για την πόλη το οποίο στην γείτονα χώρα μπορεί να οδηγήσει και ένας 14χρονος με δίπλωμα ελαφρού τετράτροχου. Με χαμηλή τιμή ώστε να είναι προσιτό σε όλους, παρότι διαθέτει κάποιες πραγματικά καινοτόμες ιδέες.
Θα ταίριαζε απόλυτα σε μία σειρά καρτούν όπως το Futurama. Στον πραγματικό κόσμο, και συγκεκριμένα στο Μιλάνο όπου το οδηγήσαμε, το ηλεκτρικό Ami τραβάει τα βλέμματα περισσότερο και από Ferrari. Προφέρετέ το παρακαλώ «Αμί», όπως είναι ο φίλος στα γαλλικά. Κορίτσια με τα κινητά τους να το τραβάνε φωτογραφίες, οδηγοί να μας χαιρετούν στα φανάρια και όλοι να ζητούν πληροφορίες. Α, και κάποιοι βιαστικοί Μιλανέζοι να δυσφορούν όταν πηγαίναμε αργά στην περιφερειακή. Σίγουρα, 45 χλμ./ώρα τελική ταχύτητα είναι λίγα αλλά ας μην ξεχνάμε ότι το όριο στην πόλη δεν ξεπερνά τα 50. Επίσης, είναι περιορισμένη βάση νόμου – όπως και η ισχύς και το βάρος – για να μπορεί να πάρει πιστοποίηση ως ελαφρύ τετράτροχο και να μπορεί αν το οδηγεί νόμιμα και ένα 14χρονος Ιταλός. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα κόστιζε ιδιαίτερα στους Γάλλους να του χαρίσουν λίγο μεγαλύτερη τελική, καθώς τα μηχανικά του μέρη θα την άντεχαν, ωστόσο αυτό απλά δεν επιτρέπεται. Όμως ακόμη κι έτσι, όταν έρθει σύντομα στις αντιπροσωπείες, ζητήστε να κάνετε ένα test drive. Θα δείτε ότι η ευελιξία και η πρακτικότητά του θα σας κάνουν να ξεχάσετε εντελώς τον περιορισμό των 45 χλμ./ώρα.
https://www.youtube.com/watch?v=CpxYn_bxfgQ
Το Ami δεν είναι αρνητής της αυτοκίνησης – ας μείνουν ήσυχοι οι νοσταλγοί των πιστονιών – αλλά μία ακόμη πιο προσιτή έκφρασή της. Δείτε το και ως τετράτροχη εναλλακτική των scooter, μακράν πιο ασφαλή από τα πατίνια που έχουν κατακλύσει και τις ελληνικές πόλεις. Σχεδιάστηκε για αγορά ή για ενοικίαση και σύντομα θα το δούμε με τα λογότυπα εταιριών car sharing στην Ευρώπη. Το Ami φτιάχτηκε για να είναι οικονομικό στην κτήση και στη χρήση (στην Ιταλία, χάρη στις κρατικές επιδοτήσεις το αγοράζεις με 5.430 ευρώ, αντί 7.750 ευρώ), χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα, παρότι αποτελείται από low cost υλικά. Ας πάρουμε για παράδειγμα το αμάξωμα από ανακυκλώσιμο ABS. Θα γνωρίζετε ότι το μεγαλύτερο κόστος στην κατασκευή ενός σασί είναι τα καλούπια (για χάλυβα ή πλαστικό). Όσο λιγότερα, τόσο μικρότερη η επένδυση. Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς, όταν ανανεώνεται ένα μοντέλο, διατηρούνται ανέπαφες οι πόρτες και άλλες μεταλλικές επιφάνειες. Το Ami αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο θέμα με άλλη προοπτική, υιοθετώντας συμμετρικά εξαρτήματα διπλής χρήσης. Έτσι, ο προφυλακτήρας με τα ενσωματωμένα φωτιστικά σώματα και τη βάση πινακίδας ταιριάζει τόσο μπροστά όσο και πίσω. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις κολόνες οροφής, τα φτερά και τις πόρτες. Στις τελευταίες, οι σχεδιαστές για να διατηρήσουν στην ίδια πλευρά τους μεντεσέδες, επινόησαν το εξής: ενώ η πόρτα του οδηγού ανοίγει από μπροστά – «αυτοκτονίας» όπως τη λένε οι Βρετανοί – ενώ του συνοδηγού κανονικά.
