Ευλογημένος ο άνθρωπος που πορεύεται στη ζωή με πυξίδα τη καρδιά του, κάνοντας ότι αγαπά περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο. Υπό αυτό το πρίσμα ο Cozy Powell, πέραν πάσης αμφιβολίας, ήταν-είναι ευλογημένος στον υπέρτατο βαθμό!
του Αλέξανδρου Ι. Βενιού
Για τους γνώστες της «σκληρής» όχθης της μουσικής, ο Cozy Powell αποτελεί έναν από τους τρείς κορυφαίους ντράμερ όλων των εποχών ο οποίος μαζί με τους, Ian Paice (Deep Purple) και John Bonham (Led Zeppelin), καθόρισαν ουσιαστικά στη δεκαετία του ’70 το στυλ της Hard Rock – Heavy Metal μουσικής που γνωρίζουμε σήμερα. O καταιγιστικός ρυθμός, η άνεση με την οποία χειρίζονταν το τεράστιο drum set σα να έχει οκτώ άκρα (σ.σ. εξ’ ου και το παρανόμι χταπόδι) και το υπέρμετρα δυνατό παίξιμο επί σκηνής, καθήλωνε κυριολεκτικά κοινό και μουσικούς, αναδεικνύοντας τον κάθε φορά σε πρωταγωνιστή.
Η εξήγηση σ’ αυτό το γεγονός, μάλλον αποκαλύπτεται σε μία δήλωση του: «πρέπει να παίζεις και να το εννοείς, εγώ πάντα προσεγγίζω το παίξιμο μου σα να είναι η τελευταία μου παράσταση»! Και όντως, έτσι ακριβώς λειτουργούσε στα 30 χρόνια της υπέρλαμπρης καριέρας του παίζοντας με όλη τη δύναμη της ψυχής του σα να ήταν η τελευταία φορά από, blues, rock, heavy metal μέχρι κλασσική μουσική. Διόλου τυχαίο εξάλλου πως, κατά γενική ομολογία ειδημόνων αποτελεί και θα αποτελεί στο διηνεκές, πηγή έμπνευσης για κάθε νέο ντράμερ.
Εμβληματικός καλλιτέχνης
Ο Colin Trevor Flooks όπως ήταν το πραγματικό όνομα του, ήρθε στον κόσμο στις 29 Δεκεμβρίου 1947 στο Cirencester μία μικρή πόλη που βρίσκεται 130 χλμ. νοτιοδυτικά του Λονδίνου. Ξεκίνησε να παίζει ντραμς σε ηλικία 12 ετών στην ορχήστρα του σχολείου και σε σύντομο χρονικό διάστημα βρέθηκε με τους Corals (όπως ονομαζόταν το πρώτο συγκρότημα του) να παίζουν μουσική κάθε εβδομάδα στο κλαμπ νέων της γενέτειράς του. Με τους Corals μάλιστα, το 1964 κατέγραψαν και ένα παγκόσμιο ρεκόρ παίζοντας ασταμάτητα για 12 ολόκληρες ώρες. Παρόλα αυτά ήδη από την ηλικία των 15 ετών, ο φοβερός και τρομερός Colin, είχε δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό σόλο, ενώ τότε αποφασίζει να αλλάξει το καλλιτεχνικό όνομα του σε Cozy (εμπνευσμένος από το φημισμένο ντράμερ της τζαζ Cozy Cole του οποίου ήταν φανατικός λάτρης). Από εκεί κει πέρα, έχοντας ως όπλα το ανυπέρβλητο ταλέντο και το μοναδικά ορμητικό στυλ, εκτοξεύεται στο Ροκ γαλαξία της μουσικής αφήνοντας εντέλει το προσωπικό του ίχνος.
Από το 1968 έως το 1998 που διήρκεσε η επαγγελματική του πορεία, συνεργάστηκε με όλη την αφρόκρεμα της Rock/ Metal σκηνής συμβάλλοντας τα μέγιστα, εννοείται, στη δημιουργία μουσικών διαμαντιών. Η λίστα με τις συνεργασίες του μακροσκελέστατη περιλαμβάνει ονόματα που ζαλίζουν: The Jeff Beck Group, Rainbow, Michael Schenker Group, Gary Moore, Robert Plant, Brian May, Whitesnake, Emerson Lake & Powell, Black Sabbath, Roger Daltrey, Yngwie Malmsteen κ.α. Εξίσου ιλιγγιώδης όμως και η δισκογραφία του, η οποία περιλαμβάνει περισσότερα από 66 άλμπουμ!
