Το μοντέλο Type 59 Sports παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 24 Σεπτεμβρίου 1933, στο Grand Prix του Σαν Σεμπαστιάν. Ήταν η απόδειξη της συνεχούς προσπάθειας του Ettore Bugatti για υψηλότερες επιδόσεις και καλύτερα οδηγικά χαρακτηριστικά
Η Bugatti Type 59 Sports ήταν στην εποχή του ένα θαύμα μηχανικής. Κάτω από τις κομψές γραμμές του αμαξώματος βρισκόταν ένας 8κύλινδρος εν σειρά υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας 3,3 λίτρων. Οι μεγάλοι ακτινωτοί τροχοί ελαχιστοποιούσαν τη μη αναρτώμενη μάζα ενώ η τοποθέτηση εξελιγμένων αμορτισέρ, εξασφάλιζαν ισορροπημένο χειρισμό με ασυνήθιστα υψηλό επίπεδο άνεσης για αγωνιστικό αυτοκίνητο.
Τον Απρίλιο του 1934 ο οδηγός René Dreyfus κέρδισε την 3η θέση στο Grand Prix του Μονακό πίσω από το τιμόνι μιας Bugatti Type 59 Sports. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ο Robert Benoist πέρασε τη γραμμή τερματισμού στην 4η θέση στο γαλλικό Grand Prix στο Montlhéry ενώ στο Ισπανικό Grand Prix τον Σεπτέμβριο, ο Jean-Pierre Wimille τερμάτισε έκτος. Τον Ιούλιο του 1937, ο Jean-Pierre Wimille κέρδισε ένα Grand Prix για τελευταία φορά με το Type 59 Sports.
Η γρήγορη και ανώτερη Bugatti προκάλεσε αίσθηση στη διεθνή σκηνή. Στο τέλος της αγωνιστικής σεζόν, ένας μακροχρόνιος πελάτης της Bugatti αγόρασε το εξαιρετικό σπορ αυτοκίνητο. Ήταν ο Λεοπόλδος ΙΙΙ, βασιλιάς του Βελγίου την περίοδο μεταξύ 1934 και 1951.
Την χρονιά 1967, ο πρώην Βασιλιάς πούλησε την Bugatti σε έναν Βέλγο συλλέκτη, ο οποίος την κράτησε για περίπου 20 χρόνια. Το 1989, το ιστορικό αγωνιστικό αυτοκίνητο πέρασε σε έναν Αμερικανό λάτρη της Bugatti, ο οποίος επίσης το άφησε στην αρχική του κατάσταση. Μετά από αυτό, η ιστορική Bugatti μεταφέρθηκε σε άλλα δύο γκαράζ γνωστών συλλεκτών, οι οποίοι συνέχισαν να σέβονται το παρελθόν του αυτοκινήτου και άφησαν το αμάξωμα ανέγγιχτο. Πάνω από 80 ετών, αυτός ο ανεκτίμητος θησαυρός σε τέσσερις τροχούς, με την ενδοξη αγωνιστική ιστορία, ανήκει πλέον σε έναν ακόμα λάτρη της Bugatti.
