Αφού απειλήθηκε με εξαφάνιση, το Nissan Micra εισέρχεται στην ηλεκτρική εποχή, έχοντας εμβληματική σχεδίαση, κινητήριο σύνολο από τη Renault και ίσως μία νέα ταυτότητα
του Luca Cereda, Εικονογράφηση: Marcelo Poblete
Στη Nissan, δεν το κρύβουν. Υπήρξε μία εποχή που το Micra φαινόταν πως θα κατέληγε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Με πάνω από 40 χρόνια παρουσίας στους δρόμους και πέντε γενιές, το ιαπωνικό super mini μοντέλο ήταν μια ανάσα από το να καταλήξει στα αζήτητα. Σίγουρα θα ήταν κρίμα για το συγκεκριμένο όχημα, το οποίο αμφισβήτησε με τόλμη τα καθιερωμένα γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά αλλά και αμερικανικά μοντέλα της κατηγορίας. Η παρουσία του είχε γίνει αισθητή ήδη από τη δεκαετία του ‘80, αλλά για να δούμε το αυτοκίνητο στην ευρωπαϊκή αγορά θα έπρεπε να περιμένουμε μερικά χρόνια παραπάνω. Εξοικειωθήκαμε κυρίως με τη δεύτερη γενιά του, που αποτέλεσε ένα πραγματικό φαινόμενο. Και μπορούμε να στοιχηματίσουμε, ότι με τη στρογγυλεμένη του φιγούρα και το χαριτωμένο προφίλ του, το Micra K11 είχε προκαλέσει χαμόγελα σε πολλούς από εσάς. Επίσης, έλαβε το Ευρωπαϊκό βραβείο του «Αυτοκινήτου Της Χρονιάς» το 1993, όντας το πρώτο ιαπωνικό όχημα που το κατάφερε.
Η ιστορία δεν θα είχε συνέχεια αν, όπως συμβαίνει και στα παραμύθια, δεν είχε εμφανιστεί ένας ιππότης που σώζει τον πρωταγωνιστή. Εδώ, το ρόλο του γοητευτικού πρίγκιπα έχει λάβει ο Luca de Meo, Προέδρος και διευθύνων σύμβουλος της Renault. Έχοντας στα χέρια του διάφορα σχέδια, ο Μιλανέζος μάνατζερ συναντήθηκε με το διοικητικό συμβούλιο του Ομίλου (ως γνωστόν, η Renault και η Nissan από το 1999 αποτελούν μέρος μιας βιομηχανικής συμμαχίας στην οποία αργότερα εισήλθε και η Mitsubishi), καταθέτοντας μια πρόταση που δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να απορριφθεί. «Γιατί δεν κατασκευάζετε ένα μικρό ηλεκτρικό αυτοκίνητο πάνω στην πλατφόρμα του νέου R5, που θα παράγεται και θα κατασκευάζεται στη Γαλλία»; Αυτή ήταν η πρόταση του δαιμόνιου Ιταλού.
Η Nissan θα είχε τότε ένα έτοιμο μοντέλο, με μοντέρνο σχεδιασμό, προσανατολισμένο τεχνολογικά στο μέλλον, ελκυστικό και δυνητικά ανταγωνιστικό από άποψη κόστους κατασκευής. Τα σχέδια, καθώς και το τεχνικό και βιομηχανικό περίγραμμα του έργου, έπεισαν την ανώτατη διοίκηση της ιαπωνικής εταιρείας. Αν και ήταν έτοιμη να διαγράψει τα πλάνα της που αφορούσαν την παρουσία της στην κατηγορία Β, μιλώντας για την ευρωπαϊκή αγορά. Ο Ashwani Gupta, εκτελεστικός διευθυντής της Nissan, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου τον περασμένο Φεβρουάριο, έδειξε ένα σημάδι που αντανακλούσε το νέο πνεύμα συνεργασίας ανάμεσα στις εταιρείες του Ομίλου. Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε ότι «η Nissan θα προσβλέπει στη Renault για να βοηθήσει στην αύξηση τόσο των πωλήσεων όσο και της κερδοφορίας στην Ευρώπη. Οι συνέργειες δεν είναι ο στόχος, στόχος είναι η συνέπεια». Βάσει των παραπάνω έγινε η συμφωνία, αλλά μόνο επειδή όλοι κερδίζουν.