Άπειρες φορές και ελαφρά τη καρδία πλέον, απονέμεται αφειδώς και αδιακρίτως ο χαρακτηρισμός σούπερ σταρ σε λογιών λογιών άτομα που βρίσκονται στην επικαιρότητα και στο προσκήνιο. Μόνο σπάνιο δεν είναι πια, η χρήση του να σχετίζεται με το σύγχρονο μάρκετινγκ για εμπορικούς καθαρά λόγους. Κι όμως, ο όρος «σούπερ σταρ» έχει δύο προαπαιτούμενα: την έντονη προσωπικότητα και τη διεθνή ακτινοβολία. Ε ο Cozy Powell ήδη από τη δεκαετία του ’70, είχε αναδειχθεί αυτοδίκαια και με τη στενή έννοια του όρου, σε πραγματικό σούπερ σταρ και δη παλαιάς, καλής, κοπής. Βλέπετε η εντονότατη προσωπικότητα, μα κυρίως το αστείρευτο ταλέντο του, βοηθούσαν τα μέγιστα στο να τον περιβάλλει μία ακαταμάχητη ακτινοβολία!
«I drive like I drum – madly»
Ελληνιστί σε ελεύθερη απόδοση; «Οδηγώ όπως παίζω ντράμς- σα τρελός». Τάδε έφη Cozy Powell, μία ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου με άστρο, παθιασμένου με ότι καταπιάνονταν. Ίσως φαντάζει πλεονασμός ωστόσο οφείλουμε να αποσαφηνίσουμε τη παραπάνω δήλωση: ήταν τρελός και παλαβός για ότι κινούνταν σε δύο και τέσσερις τροχούς! Δεν είχε κανέναν απολύτως ενδοιασμό να κάνει διάλειμμα από, τις αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις της μεγαλειώδους καριέρας του στη μουσική για να να τρέξει σε μία πίστα. Όπως λόγου χάρη έπραξε το 1974 λίγο καιρό πριν προσχωρήσει στο συγκρότημα των Rainbow, όπου για αρκετούς μήνες έτρεχε με Mazda Savanna RX 3 σε αγώνες ταχύτητας στη κατηγορία saloon cars του Βρετανικού Πρωταθλήματος, έχοντας ως υποστηρικτή τη Hitachi.
Εννοείται πως η ίδια τρέλα τον διακατείχε και για τους δύο τροχούς, συμμετέχοντας παρομοίως σε αγώνες ταχύτητας για πολλά χρόνια. Μάλιστα το 1998, ο ήδη 50άρης Powell αναγκάστηκε να αναβάλλει προγραμματισμένες ζωντανές εμφανίσεις με τον αδελφικό του φίλο Brian May των Queen, καθότι υπέστη κάταγμα στο δεξί του πόδι μετά από μία πτώση με τη μοτοσυκλέτα του. Θυελλώδης ως ιδιοσυγκρασία, δεν μπορούσε να αρκεστεί σε τίποτε λιγότερο πέραν του απόλυτου. Απόλυτο, σε ταχύτητα, σε αγριάδα, σε αμεσότητα που να τον προκαλεί διαρκώς να αναμετρηθούν στο όριο και στο τέλος να το υποτάξει, να γίνει ο κύριος του. Όπως δηλαδή λειτουργούσε και επί σκηνής, όταν ξετίναζε τα τύμπανα του χαράσσοντας καινούργια μονοπάτια στη μουσική. Διόλου παράξενο λοιπόν πως, από τα χέρια του πέρασαν πάμπολλα εμβληματικά μοντέλα που είχαν στο καπό τους το Cavallino Rampante, το αλογάκι της Ferrari κοντολογίς. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν οι, 246 GT Dino Coupe, Dino 308GT4, 308GTB και F40 των οποίων ευκαιρίας δοθείσης τους έπινε το «αίμα». Τυχαίο; Δε νομίζω!
