Στη δίνη (*Tourbillon) της Bugatti

Αποκαλυπτήρια για το νέο hypercar της Bugatti με τον ατμοσφαιρικό V16 και τους τρεις ηλεκτροκινητήρες, συνδυαστικής απόδοσης 1.800 ίππων!

«Pour l’éternité», που σημαίνει «για την αιωνιότητα» ήταν ο γενικός τίτλος για την επίσημη πρώτη του νέου τετράτροχου ονείρου της Bugatti, που αποκαλύφθηκε στο Mosheim της Γερμανίας, πριν από λίγα λεπτά*. «Και το όνομα αυτού», Τοurbillon, το οποίο μεταφράζεται στο πολύ ταιριαστό «ανεμοστρόβιλος / δίνη» αν και η χρήση του συγκεκριμένου ονόματος, έχει μια διαφορετική σύνδεση στην προκειμένη περίπτωση.

Tourbillon στην ωρολογοποιία, ονομάζεται μια πρόσθετη περιστρεφόμενη μηχανική διάταξη η οποία βελτιώνει την ακρίβεια και συνήθως εκτίθεται σε κοινή θέα, ως δείγμα κατασκευαστικής δεινότητας. Αυτή ήταν η λοιπόν η σύνδεση που η Bugatti επιθυμούσε να προσδώσει στο ομώνυμο νέο μοντέλο, το οποίο αποτελεί ένα ανάλογο των υψηλής ποιότητας ρολογιών, άρτιο κατασκευαστικά δημιούργημα.

Όπως είχε ήδη γίνει γνωστό εδώ και καιρό, η Tourbillon φέρει έναν ατμοσφαιρικό V16 κινητήρα 8,3 λίτρων, με περιεχόμενη γωνία κυλίνδρων στις 90 μοίρες, στην ισχύ του οποίου συμβάλουν επικουρικά 3 ηλεκτροκινητήρες, δύο διατεταγμένοι ως ζεύγος μπροστά, ενώ ένα τρίτος, βρίσκεται στο 8-τάχυτο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη. Η συνδυαστική ισχύς είναι 1.800 ίπποι, με τους 1.000 από αυτούς να παράγονται από τον ατμοσφαιρικό κινητήρα , ενώ η ροπή, ανέρχεται στα 900 Nm.

H Bugatti αντιμετώπισε αρκετές προκλήσεις κατά την μετάβαση από τον υπετροφοδοτούμενο W16 της Chiron, στον ατμοσφαιρικό, με ηλεκτρική υποβοήθηση V16, της Tourbillon. Πέραν του μεγαλύτερου μήκους λόγω των περισσότερων κυλίνδρων, είχε να διαχειριστεί επίσης το πρόσθετο βάρος των ηλεκτροκινητήρων και της μπαταρίας και όμως, τα κατάφερε! Το εντυπωσιακό δεν είναι τόσο ότι η Τοurbillon έχει μόλις κατά 2,9 χλστ. μεγαλύτερο μεταξόνιο από την Chiron αλλά κυρίως το ότι ζυγίζει το ίδιο, δηλαδή 1.995 κιλά, αν και η Bugatti ισχυρίζεται ότι ακόμα βρίσκεται σε διαδικασία εξέλιξης ορισμένων τμημάτων τα οποία μπορούν να μεταβάλουν το βάρος. Προς το καλύτερο εννοείται!

Για να καταστεί δυνατό κάτι τέτοιο, όλα τα επί μέρους τμήματα του αυτοκινήτου σχεδιάστηκαν με γνώμονα την δομική αντοχή με το μικρότερο δυνατό βάρος και χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα «μπράτσα» της ανάρτησης, τα οποία κατασκευάστηκαν σε 3D printers μετάλλου, ενώ έγινε και χρήση τεχνολογίας AI, προκειμένου να διαμορφωθεί το τελικό τους σχήμα. Με αυτή την ιπποδύναμη, καλά το μαντέψατε, η Τοurbillon, είναι γρήγορη, ασκώντας στους επιβαίνοντες δυνάμεις μεγαλύτερες του 1g, όταν επιταχύνει! Η τελική της ταχύτητα περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 380 χλμ./ώρα, ενώ κατόπιν διαγνωστικού ελέγχου που επιτυγχάνεται με την χρήση ενός δεύτερου κλειδιού (speed key), φτάνει τα 445 χλμ./ώρα. Οι τιμές επιτάχυνσης που δόθηκαν επισήμως στην δημοσιότητα, έχουν ως εξής:

0-100 χλμ./ώρα σε 2,0 δευτερόλεπτα

0-200 χλμ./ώρα σε 5,0 δευτερόλεπτα

0-300 χλμ./ώρα σε 10,0 δευτερόλεπτα

0-400 χλμ./ώρα σε 25,0 δευτερόλεπτα

Ειδικά για την τελευταία επίδοση, η Βugatti ανέφερε πως ο χρόνος αυτός είναι κατά 7 δευτερόλεπτα πιο γρήγορος σε σχέση με τον αντίστοιχο που επιτυγχάνει η Chiron. Αυτές οι επιδόσεις, προϋποθέτουν επίσης και άριστη αεροδυναμική και φυσικά η Bugatti δεν έκανε «εκπτώσεις» στον συγκεκριμένο τομέα.

Η σχεδίαση του αυτοκινήτου υπαγορεύθηκε από την φύση, ακολουθώντας το σχήμα του πιο γρήγορου ζώου στην Γη, που δεν είναι άλλο από τον πετρίτη, ένα είδος γερακιού που όταν εφορμά κάθετα από μεγάλο ύψος, η ταχύτητα του ξεπερνά τα 320 χλμ./ώρα. Πέραν όμως του προφίλ κατά το διαμήκη άξονα, ο πιο στενός κινητήρας επέτρεψε στην Bugatti να δημιουργήσει μια αντιστοίχως πιο στενή καμπίνα, κάτι που σε συνδυασμό με το χαμηλότερο ύψος, είχε ως αποτέλεσμα και μια πιο μικρή μετωπική επιφάνεια.

Πολύ ενδιαφέρον επίσης στοιχείο, είναι η χρήση ενός μεγάλου και αρκετά προτεταμένου στο πίσω μέρος, διαχύτη. Το αεροδυναμικό αυτό στοιχείο, του οποίου η δομή ξεκινά από το μέσο του αυτοκινήτου στο κάτω του μέρος, παράγει τόση downforce, που καθιστά την χρήση της αεροτομής, περιττή, στις πολύ υψηλές ταχύτητες. Η αεροτομή βέβαια συνεχίζει να υπάρχει αλλά αυτή αναπτύσσεται για να λειτουργήσει ως… αερόφρενο ή για να βελτιώσει τον χειρισμό και το κράτημα στις στροφές.

Συνεχίζοντας στα της αεροδυναμικής, οι εισαγωγές κάτω από τους προβολείς οδηγούν τον αέρα, χάρη και στην ειδική διαμόρφωση του αμαξώματος, στις πτυχώσεις που βρίσκονται στο πίσω μέρος του χαρακτηριστικού «ανάποδου C», που αποτελεί το σχεδιαστικό «σήμα κατατεθέν» στην προφίλ όψη όλων των Bugatti. Η Τourbillon δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, αυτό που πρέπει να τονιστεί όμως, είναι ότι πέραν της ψύξης του κινητήρα, ένα ποσοστό από αυτό το ρεύμα αέρα οδηγείται στις εισαγωγές του μοτέρ, προσδίδοντας χαρακτηριστικά ram air. Mε απλά λόγια δηλαδή, κάτι σαν… «δωρεάν» υπερτροφοδότηση, τουλάχιστον στις υψηλές ταχύτητες.

Mέχρι αυτό το σημείο, θα πίστευε κανείς ότι στην Βugatti επέλεξαν την «function over form» λογική στην σχεδίαση της Tourbillon, όπoυ η φόρμα υπαγορεύεται από τις πρακτικές και λειτουργικές ανάγκες αλλά, ελάτε τώρα… για Bugatti μιλάμε! Αυτό που κατάφεραν ήταν να συγκεράσουν μέσα σε όλο αυτό αρκετή από την σχεδιαστική φιλοσοφία της θρυλικής Type 57 και αυτό είναι έκδηλο περισσότερο στο πίσω ζεύγος των «φινιστρινιών» που επιτρέπουν την θέα προς το δεκαεξακύλινδρο εργοστάσιο ισχύος, όσο και στο κατά τον διαμήκη άξονα «νεύρο» που διατρέχει όλο το αμάξωμα αλλά και το εσωτερικό του αυτοκινήτου.