Ομαδικό παιχνίδι
Με βάση τα παραπάνω, το νέο Nissan Micra θα αποτελέσει έργο τεσσάρων εταιρειών. Σ’ αυτό, η Renault θα αναλάβει το βιομηχανικό μέρος, κατασκευάζοντας το συμπαγές μοντέλο στο νέο εργοστάσιο «ElectriCity» στο Ντουέ της Βόρειας Γαλλίας. Η παραγωγή θα γίνεται στις ίδιες γραμμές με το νέο ηλεκτρικό R5 και το αντίστοιχο Alpine A290, αλλά θα ξεκινήσει το 2026, δηλαδή δύο χρόνια μετά το R5. Όπως καταλαβαίνουμε, το μελλοντικό R5 και το Nissan Micra θα έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Όχι μόνο λόγω της κοινής πλατφόρμας CMF-B EV – την οποία είχαμε ήδη την ευκαιρία να δοκιμάσουμε στο δρόμο, συγκεντρώνοντας πολύ θετικές εντυπώσεις. Όπως ανακοίνωσε ο de Meo, τα δύο μοντέλα θα αποτελούνται κατά 80% από κοινά εξαρτήματα, γεγονός που δείχνει την ευκαιρία των κατασκευαστών να αποσβέσουν το κόστος.
Ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον
Αλίμονο, ωστόσο, αν φανταστεί κανείς ότι το νέο Micra θα είναι ένα απλό από τεχνολογικής άποψης μοντέλο. Υποθετικά, τα γαλλικά και το συγκεκριμένο ιαπωνικό μοντέλο θα έχουν ουσιαστικά παρόμοιο hardware. Άρα, στο εμπρός καπό του ηλεκτρικού Nissan λογικά θα πρέπει να υπάρχει ένας σύγχρονος ηλεκτροκινητήρας με ρότορα. Θα είναι δανεισμένος μάλλον από το Mégane E-Tech Electric, με ισχύ που αναμένουμε να φτάσει περίπου τους 140 ίππους. Εκτός απροόπτου, θα είναι η μοναδική επιλογή που θα αφορά στη μονάδα κίνησης, καθώς οι παραλλαγές με δύο κινητήρες φαίνεται να αποκλείονται, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Αν μη τι άλλο, υπάρχει η δυνατότητα προσφοράς περισσότερων από μίας επιλογών, σε ό,τι αφορά στις μπαταρίες, με ενεργειακή χωρητικότητα περίπου 60 kWh και θεωρητική αυτονομία έως και 400 χιλιόμετρα. Οδηγώντας την αρθρωτή πλατφόρμα του R5, μπορέσαμε να εκτιμήσουμε την πίσω ανάρτηση, με τη διάταξη πολλαπλών συνδέσμων.
Πρόκειται για ένα σπάνιο πλεονέκτημα για μοντέλο της κατηγορίας B, το οποίο θα μπορούσε να τοποθετηθεί και στο ιαπωνικό μοντέλο. Εκτός αν στη Γιοκοχάμα προτιμήσουν να επιλέξουν μια φθηνότερη λύση, προκειμένου να περιορίσουν το κόστος και, ως εκ τούτου, την τελική τιμή. Στο άλλο άκρο, αν η Nissan αποφασίσει να ανεβάσει τον πήχη, θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ακόμη και μια εξέλιξη στο πνεύμα της Nismo. Κάτι που θα αποφασιστεί βέβαια μόνο μετά το λανσάρισμα του βασικού μοντέλου. Αν και αναθέτει την παραγωγή στη Renault, η Nissan θα είναι αυτή που θα καθορίσει την ταυτότητα του νέου της συμπαγούς οχήματος, ξεκινώντας από τη σχεδίαση, μέρος της οποίας έχει ήδη προβλεφθεί. Μερικά πρωτότυπα που κυκλοφόρησαν από τον κατασκευαστή, μαζί με τις υπόλοιπες πληροφορίες που συλλέχθηκαν μέχρι στιγμής, μας οδήγησαν στην πραγματικότητα να αναπαραστήσουμε ψηφιακά την εμφάνιση του αυτοκινήτου. Η αλήθεια είναι ότι, μας θυμίζει λίγο τη σύγχρονη επανέκδοση του Mini. Kοντοί πρόβολοι, τροχοί τοποθετημένοι στις τέσσερις γωνίες, κολόνες A και C με έντονη κλίση, στενές γυάλινες επιφάνειες και μία διακριτική αεροτομή στο τελείωμα της οροφής. Στο προφίλ, το Micra παρουσιάζει την ίδια δυναμική εικόνα με το επερχόμενο R5.