Και βέβαια τα ίδια ακριβώς ίσχυαν και για τις άπειρες Honda, Kawasaki, BMW που είχε στο γκαράζ του. Υπέρμετρα διάσημος (εντός του δικαίου λόγω ταλέντου), κατέχων χρήμα (ως φυσικό επακόλουθο), ταυτόχρονα όμως υπέρμετρα, γήινος και ασυγκράτητος, έκανε πάντα αυτό που λαχταρούσε η ψυχή του για τη ψυχή του και μόνον. Ασχέτως κόστους και συνεπειών…
Τα πάθη του τα λάθη του
Το βράδυ της Κυριακής 5 Απριλίου 1998, ο Cozy αναπαύονταν στο σπίτι του στη πόλη Lambourn του Berkshire. Το συγκεκριμένο διάστημα υποβάλλονταν σε φυσικοθεραπείες, προκειμένου να ανακάμψει πλήρως από το ατύχημα που είχε με τη μοτοσυκλέτα του λίγους μήνες πριν. Μόλις είχε επιστρέψει στο στούντιο συμμετέχοντας στην ηχογράφηση ενός νέου άλμπουμ με τον Peter Green των Fleetwood Mac και ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένος, καθώς μετά το τέλος των ηχογραφήσεων στο στούντιο, θα έφευγε σε περιοδεία με τον Brian May. Τη συγκεκριμένη βροχερή νύχτα λοιπόν, δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από την 26χρονη φίλη του, με την οποία διατηρούσε παράνομο δεσμό (ούσα παντρεμένη) ζητώντας του να μεταβεί επειγόντως στο σπίτι της στο Bristol που απείχε 60 χλμ. μακριά, καθότι είχε σοβαρό πρόβλημα με τον απατηθέντα σύζυγο της.
Θολωμένος από…γεροντοέρωτα μα και ένα μπουκάλι κρασί, ο Cozy Powell επιβιβάστηκε σε ένα μαύρο Saab 9000 Turbo και «απογειώθηκε» για να βρεθεί το συντομότερο δυνατό κοντά στο αμόρε του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής συνομιλούσε με το κινητό ανά χείρας μαζί της, προσπαθώντας να την ηρεμήσει. Κάποια στιγμή της ανέφερε πως, το 9000 είχε πρόβλημα στο κιβώτιο – δεν έπαιρνε τη πέμπτη σχέση – και εξ’ αυτού του γεγονότος δεν μπορούσε να ξεπεράσει τα 160 χλμ./ώρα. Εκείνη την αποφράδα όπως αποδείχθηκε βροχερή νύχτα λοιπόν, όλα πήγαν εντελώς στραβά για τον Cozy, με υπεύθυνο όμως αποκλειστικά τον ίδιο. Κινούμενος με 163 χλμ./ώρα στον αυτοκινητόδρομο Μ4 πλησιάζοντας στο Bristol (και συνεχίζοντας να μιλά στο κινητό του τηλέφωνο), έχασε ξαφνικά την ουρά του σουηδικού μοντέλου χτυπώντας στο τσιμεντένιο διαχωριστικό στηθαίο. Λόγω της υψηλής ταχύτητας το μαύρο Saab πήρε αρκετές τούμπες και σταμάτησε κατεστραμμένο δεκάδες μέτρα πιο κάτω στο πρανές του αυτοκινητόδρομου. Ο Cozy που δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας, εκτοξεύθηκε μέσα από το παρμπρίζ χάνοντας ακαριαία τη ζωή του. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, η βασική αιτία του ατυχήματος που οδήγησε στην απώλεια ελέγχου ήταν η σταδιακή απώλεια αέρα στο πίσω αριστερό ελαστικό, που δεν αντελήφθη ο εμπειρότατος μεν, θολωμένος και αγχωμένος ωστόσο οδηγός, ο οποίος τα έκανε όλα λάθος τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Όπως και να έχει πάντως από εκείνη τη νύχτα και μετά, ο ουρανός απέκτησε, δυστυχώς, ένα πολύ φωτεινό αστέρι. Χώρια δε από τότε, κάθε φορά που πέφτει μία βροντή, σάμπως μου φαίνεται πως είναι πιο δυνατή από το συνηθισμένο προσομοιάζοντας πολύ με τα χτυπήματα της μπότας του…Cozy.
Έχει γούστο…
Το video που ακολουθεί προέρχεται από την επική συναυλία που έδωσαν οι Rainbow στο Mόναχο το 1977. Εδώ μπορείτε να δείτε γιατί ο Cozy Powell θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών. Παρόλα αυτά, 25 χρόνια μετά… «Cozy Still we are Sad because of you»!
Φωτογραφίες: Αρχείο