Μιλώντας για εσωτερικό, highlight αποτελεί το τιμόνι, του οποίου το κεντρικό σημείο παραμένει σταθερό, με την στεφάνη του να περιστρέφεται γύρω από αυτό. Στο κεντρικό σταθερό σημείο είναι τοποθετημένος ο πίνακας οργάνων και αυτό, πέραν τις πρακτικής προέκτασης του ότι δεν παρεμβάλλεται τίποτα μπροστά του, εξυπηρετεί και αισθητικούς λόγους, γιατί όπως θα καταλάβετε και θα δείτε στη σύνέχεια, το τμήμα αυτό σχεδιάστηκε για να εκτίθεται όσο το δυνατό περισσότερο. Τα αναλογικά όργανα θυμίζουν περίτεχνα ρολόγια με μηχανισμούς tοurbillon, προφανώς όχι τυχαία, ενώ ενδιαφέρον έχει το πώς είναι διατεταγμένες οι ενδείξεις τους.

Το κεντρικό , μεγαλύτερου μεγέθους κοντέρ, έχει δύο «βελόνες», ομαξονικά εδραζόμενες (σαν… ρολόι δηλαδή), με την μια να αφορά την ταχύτητα και την άλλη τις στροφές του κινητήρα. Αντιστοίχως, το δεξιά μικρότερου μεγέθους «δορυφορικό» κοντέρ έχει παρόμοια διάταξη, με τον ένα δείκτη να καταγράφει τις αυξομειώσεις στην απόδοση του θερμικού κινητήρα και τον άλλο, την ηλεκτρικά παραγόμενη ισχύ.

Αριστερά, οι παρόμοιας αισθητικής ενδείξεις, αφορούν στην θερμοκρασία του κινητήρα, στην στάθμη του καυσίμου και στο ποσοστό φόρτισης της μπαταρίας. Περί της μπαταρίας των 25kW, να πούμε ότι είναι ικανή να προσφέρει αυτονομία 60-70 χιλιομέτρων όταν η Tourbillon κινείται αποκλειστικά με την χρήση των ηλεκτροκινητήρων. Βαρετό. Για να επιτρέψουμε σε κάτι ενδιαφέρον, το κόκπιτ και η κονσόλα, χωρίς να φλυαρούν σχεδιαστικά, αποτελούν μια αναλογική ελεγεία και βρίθουν λεπτομερειών – φετίχ, όπως τα περιστροφικά χειριστήρια, που θυμίζουν τις κορώνες (δεν μας πάει καρδιά να γράψουμε… «κουρδιστήρια») στα ρολόγια πολυτελείας.

Το βασικό δομικό στοιχείο της Tourbillon, είναι ένα πανέμορφο carbon μονοκόκ σασί και το «πανέμορφο» δεν το γράψαμε τυχαία, αφού όπως ανέφεραν οι άνθρωποι της Bugatti κατά την παρουσίαση, ήθελαν κάθε τμήμα και στοιχείο του αυτοκινήτου, ακόμα και ότι δεν εκτίθεται σε κοινή θέα, να αποτελεί ένα έργο τέχνης. Όπως και τα εξαρτήματα των ρολογιών δηλαδή…

H παραγωγή της Τοurbillon θα ολοκληρωθεί στις 250 μονάδες και οι παραδόσεις θα ξεκινήσουν από το 2026. Τιμούλα; 3.800.000 € οι πρώτες εκτιμήσεις. Aς πέσουμε για ύπνο* λοιπόν, έχει πάει αργά, όνειρά μας γλυκά και σε ότι αφορά στα όνειρα, υπάρχει μάλιστα και οπτικοακουστικό υλικό για να μας βοηθήσει:

Γενική άποψη