Υπήρξε μια στιγμή που η Nissan έβλεπε το Micra σαν ένα κεφάλαιο που έχει κλείσει, αλλά 40 χρόνια ιστορίας δεν μπορούσαν να καταλήξουν… στο ράφι.
Με τον κίνδυνο να δούμε, με την πάροδο του χρόνου, το Micra να καταλήγει μια ξεχασμένη υπόθεσή, οι άνθρωποι της Nissan, δίχως φόβο, τόλμησαν να αμφισβητήσουν τα πιο επιτυχημένα γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά ή αμερικανικά compacts. Το Micra ήταν ήδη διαθέσιμο στη δεκαετία του ’80, αλλά χρειάστηκε να περιμένουμε μερικά χρόνια για να δούμε το αυτοκίνητο στους τιμοκαταλόγους μας. Και θα μπορούσαμε να στοιχηματίσουμε ότι, με τη στρογγυλεμένη σωματική διάπλαση και τον γαλήνιο αέρα του, το νέο Nissan Micra θα φέρει ένα πλατύ χαμόγελο στα πρόσωπα όλων.
Η ιστορία δεν θα είχε συνέχεια αν, όπως στα παραμύθια, δεν εμφανιζόταν ένας… ιππότης που έσωσε τον πρωταγωνιστή. Το Prince Charming of the Micra πήρε το όνομά του από τον Luca de Meo, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Renault. Με τα σκίτσα στα χέρια, ο Μιλανέζος μάνατζερ συναντήθηκε με το διοικητικό συμβούλιο του συμμάχου του, υποβάλλοντας μια πρόταση που δεν μπορούσε να απορριφθεί: «Γιατί δεν φτιάχνετε ένα συμπαγές ηλεκτρικό αυτοκίνητο στην πλατφόρμα του νέου μας R5;». Η Nissan θα μπορούσε έτσι να βασιστεί σε ένα μοντέλο με φρέσκια σχεδίαση, τεχνολογικά προσανατολισμένο προς το μέλλον, δυνητικά ανταγωνιστικό τόσο από άποψη ελκυστικότητας όσο και από άποψη κόστους κατασκευής, πρακτικά «με το κλειδί στο χέρι». Τα σκίτσα, καθώς και τα τεχνικά και βιομηχανικά περιγράμματα του έργου, έπεισαν την ανώτατη διοίκηση της εταιρείας.
Με λίγα λόγια, το νέο Micra θα είναι μια κοινή προσπάθεια. Η Renault θα αναλάβει το βιομηχανικό μέρος, κατασκευάζοντας το συμπαγές αυτοκίνητο του συμμάχου στο νέο κέντρο της ElectriCity, στο Douai, στη βόρεια Γαλλία. Η παραγωγή θα πραγματοποιείται σε γραμμές που μοιράζονται με το νέο ηλεκτρικό R5, ξεκινώντας από το 2026, δηλαδή δύο χρόνια μετά την έναρξη της συναρμολόγησης των γαλλικών μοντέλων.
Στενοί συγγενείς, όντως πολύ κοντινοί, το μελλοντικό R5 και το «μικρό» της Nissan, με τα 2 αυτοκίνητα να είναι κατασκευασμένα από 80% κοινά ανταλλακτικά, γεγονός που λέει πολλά για την ευκαιρία των κατασκευαστών να αποσβέσουν το κόστος. Αλίμονο, όμως, να φανταστεί κανείς ένα τεχνικά φτωχό έργο. Στο μπροστινό καπό αυτού του Bev θα πρέπει να βρούμε έναν σύγχρονο κινητήρα δανεισμένο από το Mégane E-Tech Electric με απόδοση περίπου 140 ίππων. Οι παραλλαγές με δύο κινητήρες φαίνεται να αποκλείονται, τουλάχιστον αρχικά, με μπαταρίες περίπου 60 kWh, για αυτονομία έως και 400 χλμ.