Το αμάξωμα δεν είναι βαμμένο, κάτι που επίσης συνεπάγεται χαμηλό κόστος. Διατίθεται αποκλειστικά σε γκρι-γαλάζιο χρώμα το οποίο είναι εμποτισμένο στο πλαστικό και δε χρειάζεται φανοποιείο για αποκατάσταση εκδορών. Υπάρχουν όμως κι άλλα στοιχεία που εξοικονομούν ευφυώς χρήματα. Για παράδειγμα, τα χερούλια των θυρών είναι υφασμάτινα, το ηχητικό σύστημα απουσιάζει και η κατασκευή του αυτοκινήτου γίνεται στο Μαρόκο. Βέβαια, οι Γάλλοι έχουν κάνει και κάποιες υπερβολές. Για παράδειγμα, ο εσωτερικός καθρέπτης απουσιάζει αν και είναι απαραίτητος όσι και οι δύο στρογγυλοί εξωτερικοί. Προφανώς δεν υπάρχει κλιματισμός παρά μόνο ένα μικρό σύστημα θέρμανσης. Η οροφή από γυαλί χωρίς φιμέ ζελατίνη δεν θα φιλτράρει επαρκώς τις ακτίνες του ήλιου το καλοκαίρι.
ΓΙΑ ΔΥΟ 16ΑΡΗΔΕΣ
Το Ami έχει δύο απλά αλλά άνετα καθίσματα ελαφρώς ασύμμετρα μεταξύ τους για καλύτερο χώρο στους ώμους. Ταξιδεύει στην πόλη απροβλημάτιστα με δύο επιβάτες ή με τον οδηγό και μία βαλίτσα καμπίνας αεροπλάνου. Στην Ιταλία ο νόμος ορίζει ότι επιτρέπεται συνεπιβάτης μόνο εφόσον ο οδηγός έχει κλείσει τα δεκάξι. Με δύο άτομα μέσα, υπολογίστε ότι οι επιδόσεις πέφτουν αισθητά.
Το ταμπλό είναι σαν ένα ράφι με διάφορες θήκες μικροαντικειμένων, ενώ το κάθισμα του οδηγού είναι αρκετά πίσω, πάνω από τους πίσω τροχούς. Υπάρχει εξήγηση γι΄αυτό: Το κινητήριο σύνολο – δηλαδή η μπαταρία και το μοτέρ– βρίσκονται μπροστά καταλαμβάνοντας χώρο. Ο τελευταίος βρίσκεται ανάμεσα από τους μπροστινούς τροχούς και έχει ισχύ 8 ίππους. Το ηλεκτρικό κύκλωμα είναι συνεχούς ρεύματος με τάση 48 V. Κιβώτιο ταχυτήτων δεν υπάρχει.
Η οδήγηση του Ami είναι πολύ απλή υπόθεση. Γυρίζεις το κλειδί, ακούγεται ένας βόμβος και επιλέγεις D ή όπισθεν από ένα μοχλό που βρίσκεται εκεί που συνήθως είναι η ρύθμιση ύψους του καθίσματος. Σε θέση δηλαδή όχι ιδιαίτερα ορατή και πρακτική, ειδικά αν φοράτε τζάκετ ή σακάκι.
Το πεντάλ επιτάχυνσης είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο αλλά προοδευτικό και στο άφημα, κάτω από τα 20 χλμ./ώρα, ανακτά μέρος της ενέργειας. Τα φρένα αποτελούνται από δίσκους εμπρός και ταμπούρα πίσω και κάνουν τη δουλειά τους χωρίς υποβοήθηση, η οποία απουσιάζει και από το σύστημα διεύθυνσης, όπου επίσης δε χρειάζεται. Η διάμετρος στροφής των 7 μέτρων είναι μικρή μεν, χωρίς να εντυπωσιάζει δε, με δεδομένο το μήκος των 2,41 μ. Η συγκεκριμένη τιμή μπορεί να μην είναι μάλιστα τυχαία, καθώς τόσο ήταν το μεταξόνιο του Ami 6 του 1961. Όπως καταλαβαίνετε, το παρκάρισμα είναι παιχνιδάκι.
Εν κατακλείδι, το Ami είναι μια όμορφη ιδέα για μετακινήσεις μέσα στην πόλη με γαλλικό στιλ. Σύντομα θα το δούμε στην αγορά, καθώς οι πρώτες παραδόσεις αναμένονται μέσα στις αρχές του 2021.
