Η επιθυμία του να καταπλήξεις και να τολμήσεις δεν λείπει από το Maranello, με το επόμενο «στοίχημα» για τη Ferrari να ονομάζεται F250.
Με μοντέλα όπως η FF (ένα τετραθέσιο και 4×4) και η Purosangue (μια υπερυψωμένη και τετράθυρη Ferrari) να έχουν αποδείξει στο πρόσφατο παρελθόν πως η Ferrari δε πτοείται από νέες προκλήσεις, στον επόμενο «γύρο» το στοίχημα θα μπορούσε να είναι η εγκατάλειψη του κινητήρα V12. Αυτό θα γίνει δυνατό με ένα μοντέλο που θα συνεχίσει την κληρονομιά της LaFerrari, το οποίο έχει –προς το παρόν- την κωδική ονομασία Ferrari F250. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, η παράδοση θα πρέπει να γίνει το 2024, την ίδια χρονιά που η Ferrari θα παρουσιάσει την αντικαταστάτρια της 812 Superfast.
Οι κατασκοπευτικές φωτογραφίες του νέου υπεραυτοκίνητου της Ferrari που κυκλοφόρησαν τους τελευταίους μήνες δείχνουν ένα αυτοκίνητο που απέχει ακόμα πολύ από την τελική του μορφή, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ αναγνωρίσιμο. Μεταξύ άλλων, οι πιο πρόσφατες λήψεις του αυτοκινήτου προσθέτουν περισσότερες λεπτομέρειες (δείτε το γιγαντιαίο σταθερό πίσω φτερό) στις γραφικές ανακατασκευές της F250. Μεταξύ των διαφόρων χαρακτηριστικών πτυχών, υποθέτουμε πως η νέα Ferrari F250 θα διαθέτει πόρτες που ανοίγουν προς τα πάνω, όπως στη LaFerrari, επιτρέποντας την πρόσβαση σε μια χαμηλή καμπίνα η οποία θα ενσωματωθεί σε ένα πλαίσιο μονοκόκ.
Από τεχνικής πλευράς, το κοινό νήμα μεταξύ του hypercar του Λε Μαν (LMH) και της F250 θα πρέπει να περάσει, μεταξύ άλλων, από τον τομέα της ανάρτησης, φέρνοντας μια λύση με επικάλυψη ψαλιδιού τύπου push-rod στο νέο hypercar. Αλλά, πάνω από όλα, το κινητήριο σύνολο θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρον, με την ήδη ανακοινωθείσα εγκατάλειψη του 12-κύλινδρου προς όφελος μιας plug-in υβριδικής διαμόρφωσης, όπως στο πρωτότυπο, που βασίζεται σε έναν εξακύλινδρο κινητήρα.
Συμπαγής, ελαφρύς και χαμηλού κέντρου βάρους, ο ίδιος ο twin-turbo V6 μπορεί να αποδώσει πάνω από 700 ίππους. Αλλά δεν θα δράσει μόνος, αλλά με τη βοήθεια ενός ηλεκτροκίνητου μπροστινού άξονα, για τον οποίο υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη, σύμφωνα με την οποία η Ferrari F250 θα μπορούσε να τροφοδοτείται από μια προηγμένη έκδοση του συστήματος Rac-e που εμφανίζεται στην SF90 Stradale, και αποτελείται από δύο ηλεκτροκινητήρες ικανούς να ελέγχουν ανεξάρτητα τη ροπή που στέλνεται στους μπροστινούς τροχούς.
Διαφορετικά, μια μονάδα Ers παρόμοια με αυτή της 499P θα μπορούσε να βρει μια θέση μπροστά, ίσως όχι με την ίδια ισχύ (272 HP), εξοπλισμένη με διαφορικό και ικανή να ανακτήσει ενέργεια κατά την επιβράδυνση και το φρενάρισμα. Επιπλέον, δεν αποκλείεται η παρουσία ηλεκτροκινητήρα συνδεδεμένου με τον κινητήρα εσωτερικής καύσης, όπως σε ένα άλλο plug-in μοντέλο, την 296 GTB. Ακολουθώντας αυτό το παράδειγμα, η μονάδα θα τοποθετηθεί μεταξύ του θερμικού κινητήρα και του κιβωτίου ταχυτήτων. Το αποτέλεσμα θα ήταν, έτσι, ένα σύστημα μετάδοσης κίνησης με θηριώδη ισχύ, αν και οι απόλυτοι αριθμοί ισχύος και ροπής αποτελούν, στο πλαίσιο ολόκληρου του έργου, έναν δευτερεύοντα στόχο σε σύγκριση με την ελαφρότητα, την ευκολία οδήγησης και την αεροδυναμική απόδοση.
