Μπορεί το ποσοστό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας να αυξάνεται, ωστόσο μεγάλο μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να παράγεται από ορυκτούς πόρους. Το γεγονός αυτό τονίζουν ορισμένοι Γερμανοί ερευνητές, εκφράζοντας παράλληλα τις ενστάσεις τους για την ηλεκτρική κινητικότητα.
Περίπου 60 Γερμανοί επιστήμονες – με μια ανοιχτή επιστολή τους προς την καγκελάριο Μέρκελ – επικρίνουν την επιλογή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να επικεντρωθεί στην ηλεκτρική κινητικότητα, ως μέτρο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Μεταξύ των πολλών ενστάσεών τους, καταγράφουν τη «μονομερή υποστήριξη» και την «μη ουδέτερη από τεχνολογική άποψη» πολιτική που ακολουθείται. Εννοώντας τη συνεχιζόμενη για μεγάλο χρονικό διάστημα παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα στη Γερμανία. Ως εκ τούτου, τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν θα συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Την άποψή τους επαληθεύει, η πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη με τίτλο «Ο ευρωπαϊκός τομέας ηλεκτρικής ενέργειας το 2020». Στα διπλανά γραφήματα απεικονίζονται τα στοιχεία που αφορούν στην οικολογικά βιώσιμη κινητικότητα – στις τέσσερις μεγαλύτερες αγορές αυτοκινήτου στην Ε.Ε. και τη Σουηδία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ACEA (Ένωση Ευρωπαίων Κατασκευαστών Αυτοκινήτων), ο ηλεκτρικός στόλος στη σκανδιναβική χώρα είναι σχεδόν διπλάσιος από τον αντίστοιχο στην Ιταλία σε απόλυτους αριθμούς (192.000 ηλεκτρικά και επαναφορτιζόμενα υβριδικά στη Σουηδία, λίγο κάτω από 100.000 στην Ιταλία). Η Σουηδία είναι η πρώτη χώρα στην Ε.Ε. σε βαθμό διείσδυσης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων (εξαιρουμένης της «περίπτωσης» της Νορβηγίας). Το ποσοστό των ηλεκτρικών ανέρχεται σε 3,9% στη Σουηδία, έναντι μόλις 0,25% στην Ιταλία, 0,36% στην Ισπανία, 1,1% στη Γαλλία και 1,3% στη Γερμανία.
Στους γερμανικούς δρόμους κυκλοφορούν περίπου 635.000 ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Η ενέργεια για τη φόρτισή τους προέρχεται κυρίως (αν και οριακά) από ανανεώσιμες πηγές. Μια τάση που αυτή τη στιγμή δείχνει να επικρατεί σε ολόκληρη την Ευρώπη, όπως φαίνεται στο διπλανό γράφημα. Το 2020, η ηλιακή, αιολική, υδροϋλεκτρική και η παραγόμενη από βιομάζα ενέργεια, ξεπέρασε έστω και οριακά την παραγόμενη από ορυκτά καύσιμα ενέργεια. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – όπως τις ονομάζουμε, ξεπέρασαν ακόμα και την πυρηνική ενέργεια (25%). Επιστρέφοντας στο παράδειγμα της Γερμανίας, η αισιοδοξία για το μέλλον μειώνεται, αν λάβουμε υπόψη τα γραμμάρια CO2 που εκπέμπονται ανά kWh. Λόγω του υψηλού ποσοστού παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, η ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα είναι υψηλότερη. Τόσο σε σχέση με των λοιπών χωρών που εξετάζουμε όσο και σε σχέση με τη μέση ευρωπαϊκή τιμή των 226 γρ./kWh. Τιμές που προβληματίζουν. Ιδιαίτερα εάν συνδυαστούν με την άποψη του Daniel Yergin, αντιπροέδρου της εταιρείας συμβούλων IΗS Markit. «Τουλάχιστον προς το παρόν, η ζήτηση για ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν προέρχεται από τους καταναλωτές. Αλλά από τους πολιτικούς φορείς που λαμβάνουν τις αποφάσεις. Αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι τα πλεονεκτήματα της νέας τεχνολογίας – και των νέων επιχειρηματικών μοντέλων – είναι σε θέση να ακυρώσουν τα πλεονεκτήματα του προσωπικού αυτοκινήτου με κινητήρα εσωτερικής καύσης, όπως το γνωρίζουμε».
Μ.Ρ.