Απέναντι και στις λεπτομέρειες, λοιπόν, δείχνει όλη του την προσωπικότητα. Επικεντρώνεται σε πιο στρογγυλεμένες πινελιές και άμεσα αναγνωρίσιμα φωτεινά γραφικά. Ομολογουμένως, σήμερα αυτοί οι στρογγυλοί προβολείς LED είναι ολίγον ξεπερασμένοι (βλ. το ηλεκτρικό Fiat 500 και το Mini). Αλλά για το μικρό αυτοκίνητο της Nissan είναι «must», όντας μια σαφής αναφορά στα φωτιστικά σώματα του Micra 3ης γενιάς, των αρχών της δεκαετίας του 2000. Τα οποία, θυμίζουμε, ήταν μεγάλα και τουρλωτά, έτσι που έμοιαζαν με τα μάτια του συμπαθούς πρασινωπού αμφιβίου. Και είναι ακριβώς οι προτάσεις που καθορίζουν ένα άλλο σημαντικό ζήτημα, το οποίο είναι ακόμη ανοιχτό και αφορά στην ονομασία του μοντέλου. Μέχρι στιγμής, μάλιστα, η Nissan έχει μιλήσει μόνο για ένα «μελλοντικό ηλεκτρικό compact» ή το πολύ-πολύ, για το διάδοχο του Micra. Ωστόσο, η δυνατότητα ανάκτησης αυτού του ονόματος –και μαζί με αυτό και της κληρονομιάς που φέρει– αξιολογείται επί του παρόντος. Πρέπει να πούμε ότι το παρελθόν του Micra σχετίζεται με δύο ξεχωριστές ιστορίες. Η πρώτη, η επιτυχημένη, που σχετίζεται κυρίως με τη 2η και την 3η γενιά, οι οποίες κατασκευάζονταν στο Σάντερλαντ της Μεγάλης Βρετανίας.
Η δεύτερη, αφορά στις δύο τελευταίες γενιές. Αφενός την Κ13, ένα παγκόσμιο αυτοκίνητο που συναρμολογήθηκε σε διάφορα γεωγραφικά μήκη και πλάτη (αλλά όχι στην Ευρώπη), αποκλειστικά με βενζινοκινητήρα. Αφετέρου, το σημερινό μοντέλο (Κ14), ένα και πάλι ευρωπαϊκό εγχείρημα. Το τελευταίο, διαστρέβλωσε κάπως τους τυπικούς συνειρμούς του ιαπωνικού hatchback, μετατρέποντάς το σε ένα μεγαλύτερο αυτοκίνητο, με επιθετικές και πιο «αρρενωπές» γραμμές. Η εμπορική πορεία του Micra, με στοιχεία από την ιστοσελίδα www.carsalesbase.com μιλάει από μόνη της. Ανάμεσα στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 και του 2006 (δηλαδή από το αποκορύφωμα της 2ης γενιάς έως τα μέσα του κύκλου της 3ης), το Micra πωλούσε σταθερά πάνω 100.000 μοντέλα ετησίως στην Ευρώπη, με κάποιες χρονιές να ξεπερνούν τις 150.000. Από το 2007 και μετά, ωστόσο, οι ταξινομήσεις δεν απέφεραν πλέον εξαψήφια νούμερα και το 2022 σταμάτησαν λίγο πάνω από τις 30.000. Άρα πλέον η Nissan έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο εναλλακτικές λύσεις. Ή αλλάζει σελίδα ή αναβιώνει ένα εμβληματικό μοντέλο. Ένα δίλημμα που σύντομα θα λυθεί.