Κατά την ανάθεση της παραγωγής, η Nissan θα καθορίσει την ταυτότητα του νέου compact της, ξεκινώντας από το στυλ, το οποίο είναι ήδη εν μέρει αναμενόμενο. Μερικά “spoilers” που κυκλοφόρησε ο κατασκευαστής, μαζί με τις υπόλοιπες πληροφορίες που έχουν συλλεχθεί μέχρι στιγμής, στην πραγματικότητα μας κατευθύνουν να ανακατασκευάσουμε την εμφάνιση του αυτοκινήτου, που στη γενική του διάταξη θυμίζει κάπως τη σύγχρονη επανέκδοση του το Mini.
Σε προφίλ, το Micra μοιάζει και δείχνει την ίδια ορμή με τον Γάλλο ξάδερφό του, το επόμενο R5, εστιάζοντας σε επιφάνειες που μερικές φορές είναι λίγο πιο στρογγυλεμένες και σε φωτεινά γραφικά με εντελώς διαφορετικά σχήματα σε σύγκριση με το R5. Φυσικά, αυτοί οι κυκλικοί προβολείς LED έχουν πλέον χρησιμοποιηθεί ευρέως αλλού (βλ. το ηλεκτρικό Fiat 500 και, ξανά, το Mini), αλλά ανήκουν στο DNA του ιαπωνικού αυτοκινήτου από ανύποπτους καιρούς.
Και είναι ακριβώς οι προτάσεις αυτές που καθορίζουν ένα άλλο σημαντικό ερώτημα, το οποίο παραμένει ακόμα ανοιχτό: αυτό του ονόματος. Μέχρι στιγμής, μάλιστα, η Nissan έχει μιλήσει μόνο για ένα «μελλοντικό ηλεκτρικό compact» ή, το πολύ, για κληρονόμο του Micra. Και οι κατάλληλες εκτιμήσεις φαίνεται να βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη σχετικά με την ευκαιρία να ανακτηθεί αυτό το όνομα (και μαζί του η κοινή κληρονομιά που φέρνει μαζί του).
Πρέπει να πούμε ότι το παρελθόν του Nissan Micra λέει δύο πολύ ξεχωριστές ιστορίες. Μια επιτυχημένη, που συνδέεται κυρίως με τη δεύτερη και την τρίτη σειρά, που παράγονται και οι δύο στο Σάντερλαντ του Ηνωμένου Βασιλείου. Η άλλη, λιγότερο ευημερούσα, που γράφτηκε από τις δύο τελευταίες γενιές, που λανσαρίστηκε στα μέσα της εποχής Ghosn: η σειρά K12, ένα παγκόσμιο αυτοκίνητο που συναρμολογείται σε διάφορα γεωγραφικά πλάτη (αλλά όχι στην Ευρώπη) και προσφέρεται μόνο με βενζίνη, και το σημερινό μοντέλο ( K13 ): ένα και πάλι ευρωκεντρικό έργο – με παραγωγή στο Flins της Γαλλίας, στα εργοστάσια της Renault – που παραμόρφωσε κάπως τα τυπικά χαρακτηριστικά του ιαπωνικού μικρού αυτοκινήτου, μετατρέποντάς το σε ένα μεγαλύτερο αυτοκίνητο, με επιθετικές γραμμές και, σε σύγκριση με πριν , πιο ελκυστικό για τους άνδρες πελάτες.
Η καμπύλη πωλήσεων (πηγή: Carsalesbase) μιλά ξεκάθαρα: μεταξύ του τέλους της δεκαετίας του ’90 και του 2006, το Micra ταξίδευε σταθερά πάνω από 100 χιλιάδες παραδόσεις ετησίως στην Ευρώπη. Από το 2007 και μετά, ωστόσο, οι εγγραφές στη Γηραιά Ήπειρο δεν παρήγαγαν πλέον εξαψήφια νούμερα και το 2022, για να παραμείνουμε αυστηρά επίκαιρες, σταμάτησαν σε λίγο περισσότερες από 30 χιλιάδες μονάδες. Λοιπόν, τι να κάνουμε τώρα; Γυρίζουμε σελίδα ή αναπολούμε τις δόξες του παρελθόντος; Ένα δίλημμα που θα λυθεί σύντομα.
